به گزارش می متالز، سجاد غرقی اظهار داشت: به طور مثال ما در زنجیره آهن و فولاد می بینیم که بر بالا دست زنجیره فشارها و نگاه و سیاست انقباضی به طور شدیدی طی 8 سال گذشته حاکم بوده و باعث شده سرمایه گذاری بخش معدن دچار مشکل شود. طبق آمار ما به طور مداوم در 5 سال گذشته دچار افت سرمایه گذاری هستیم. برای مثال در سال 97 از لحاظ ارزی نسبت به سالهای گذشته آن رشد منفی 84درصدی سرمایه گذاری ارزی و رشد منفی 44درصدی در سرمایه گذاری ریالی را در معادن سنگ آهن را شاهد بودیم.
وی افزود: معدن به واسطه نگاه ها و سیاستهای موجود به مواد معدنی همچون خام فروشی و افزایش عوارض صادراتی، به بخشی تبدیل شده که شاهد فرار سرمایهها از آن هستیم و عدم سرمایه گذاری در آن مشهود است و سبب می شود تا پایین دست نیز کم کم به مشکل تامین مواد اولیه در کشور برخورد کند و بخش معدن که از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار است به محاق و پنهان شدن برسد.
به گفته وی، تمرکز دولت بر روی حلقه برخی از صنایع معدنی همچون فولاد وجود داشته و با حمایت و ارائه سوبسید به این بخش، سبب شده تا در این بخش رشد زیادی داشته باشد. به عنوان مثال 8 طرح فولادی که تعریف شد همه از لحاظ جانمایی و تکنولوژی فاقد مزیت بودند اما از آنجایی که رانت تضمین شده را از سوی دولت داشت سرمایه ها به این سمت گسیل شده اند و معدن که پرپتانسیل بوده و امکان جذب سرمایه گذاری را بیشتر داشته و می توانسته موتور محرکی برای حلقه های پایین دستی شود دچار اختلال در سرمایه گذاری شده است.
به عقیده نایب رییس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران، باید نگاه حمایتی متوازن در دو بخش معدن و صنایع معدنی وجود داشته باشد.
وی افزود: تفاوت قیمتی مواد معدنی در ایران با جهان معادن را دچار مشکل کند و در آینده نیز مصرفکنندگان مواد معدنی نیز دچار مشکل جدی برای تامین مواد اولیه خود شوند. در زمینه صنایع مختلف همچون صنعت فولاد نیز میتوان گفت که دولت با ارسال سیگنالهای حمایتی اعم از تامین مواد اولیه، امکان رقابتی بودن را میگیرد و از آنجایی که بخش عمدهای از هزینه های عملیاتی فولادی ها در تامین نهاده هاست و از آنها حمایت میکند سرمایه ها به این سمت می رود و باعث عدم توازن شود.
به گفته وی، صنعت فولاد ایران می تواند صنعتی پربازده باشد اما رفتارهای دولت می تواند برخی از تولیدکنندگان را تبدیل به یک کارخانهای شبیه ایران خودرو کند که سوء مدیریت در آنها دیده شود و به دنبال ارزان خرید کردن و گرفتن رانت باشند. این در حالیست که می توان با توجه به پایه و اساس قدیمی که در صنعت فولاد کشور وجود دارد، صنایع را به سمتی برد که بالادست را قوی کرد و با واقعی شدن قیمتها در داخل کشور به سمت توازن در زنجیره حرکت کرد.