به گزارش می متالز،در کنار اینها حوادث مربوط به تلفات انسانی برآمده از استخراج زغال سنگ در معادن این کشور ۱ میلیارد و ۳۷۹ میلیونی بیش از سایر نقاط دنیا مخابره میشد. چین نیز بارها از تصمیم خود مبنی بر کاهش تولید زغال سنگ، تعطیلی معادن و رویآوری به منابع پاکتر انرژی برای کاهش آلودگی آب و هوا گفته بود، در حالی که همچنان از این کانی پرانرژی بیش از سایر اقلام برای تولید برق مصرفی بهره میبرد. در نهایت این کشور از یک طرح و برنامه اساسی به منظور رویارویی با این چالش خبر داده که بر مبنای آن تصمیم به ایجاد کنسرسیومهایی دارد تا انحصار تولید زغال سنگ را در این کشور در اختیار داشته باشد. این کنسرسیومها قرار است از ادغام شرکتهای کنونی ایجاد شوند.
به نقل از رویترز، چین در جمعه ۵ ژانویه (۱۵ دی) از طرحی مبنی بر ایجاد چندین ابرشرکت استخراج زغالسنگ خبر داد و قرار است این شرکتها تا سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ خورشیدی) تاسیس شوند تا هم بازدهی و بهرهوری را در این صنعت چندبخشی شده ارتقا دهند و هم از حجم زغال تولیدی در این کشور بکاهند.
در همین زمینه کمیسیون ملی توسعه و اصلاحات چین در روز یادشده خبر داد که چین تا ۳ سال آینده چندین ابرشرکت معدنی تاسیس میکند که ظرفیت تولید هر یک از آنها به ۱۰۰ میلیون تن در سال میرسد. ثمره تاسیس این شرکتها افزایش توان رقابت چین در بازار جهانی زغالسنگ و پیشرفته شدن این صنعت در این کشور خواهد بود.
۲ ماه پیش نیز اداره ملی انرژی چین اظهار کرد که در سال گذشته میلادی شمار معادن زغالسنگ این کشور بیش از ۴ هزار معدن بود که کل تولید آنها برابر با ۳/۴۱ میلیارد تن در سال شد. همچنین بنا بر گفته انجمن ملی زغالسنگ چین تنها ۶ مورد از شرکتهای استخراج زغالسنگ این کشور میتوانند سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون تن از این کامودیتی تولید کنند. این شرکتها در زمره استخراجکنندگان برتر زغالسنگ این کشور هستند که گروه شِنهوآ (Shenhua Group)، گروه انرژی زغال سنگ چین (China Coal Energy Group) و گروه استخراج زغالسنگ «داتونگ» (Datong Coal Mine Group) ۳ مورد از آنها را شامل میشوند.
ادغام شرکتهای زغالسنگی چین در ادامه طرحی است که کمیسیون ملی توسعه و اصلاحات این کشور در سایر صنایع مانند تولید برق، کشتیرانی و تولید فلزات نیز دنبال میکند.
وو چی، مدیر پژوهش در موسسه پژوهشی هِنگفِنگ بانک در این باره میگوید: دولت چین علاوه بر اینکه به دنبال کاهش مازاد موجودی زغال سنگ در این کشور است، تلاش میکند با فاصله دادن صنایعی مانند تولید برق و حملونقل از زغالسنگ و سوق دادن آنها به سوختهای غیرزغالی از کمیت این کانی در چین کاسته و به کیفیت آن بیفزاید. در همین راستا و بنا بر طرح ۵ ساله خود که تا ۲۰۲۰ میلادی به طور میانجامد، این کشور متعهد به حذف حدود ۸۰۰ میلیون تن ذخیره ظرفیت قدیمی و افزودن حدود ۵۰۰ میلیون تن از ذخیره ارتقا یافته زغال سنگ شده است. پیشبینی میشود چین تا سال ۲۰۲۰ میلادی و عملی شدن طرحهای یادشده، سالانه ۳/۹ میلیارد تن زغالسنگ تولید کند.
سعید صمدی، دبیر انجمن زغال سنگ ایران این طرح را تشریح کرده و در زمینه جزییات آن توضیح میدهد: اکنون چین سالانه ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تن زغال سنگ تولید میکند و این رقم در مقایسه با تولید زغال سنگ ایران که در سال ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تن است، رقم بسیار چشمگیری به شمار میرود. همچنین باید در نظر داشت که زغال سنگ در چین همانند بسیاری از نقاط دنیا یک منبع اساسی در تولید انرژی به شمار میآید و در این کشور به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان کارکرد ویژهای دارد.
وی ادامه میدهد: حال در نظر بگیرید که در چند سال گذشته چین حوادث دردناکی را در بخش استخراج زغال سنگ تجربه کرده و تلفات بسیاری داشته زیرا استخراج زغالسنگ در این کشور در طیفی از بدویترین روشها تا معادنی که به طور کامل با تجهیزات مکانیزه کار میکنند، انجام میشود و تلفات جانی برخاسته از معادنی است که مکانیزه و پیشرفته نیستند. با توجه به این شرایط چین تصمیم گرفت معادن کوچک و متوسطمقیاس را در هم ادغام و تبدیل به هلدینگهای تولید زغال سنگ کند، در نتیجه این ادغام این ابرشرکتها به منابع مالی خوبی دست پیدا میکنند و در پی آن معادن را هر چه بیشتر مکانیزه میکنند. در نتیجه از شمار معادن غیرمکانیزه خارج میشوند و تلفات جانی کمتری خواهند داشت.
صمدی در پایان میافزاید: با توجه به اینکه تلفات جانی در این معادن بالا و بازدهی کاری و کیفیت زغال آنها به شدت پایین است، در نتیجه چین با راهاندازی کنسرسیومی متشکل از شرکتهای زغالی که هر یک سالانه ۱۰۰ میلیون تن از این کامودیتی تولید میکنند، به دنبال ارتقای این بخش در بازار رقابتی در سطح جهان است. این کشور با افزایش فشار بر معادن سنتی و کوچک به دنبال توسعه این کنسرسیومهاست تا هم بهای تمام شده زغال سنگ تولیدی خود را پایین بیاورد و هم کیفیت محصول را بالا ببرد.