تسهیل در امر صادرات، نگرانی تولیدکنندگان را کاهش داد

به گزارش می متالز، احمد پزنده در خصوص تامین مواد اولیه صنعت لوله و پروفیل، اظهار داشت: تولیدکنندگان لوله و پروفیل 90 درصد از محصولات خود را با استفاده از ورق گرم تولید می‌کنند. البته برخی از واحدهای لوله و پروفیل به دلیل تولید محصولات خاص، از ورق‌های سرد و حتی گالوانیزه نیز استفاده می‌کنند. با این حال، شرکت فولاد مبارکه در تامین مواد اولیه این واحدها نقش بسزایی دارد. شرکت‌های فولاد گیلان و نورد و لوله اهواز نیز نقش خوبی را در بازار ایفا می‌کنند؛ گرچه بیش از 75 درصد ورق گرم مورد نیاز صنعت لوله و پروفیل توسط شرکت فولاد مبارکه در بازار عرضه می‌شود.

وی افزود: عرضه ورق گرم شرکت فولاد مبارکه مرتبا از طریق بورس کالای ایران صورت می‌گیرد و تولیدکنندگان نیز اقدام به خرید این محصول می‌کنند. البته شرکت‌های دیگر یعنی فولاد گیلان و نورد و لوله اهواز نیز مراکز خود را در بازار آزاد برای عرضه ورق گرم به تولیدکنندگان لوله و پروفیل دارند. در سال‌های گذشته، واردات ورق گرم جهت تولید لوله و پروفیل انجام می‌شد که به دلیل افزایش نرخ ارز، حجم واردات تقریبا به صفر رسیده است.

مدیرعامل شرکت نیکان پروفیل با بیان اینکه ورق‌های گرم فولادی توسط شرکت فولاد مبارکه با بهترین کیفیت تولید می‌شوند، عنوان کرد: با اطمینان می‌توان گفت 99 درصد از محصولات این شرکت، بالاترین استاندارد تولید را دارند و جزو مواد اولیه درجه یک محسوب می‌شوند. به این ترتیب، محصولات فولاد مبارکه از دو شرکت دیگر کیفیت بالاتری دارند.

عضو هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل در خصوص مکانیزم تامین ورق گرم، بیان کرد: عرضه ورق گرم فولاد مبارکه در بورس انجام و کشف قیمت می‌شود. در سال‌های گذشته، مکانیزم دیگری به نام مچینگ در بورس کالا وجود داشت که در آن شرکت‌هایی که در عرضه اولیه موفق به خرید کالای خود به هر علتی نمی‌شدند، می‌توانستند از مکانیزم مچینگ استفاده و سهمیه ورق خود را دریافت کنند اما متاسفانه مدتی است که این مکانیزم برقرار نیست و به این ترتیب، برخی تولیدکنندگان جهت تامین مواد اولیه با مشکل مواجه شده‌اند. البته در یکی دو ماه اخیر وعده‌هایی مبنی بر بازگشت عرضه مچینگ به بورس کالا از سوی مسئولان داده شده که امیدوار هستیم این اتفاق بیفتد. با این وجود، به نظر نمی‌رسد عرضه مچینگ تا پایان آبان ماه سال جاری به تابلوی بورس بازگردد زیرا این موضوع باید از طریق وزارت صنعت، معدن و تجارت به بورس کالا ابلاغ شود.

تولید خود را به یک شیفت کاهش دادیم

پزنده، شرکت نیکان پروفیل را به عنوان یکی از تولیدکنندگان قدیمی محصولات لوله و پروفیل دانست و خاطرنشان کرد: ظرفیت تولید شرکت نیکان پروفیل برای یک شیفت کاری حدودا 75 هزار تن در سال بوده که 65 تا 70 درصد از این ظرفیت فعال است. علت فعالیت شرکت در یک شیفت، آن است که کارخانه بیش از 45 سال قدمت دارد و تقریبا در بافت شهری قرار گرفته است؛ در نتیجه، بنا به دلایل زیست‌محیطی و محدودیت‌های اعلام شده از سوی مسئولان شهری، نمی‌تواند بیش از یک شیفت کاری فعالیت داشته باشد. این شرکت تعهد داده است که تنها با یک خط تولیدی و یک شیفت کاری به فعالیت ادامه دهد. این در حالی است که اگر بتوانیم از تمام ظرفیت خطوط در سه شیفت کاری استفاده کنیم، این ظرفیت حداقل به 200 هزار تن در سال خواهد رسید.

وی با بیان اینکه انواع لوله و پروفیل فولادی در شرکت نیکان پروفیل از ضخامت 1.5 تا چهار میلی‌متر و سطح مقطع 10 در 10 میلی‌متر تا 140 در 140 میلی‌متر تولید می‌شوند، اظهار کرد: حدود 60 درصد از مواد اولیه شرکت را ورق گرم دو میلی‌متر تشکیل می‌دهد. ناگفته نماند که این شرکت تنها از ورق گرم شرکت فولاد مبارکه برای تولید محصول استفاده می‌کند.

صادرات، نجات‌بخش تولیدکنندگان در شرایط رکود اقتصادی

مدیرعامل شرکت نیکان پروفیل با اشاره به وضعیت بازار لوله و پروفیل، تصریح کرد: بازار لوله و پروفیل در سال‌های اخیر دچار افت و خیز بسیاری شد و حتی در دوره‌ اخیر، رکود بر این بازار حاکم شده است اما خوشبختانه با توجه به بحث صادرات، واحدهای تولید وضعیت بهتری را نسبت به سال‌های گذشته تجربه می‌کنند؛ البته برخی سنگ‌اندازی‌ها در موضوع صادرات انجام می‌شود که امیدوار هستیم برطرف شوند. در کشور ما گاهی تصمیماتی اتخاذ می‌شود که می‌تواند روی صادرات اثر منفی بگذارد.

عضو هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل در پایان با ابراز خرسندی نسبت به تسهیل در صادرات، خاطرنشان کرد: اخیرا بخش نامه‌ای از سوی معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت صادر شده مبنی بر اینکه صادرات لوله و پروفیل نیاز به مجوز ندارد و تولیدکنندگان به شرط تایید از سوی انجمن مربوطه، می‌توانند صادرات را انجام دهند. با این دستورالعمل تولیدکنندگان قطعا شرایط بهتری نسبت به گذشته خواهند داشت زیرا پیش از این، اخذ مجوز از وزارت صنعت، معدن و تجارت برای انجام صادرات باید به صورت ماهانه انجام می‌گرفت و معمولا بروکراسی اداری آن به‌گونه‌ای بود که روند آن طولانی می‌شد و تولیدکننده نمی‌توانست در ماه مورد درخواست، صادرات خود را انجام دهد. این بخشنامه تشویش و نگرانی تولیدکنندگان را برای اجرای تعهدات صادراتی کاهش داده است. باید توجه داشت که وقتی کالا برای صادرات به مرز ارسال می‌شد، به دلیل بروکراسی اداری و عدم صادرات به موقع، زیان قابل توجهی به تولیدکنندگان وارد می‌شد.