به گزارش می متالز، بر اساس گزارش گروه تحقیقاتی بینالمللی مس (ICSG)، تولید جهانی مس تصفیهشده تا ماه جولای تغییرات زیادی را شاهد نبود و بنا بر اعلام این گروه تحقیقاتی، تولید اولیه ۵/۱ درصد کاهش داشت و توانست تا حدود زیادی ۱۰درصد افزایش تولید قراضه را جبران کند. در بخش تقاضا، کل مصرف مس تصفیهشده تا ماه جولای به میزان ۵/۰ درصد کاهش یافت، چراکه مصرف مشهود کشور چین به دلیل کاهش ۲۰درصدی خالص واردات، تقریباً با ۲درصد افت مواجه شد.
در گزارش قبلی این گروه تحقیقاتی پیشبینی شد کل کسری سالانه مس حدود ۱۵۰هزار تن در سال ۲۰۱۷ و ۱۰۵هزار تن در سال ۲۰۱۸ باشد که این پیشبینی با توجه به رشد تقاضای ناشی از توسعه زیرساختها در چین و هند ارائه شده است.بر اساس این دیدگاه کاملاً مثبت، قیمت سهماهه مس در بورس فلزات لندن در ۲۴ اکتبر به بالاترین قیمت سه سال گذشته خود معادل ۷هزار و ۹۶ دلار در هر تن رسید، هرچند که در تاریخ ۳۱ اکتبر به ۶هزار و ۸۳۱ دلار در هر تن کاهش پیدا کرد. با اینحال، بسیاری در بازار همچنان به تغییرات قیمت در کوتاهمدت خوشبین هستند.
تولید معدنی مس در جهان طی هفت ماه اول سال ۲۰۱۷ حدود ۲درصد کاهش یافت، تولید کنسانتره تقریباً ۱/۵ درصد افت پیدا کرد و تولید کاتد SX-EW نیز حدود ۴/۵ درصد کاهش یافت.
کاهش شدید تولیدات معدنی در جهان عمدتاً ناشی از افت تولید ۷درصدی، معادل ۲۲۵هزار تنی شیلی بود که در آن تولید توسط مشکلات کارگری در معدن «اسکوندیدا» متعلق به کمپانیهای «بی.اچ.پی» و «ریوتینتو» تحت تأثیر قرار گرفت و تولید معادن متعلق به کمپانی «کودلکو» نیز کاهش چشمگیری پیدا کرد. در سایر مناطق از قبیل کانادا، مغولستان و ایالاتمتحده تولید کنسانتره به علت افت سطح عیار کانهها به ترتیب ۲۲درصد، ۱۹درصد و ۹درصد کاهش یافت. بنا بر اعلام این گروه تحقیقاتی، تولید کنسانتره اندونزی به میزان ۱۰درصد افت داشت که علت آن ممنوعیت موقت صادرات کنسانتره از ماه ژانویه تا ماه آوریل بوده است.
با اینحال، این کاهش تولید با افزایش ۳درصدی تولید کنسانتره و تولید کاتد SX-EW در کشور مکزیک و همچنین افزایش ۵درصدی تولید کنسانتره در کشور پرو، تا حدودی جبران شد. هر دو کشور از ظرفیتهای جدید و گسترشیافته نیز بهرهمند شدند.
گروه تحقیقاتی بینالمللی مس در پایان گزارش خود تأکید میکند که بررسی شرایط بازار نشان میدهد که میزان کنسانتره مس در بازار با رکود شدید مواجه است و اکثر تولید مس جهان از معادنی در حال استحصال است که در سالهای پایانی عمر خود قرار دارند و جایگزینی معادن جدید، متناسب با سرعت افت تولید نیست.