به گزارش می متالز، مرکز پژوهشهای مجلس در مطالعهای به بررسی شاخصهای بازار کار در فصل زمستان سال گذشته و مقایسه آن با سال ۹۷ پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بنگاههای کوچک و مشاغل غیر رسمی بیشتر در معرض شوک کرونا هستند. بیش از نیمی از اشتغال کشور سهم مشاغل رسمی است. نکته دیگر این گزارش این است که در قیاس با گروهها، مشاغل مرتبط با گروه خدمات در معرض آسیب بیشتری قرار گرفتهاند.
بررسی وضعیت بازار کار ایران در زمستان ۹۸ نشان میدهد هرچند نرخ بیکاری کاهش ۷/ ۱ درصدی نسبت به زمستان ۹۷ داشته است، با این حال از جمعیت ۳۲۷۰ هزار نفری بیکاران در زمستان ۹۷ حدود ۱/ ۳۵ درصد موفق با یافتن شغل شدهاند و مابقی همچنان بیکار ماندهاند و یا عمدتا به دلیل دلسرد شدن از یافتن شغل از بازار کار خارج شدهاند. نتایج محاسبات نشان میدهد در صورتی که این افراد دلسرد شده همچنان در بازار کار باقی میماندند نرخ بیکاری در زمستان ۹۸ به جای ۶/ ۱۰ درصد اعلام شده توسط مرکز آمار ایران به ۶/ ۱۳ درصد میرسید. همچنین رشد تعداد شاغلان نیز کاهش قابل توجهی نسبت به سالهای قبل داشته است، به طوری که در این فصل حدود ۵۲ هزار نفر به جمعیت شاغل اضافه شده است. ضمن اینکه این افزایش اشتغال نیز تنها در بخش خدمات و آن هم در مناطق شهری رخ داده است و در سایر بخشها با کاهش تعداد شاغلان روبهرو بودهایم. این موضوع در حالی است که پس از شیوع بیماری کرونا بیشتر شاغلان آسیب دیده در بخش خدمات مناطق شهری بودهاند.
نتایج مطالعات نشان میدهد بنگاههای کوچک با توجه به وابستگی بیشتر به منابع داخلی برای تامین سرمایه در گردش و همچنین لزوم پرداخت هزینههای جاری با تواتر کوتاه مدت، در معرض آسیبهای شدیدتر ناشی از شوک کرونا در کوتاه مدت هستند. در حال حاضر از مجموع ۸/ ۲۳ میلیون نفر افراد شاغل کل کشور در سال ۹۷، حدود ۴/ ۱۵ میلیون نفر در بنگاههای کوچک شاغل هستند و در مجموع ۶۵ درصد اشتغال کشور را همین بنگاههای کوچک تشکیل میدهند. همچنین مشاغل غیررسمی بیش از مشاغل رسمی در معرض آسیب ناشی از شوک کرونا هستند. این در حالی است که ۶۰ درصد اشتغال کشور را مشاغل غیررسمی تشکیل میدهند و حتی سهم اشتغال غیررسمی در بسیاری از استانهای کشور بالای ۷۰ درصد است.
در این پژوهش اشتغال بخشهای مختلف اقتصادی نیز بررسی شده است. از نگاه بخشی، بخش خدمات بیش از سایر بخشها در معرض آسیبهای ناشی از کرونا قرار دارد. در حال حاضر به طور متوسط ۵۰ درصد اشتغال کشور مربوط به بخش خدمات است. نگاهی به آمار اشتغال رسمی و غیررسمی در استانهای کشور نشان میدهد که سهم اشتغال غیررسمی از کل اشتغال بخش خدمات دربیش از نیمی از استانهای کشور بالای ۵۰ درصد است. ۵۷ درصد از اشتغال بخش خدمات برای بنگاههای دارای یک تا ۴ کارکن است و در بین شاغلان بخش خدمات بنگاههای یک تا ۴ نفر کارکن، شاغلان کارکن مستقل، بیشترین سهم یعنی حدود ۶۳ درصد را دارند و شاغلان مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی ۳۰ درصد آن را تشکیل میدهند. در مشاغل رسمی و غیررسمی در بخش خدمات در بنگاههای یک تا ۴ کارکن، حدود ۳/ ۲۴ درصد از جامعه اشتغال رسمی و ۷/ ۷۵ درصد اشتغال غیررسمی یعنی بدون بیمه دارند. همچنین آمار نشان میدهد حدود ۳۷ درصد از شاغلان بخش خدمات کارکن مستقل هستند.
بررسیهای این گزارش نشان میدهد با توجه به ساختار اشتغال کشور، کارکنان بخش عمومی از بحران کرونا کمترین آسیب را میبینند. براساس نتایج طرح نیروی کار سال ۹۷، تنها حدود ۱۵ درصد از کل شاغلان کشور، مزد و حقوق بگیر بخش عمومی و همچنین تقریبا ۷۵ درصد از شاغلان در وضعیت مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی(۳۸ درصد) یا کارکن مستقل (۳۷ درصد) هستند. نتایج محاسبات این گزارش نشان میدهد که بیش از ۷۰ درصد مردان و ۵۷ درصد زنان در شرایط شغلی کارکن مستقل، مزد و حقوقبگیر بخش خصوصی هستند. لذا این دست افراد با شیوع ویروس کرونا در معرض آسیب جدی تعطیلی بنگاهها و از دست دادن مزد و حقوق خود هستند.
پژوهشگران این مطالعه به عدم توازن منطقهای در بازار کار نیز پرداختهاند. از نگاه آنها یکی از مهمترین چالشهای بازار کار، عدم توازن منطقهای در بین استانهای کشور است به طوری که تفاوت نرخ بیکاری بین استانی تا حدود ۱۰ درصد میرسد و این تفاوت در نرخ بیکاری زنان و جوانان تحصلیکرده به مراتب بیشتر است. این در حالی است که استانهای محروم، در اشتغال غیررسمی، میزان اشتغال از ناحیه بنگاههای زیر ۵ نفر کارکن و همچنین وضعیت شغلی کارکن مستقل، سهم بسیار بالایی دارند و با توجه به آسیبپذیری شدید این موارد از شیوع بیماری کرونا و برای جلوگیری از افزایش عدم توازن منطقهای پیشنهاد میشود که دولت بسته سیاستی حمایتی ویژهای برای این استانها را تدوین و اجرا کند.
بررسیها در این پژوهش نشان میدهد که مشاغل غیررسمی بیش از مشاغل رسمی در معرض آسیب شوک ناشی از کرونا هستند زیرا در مشاغل رسمی رابطه کاری شاغل و بنگاه در چارچوب یک قرارداد با کارفرما تعریف میشود که غالبا افراد تحت پوشش بیمه قرار میگیرند. این رابطه کاری به دلایل مختلف پایدارتر از مشاغلی است که قرارداد و پوشش بیمه برای نیروی کار وجود ندارد. این در حالی است که به طور میانگین ۶۰ درصد از اشتغال کشور را مشاغل غیررسمی تشکیل میدهد. در سال ۹۷، حدود ۶۲ درصد زنان و ۵۹ درصد مردان دارای مشاغل غیر رسمی بودند. علاوه براین ۸۱ درصد از شاغلان غیررسمی کشور مرد و حدود ۱۹ درصد آنها زن بودهاند. همچنین ۳۵ درصد از مردان و ۱۷ درصد از زنان شاغل در بخش رسمی، در بنگاههای یک تا ۴ نفر کارکن و ۸۷ درصد از مردان و ۸۴ درصد از زنان شاغل در بخش غیررسمی، در بنگاههای یک تا ۴ نفر کارکن مشغول به فعالیت بودند.
بررسیها نشان میدهد طی سالهای ۹۴ تا ۹۸ حدود ۳ میلیون نفر به جمعیت شاغل کشور افزوده شده که این جمعیت جدید شاغل، دارای ویژگیهایی هستند که عمدتا از کاهش تقاضای ناشی از بیماری کرونا آسیب خواهند دید. اشتغال ایجاد شده اشتغالی است که نه بخش دولتی یا شرکتی و کارخانه ای، بلکه بخش غیر شرکتی و با تمرکز بر خدماتی مانند خردهفروشی و عمده فروشی، تعمیرات، حمل و نقل، واسطه گری، خدمات مواد غذایی و ... ایجاد شده است. در این دوره که تقاضای نیروی کار جدید از سوی شرکتها و بنگاههای اقتصادی متوسط و بزرگ بسیار محدود بوده است، بخشی از جمعیت فعال به دلیل نیاز برای تامین معیشت، خود اقدام به ایجاد مشاغل و ارائه خدماتی برای گذران زندگی خود کردهاند. لذا این مشاغل که با وضعیت شغلی کارکن مستقل طبقهبندی میشوند، دارای قرارداد به معنای متعارف بین بنگاههای اقتصادی و کارکنان خود نیستند و تحت پوشش بیمه قرار نمیگیرند. این گروه از شاغلان عمدتا مشاغل تمام وقت ندارند و در موقعیتهای شغلی ناپایدار مشغول هستند که عمدتا به تقاضای خانوارها و حضور آنان در خارج از خانه وابسته است. بنابراین انتظار میرود کاهش تقاضای رخ داده طی ماه اسفند و احتمال تداوم آن حداقل تا اردیبهشت سال ۹۹ سبب از بین رفتن گسترده این مشاغل شود.
در بخش دوم این پژوهش به بررسی متغیرهای بازار کار در زمستان ۹۸ و مقایسه آن با مدت مشابه سال ۹۷پرداخته شده است. این پژوهشگران به این نکته اشاره کردهاند که از آنجا که پرسشنامههای آمارگیری در ماه میانی هر فصل تکمیل میشود، گزارشهای مرکز آمار از وضعیت بازار کار کشور نمیتواند بیانگر واقعیتهای رخ داده در اسفند ۹۸ در نتیجه شیوع ویروس کرونا باشد.
بررسی روند جمعیت در سن کار نشان میدهد که این رقم در زمستان ۹۸ حدود ۶۷۳ هزار نفر و کمی بیش از رقم متوسط افزایش آن طی سه سال منتهی به زمستان ۹۷ (در حدود ۶۶۱ هزار نفر) افزایش داشته است. تمام افراد در سن کار یعنی جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر که در هفته تقویمی قبل از هفته آمارگیری طبق تعریف کار، در تولید کالا و خدمات مشارکت داشته یا از قابلیت مشارکت برخوردار بودهاند (بیکار) جمعیت فعال اقتصادی محسوب میشوند. بررسیها نشان میدهد که در زمستان ۹۸ نسبت به فصل مشابه سال قبل جمعیت فعال ۴۳۰ هزار نفر کاهش داشته است. به گونهای که جمعیت فعال مرد ۱۷۳ هزار نفر و جمعیت فعال زن ۲۷۶ هزار نفر کاهش داشته است. این در حالی است که به طور متوسط جمعیت فعال بالای ۱۵ سال در سه سال منتهی به زمستان ۹۷ در حدود ۷۴۰ هزار نفر افزایش داشته است. تمام افراد ۱۰ ساله و بیشتر که در طول هفته مرجع طبق تعریف در هیچ یک از دو گروه شاغلان و بیکاران قرار نمیگیرند جمعیت غیرفعال اقتصادی محسوب میشوند. در فصل زمستان ۹۸، جمعیت غیرفعال ۱۱۰۰ هزار نفر نسبت به فصل مشابه سال قبل افزایش داشته است و در این میان، ۶۱۰ هزار نفر به جمعیت غیرفعال زنان و ۴۹۰ هزار نفر به جمعیت غیرفعال مردان اضافه شده است. این در حالی است که در زمستان ۹۷ نیز حدود ۷۱۹ هزار نفر به جمعیت غیر فعال کشور افزوده شده بود.
بررسیها نشان میدهد نرخ مشارکت در زمستان ۹۸، حدود ۴/ ۴۲ درصد بوده که نسبت به زمستان ۹۷، حدود ۱/ ۱ واحد درصد کاهش داشته است. نرخ مشارکت اقتصادی، عبارت است از نسبت جمعیت فعال (شاغل و بیکار) ۱۰ ساله و بیشتر به جمعیت در سن کار، ۱۰ ساله و بیشتر ضرب در ۱۰۰. در این گزارش اشاره شده است که به طور کلی بررسی ارقام مربوط به مشارکت نیروی کار نشان میدهد به رغم عدم تغییر جدی در نرخ ورود جمعیت در سن کار، با این حال جمعیت فعال در زمستان ۹۸ دچار کاهش بسیاری شده که روندی متفاوت با سالهای گذشته داشته است. این موضوع میتواند به دلیل دلسردی افراد از یافتن شغل، رخ داده باشد.
در زمستان ۹۸ نسبت به زمستان ۹۷ حدود ۵۲ هزار نفر به جمعیت شاغلان اضافه شده است که در این میان ۱۹۷ هزار نفر جمعیت مردان شاغل افزایش و ۱۴۵ هزار نفر شاغلان زن کاهش داشته است. این در حالی است که به طور متوسط در سه سال منتهی به زمستان ۹۸ جمعیت شاغل ۶۱۱ هزار نفر افزایش را نشان میدهد و در این میان سهم مردان و زنان از افزایش اشتغال به ترتیب در حدود ۳۶۹ و ۲۴۲ هزار نفر بوده است. از سوی دیگر، افراد دارای اشتغال ناقص تمام شاغلانی را شامل میشود که در هفته مرجع، حاضر در سرکار یا غایب موقت از محل کار بوده و به دلیل اقتصادی نظیر رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیر کاری و ... کمتر از ۴۴ ساعت کار کرده، خواهان و آماده بر انجام کار اضافی در هفته مرجع بودهاند. براساس گزارش مرکز آمار در زمستان سال گذشته حدود ۲۴۳۸ هزار نفر از شاغلان دارای وضعیت اشتغال ناقص بودهاند. البته نرخ اشتغال ناقص در زمستان ۹۸ نسبت به مدت مشابه سال ۹۷، کاهش ۱/ ۱ واحد درصدی را نشان میدهد و از رقم ۵/ ۱۱ به ۴/ ۱۰ درصد رسیده است.
در زمستان ۹۸، حدود ۸۰هزار نفر در بخش کشاورزی و ۱۳۰ هزار نفر در بخش صنعت کاهش اشتغال داشتهاند. بخش خدمات ۲۶۵ هزار نفر افزایش اشتغال داشته است در مجموع بیش از ۵۲هزار نفر افزایش اشتغال رخ داده است. بررسی ترکیب شهری و روستایی افزایش ۵۲ هزار نفری اشتغال رخ داده در زمستان سال گذشته نشان میدهد که این افزایش اشتغال متوازن رخ نداده است به گونهای که ۱۶۴ هزار نفر در مناطق شهری افزایش اشتغال و ۱۱۲ هزار نفر در مناطق روستایی کاهش اشتغال رخ داده است. بررسیهای این گزارش نشان میدهد که ۱۶۴ هزار نفر افزایش اشتغال رخ داده در مناطق شهری، نشات گرفته از افزایش ۲۷۰ هزار نفری اشتغال در بخش خدمات بوده است و بخش صنعت ۹۰ هزار نفر و بخش کشاورزی ۱۳ هزار نفر کاهش اشتغال داشته است. همچنین در مناطق روستایی به ترتیب در بخش کشاورزی ۶۷ هزار نفر، در بخش صنعت ۴۰ هزار نفر و در بخش خدمات ۴ هزار نفر کاهش اشتغال وجود داشته است. پژوهشگران در این مطالعه با بررسی آمارهای اشتغال به دو نکته مهم اشاره میکنند. اولا افزایش تعداد شاغلان کشور نسبت به سالهای قبل دچار افت بسیاری شده است و ثانیا علت اصلی افزایش اشتغال به دلیل رشد تعداد شاغلان بخش خدمات در مناطق شهری بوده و در سایر بخشها کاهش تعداد شاغلان رخ داده است. این موضوع در حالی است که پس از شیوع کرونا بیشترین شاغلان آسیب دیده در بخش خدمات مناطق شهری بودهاند.
در زمستان ۹۸ نسبت به زمستان ۹۷ جمعیت بیکار ۴۸۲ هزار نفر کاهش داشته است. از این تعداد جمعیت بیکار مردان ۳۷۰ هزار نفر و جمعیت بیکار زنان ۱۱۲ هزار نفر کاهش داشته است. همچنین جمعیت بیکار جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله، ۱۰۴ هزار نفر و جمعیت بیکار فارغالتحصیل آموزش عالی نیز ۱۴۲ هزار نفر کاهش را نشان میدهد. به این ترتیب جمعیت بیکار در زمستان ۲۷۸۹ هزار نفر بوده که ۱۹۷۶ هزار نفر آن مرد و ۸۱۳ هزار نفر آن زن بوده است. هرچند آمار نشان میدهد نرخ بیکاری در فصل زمستان ۹۸ نسبت به مدت مشابه سال۹۷ کاهش داشته است اما با توجه به اینکه در این فصل تمام رشد جمعیت در سن کار به جمعیت غیرفعال اضافه شده است، بنابراین کاهش نرخ بیکاری ناشی از کاهش نرخ مشارکت بوده است و این اتفاق نمیتواند بهبود وضعیت بازار کار را نشان دهد. همچنین این رویداد لزوم توجه به سایر شاخصهای بازار کار علاوه بر نرخ بیکاری را میرساند. نرخ بیکاری برای جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله، ۴/ ۲ درصد و نرخ بیکاری فارغ التحصیلان آموزش عالی ۲ درصد کاهش را نشان میدهد. بررسی نرخ بیکاری در استانهای مختلف کشور نشان میدهد در زمستان ۹۸ نسبت به زمستان ۹۷، استانهای خوزستان، خراسان رضوی، ایلام و کرمانشاه در نرخ بیکاری کاهش محسوسی داشتهاند و استانهای مازندران، گلستان و لرستان بیشترین افزایش را در نرخ بیکاری داشتهاند.