به گزارش می متالز، این در حالی است که شاهد رونق چشمگیری در زمینه حوزه ساخت و ساز نبودهایم. البته برخی کارشناسان این حوزه معتقدند که بازار صادراتی فولاد با توجه به قیمت ارز از بازار صادراتی خوبی برخوردار شده است و تولیدات بیش از آنکه به مصرف داخل برسد در حال صادرات است. برخی کارشناسان دیگر نیز معتقدند که واحدهای جدیدی که از سال گذشته وارد مدار تولید شدهاند این میزان رشد تولید را برای فولاد رقم زدهاند و با توجه به راهاندازی واحدهای جدید در نیمه دوم سال جاری سال آینده نیز به همین اندازه باید در انتظار رشد تولید فولاد در کشور باشیم.
درباره رشد ۳۰ درصدی تولید فولادسازان در نیمه نخست سال ۹۸ عزیز قنوانی مدیرعامل فولاد آتیه خلیجفارس اظهار کرد: در ۶ ماه نخست امسال فولادسازان هم با رشد تولید و هم با رشد صادرات روبهرو شدند. یکی از دلایل رشد تولید آنها افزایش میزان صادرات است. قنواتی در ادامه خاطرنشان کرد: حتی برخی فولادسازان بزرگ یک خط خود را برای داخلی تولید و دو خط دیگر خود را به صادرات اختصاص دادهاند، چراکه واقعیت این است که با توجه به نرخ ارز، صادرات بسیار توجیه اقتصادی دارد. وی در پاسخ به این پرسش که تا پایان سال همین میزان رشد تولید را شاهد خواهیم بود، گفت: این موضوع بستگی به کشش بازار دارد. با توجه به توجیهپذیر بودن صادرات برخی واحدها میزان صادرات را افزایش دادهاند. در کل اگر بازار داخلی و خارجی کشش لازم را داشته باشد، واحدهای تولیدی از هر فرصتی برای افزایش تولید و صادرات استفاده میکنند. البته ناگفته نماند که در بازار داخلی نیز تقاضا معقول بوده است.
مجید محمودی کارشناس فولاد نیز اظهار کرد: یکی از دلایل مهم رشد تولید فولاد در کشور، تعداد واحدهای فولادسازی است که طی سال گذشته و نیمه نخست سال جاری وارد مدار تولید شدهاند. از سال گذشته در زنجیره فولاد از جمله واحدهای احیای مستقیم طرحهای جدیدی وارد مدار شدهاند. به تازگی نیز شاهد راهاندازی پروژههایی در کرمان و یزد از سوی رئیسجمهوری بودیم.
محمودی در ادامه خاطرنشان کرد: واحدهای جدیدی در شرکتهایی همچون گلگهر، مجموعه میدکو و شرکتهای مختلف از سال گذشته وارد مدار تولید شدهاند. در مجموع از سالهای گذشته تاکنون واحدهای مختلفی از فولادسازی تا خط نورد همه وارد مدار تولید شدند و این ۳۰درصد به این ظرفیتهای جدید برمیگردد.
وی در ادامه عنوان کرد: البته یک خط به سرعت به ظرفیت اسمی خود نمیرسد و برخی از خطوط ممکن است دو سال طول بکشد تا به ظرفیت اسمی خود برسد. یک واحد فولادی نیز ۳ سال طول میکشد که به ظرفیت اسمی خود برسد.
وی ادامه داد: البته واحدهایی که امسال راهاندازی شدهاند در یکی دو سال آینده به ظرفیت اسمی خود میرسند که این موضوع سبب میشود سال آینده با افزایش دوباره تولید فولاد روبهرو شویم.
این کارشناس فولاد در پاسخ به این پرسش که آیا برای چنین رشد تولیدی، بازار داخلی و صادراتی خواهیم داشت، عنوان کرد: با توجه به توازنی که در زنجیره فولاد روی داده است و هر بخش میتواند نیاز بخش دیگر را تامین کند، میتوان عنوان کرد که این زنجیره نیاز خود را تامین خواهد کرد و به هیمن دلیل باید برای محصول نهایی بازار ایجاد کرد. البته هنوز در بخش کنسانتره سنگ آهن با کمبود روبهرو هستیم اما در واحدهای گندلهسازی و احیا ظرفیت متعادل شده است و فولادسازان با مازاد هم روبهرو هستند. البته گفتنی است که در بخش گندله و احیا ظرفیتی برای صادرات نداریم.
محمودی در ادامه خاطرنشان کرد: مشکل اصلی فولادسازان بیشتر در بخش سنگ آهن و ماده اولیه است. واحدهای کنسانتره سنگ آهن هنوز جوابگوی خطوط بعدی تولید خود نیستند و نمیتوانند دراین بخش توسعه داشته باشند. برای نمونه در مجموعه معدنی و صنعتی سنگان، گندلهسازی فولاد مبارکه حدود ۳ سال است راهاندازی شده اما واحدهای کنسانتره آنها هنوز راهاندازی نشدهاند.
وی ادامه داد: در کل مشکل اصلی زنجیره فولاد تامین سنگ آهن است. این تهدید جدی است و اگر این مشکل برطرف نشود واحدهای بزرگ فولادسازی بعدها با مشکل روبهرو خواهند شد.
این کارشناس فولاد ادامه داد: صادرات سنگ آهن جفای در حق فولادسازان بود که باید از آن پیشگیری به عمل آورد که دولت با وضع عوارض از صادرات آن پیشگیری به عمل آورد. از آنجا که سنگ آهن جهانی قیمتی بالا دارند تمایل به صادرات آن داشتند. متولیان امر باید قیمت سنگ را افزایش دهند تا زنجیره فولاد به تعادل برسد. در غیر این صورت برخی از واحدها مجبور میشوند برخی از خطوط خود را بخوابانند.