به گزارش می متالز، در چند روز گذشته، بورس تهران سراسر خبر و حاشیه بود. اول اعلام کردند حجم مبنا افزایش یافته و فرابورس هم حجم مبنا دارد. هنوز در حال سر و کله زدن با فرمول های جدید حجم مبنای سهم ها بودیم که باز آخر هفته شد و مسوولان، غافلگیرمان کردند. این بار گفتند دامنه نوسان بازار سرمایه به جای ۵ درصد، ۲ درصد خواهد بود. بار دیگر شوکه شدیم و پرسیدیم چرا؟ گفتند از طرف بعضی ها (که معلوم نشد که بودند) تحت فشار بوده اند که یکی از این ۳ گزینه را انتخاب کنند؛
۱ - گرفتن مالیات ۳ درصد از هر خرید و فروش
۲- حداقل نگهداری سهام تا سه ماه و چنانچه سهام زودتر از آن مورد فروش قرار گیرد مشمول مالیات درآمد گردد.
۳- کاهش دامنه نوسان وحجم مبنا که اهالی ملاصدرا گزینه ۳ را برگزیده اند؛ البته بعد از ۶ ماه کار کارشناسی!
دوستان اداره مالیات وقتی این خبر را شنیدند، پوزخند زدند که کدام مالیات؟ مالیات بازار فعلا قرار نیست افزایش یابد؛ داشتیم فحش های جدید سهامداران را میخواندیم و خواستیم بار دیگر بپرسیم چه خبر است که گفتند از بالا نامه زده اند که کاهش دامنه نوسان بازار سرمایه فعلا ملغی است! هنوز چشم مان گرد بود که اهالی ملاصدرا گفتند از کجا معلوم نامه جعلی نباشد؛ باز خواستیم بگوئیم بالایی ها دست شان را از زیر در نشان دهند بلکه دوستان مشترک مان باور کنند که شایعه استعفا مطرح شد و... خلاصه که هر چند کرونا خانه نشین مان کرده؛ ولی به مدد دوستان برنامه های سرگرم کردن سهامداران آنقدر زیاد است که کسی حوصله اش سر نرود. بزرگواران، خدا قوت!
اما بحث مالیات شد، گفتیم بد نیست نگاهی به مالیات بانک ها بیندازیم؛ هر چه باشد بانک ها در جذب نقدینگی رکورددار هستند؛ ولی حیف که تا نگاهی به صورت های مالی بانک ها کردیم، آه از نهادمان برآمد. ۸ بانک بزرگ دولتی در سال ۹۸ فقط ۰.۶ درصد از کل درآمدهای مالیاتی کشور را به خود تخصیص داده اند. این در حالی است که بانک های محترم هر ساله ۱۵ تا ۲۰ درصد سود به سپرده گذار می دهند، بی آنکه خیلی از آنها عملیات سودآوری داشته باشند. دلواپسان هم که عین خیال شان نیست و دلشوره ها فقط منحصر به دو قران سود سهامداران است.
جالب اینجاست که حتی در بورس تهران هم این بانک ها هستند که بعنوان عجایب بورسی شناخته می شوند. مثلا سوگلی بانکی ها، بانک لاکچری ساز نارنجی پوشی است که تا بناگوش در زیان فرو رفته و نه فقط به خود زحمت ارائه صورت مالی نمی دهد، بلکه آنقدر هزینه تبلیغات کرده که تا نامش میآید در رسانه ملی برایش کل می کشند.
اگر چه قیمت خودرو در چند ماه اخیر رشد زیادی داشته؛ اما به نظر می رسد نباید روی بهبود اوضاع اهالی جاده مخصوص حسابی باز کرد. حجم تولیدات خودروساز بزرگ کشور، در عرض ۲ سال حدود ۲۹۰ هزار دستگاه افت داشته و در ۱۱ ماهه، کمتر از ۳۵۸ هزار دستگاه خودرو تولید شده. این افت تیراژ تولید اصلا خبر خوبی برای این شرکت ها نیست. با توجه به اینکه تعداد زیادی از تولیدات امسال هم نتیجه سرهم بندی قطعات در انبار مانده بوده، احتمالا سال آینده تیراژ تولید از این هم کمتر خواهد بود. با این حساب، افزایش سرسام آور قیمت خودروها در بازار خودرو داخل قابل توجیه خواهد بود؛ مگر آنکه واردات خودرو تسهیل شود که البته آن هم خود قوزی بالای قوز خودرویی ها خواهد بود.
در آخر اینکه باز هم عرضه اولیه ای انجام شد که داد سهامداران پای سیستم معاملاتی درآمد و بسیاری از آنها حتی خواستار ابطال معاملات شدند؛ ولی اهالی ملاصدرا گفتند حرف ابطال نزنید که مشکل شما به ما ربطی ندارد. مهم هسته است که سالم است و مابقی اش، مشکل شماست و کارگزاری ها! سایه مسوولان دلسوز بر سر ما، مستدام باد!