به گزارش می متالز، اگر از کسی بپرسید “استنلس استیل مغناطیسی است؟”، به احتمال زیاد پاسخ های متنوعی خواهید گرفت. برخی معتقدند فولاد ضدزنگ ماده کاملاً غیر مغناطیسی است. برخی دیگر بر این باورند که استیل بگیر می باشد، زیرا حاوی آهن است. واقعیت این است که برخی از انواع استیل بگیر و برخی دیگر، استیل نگیر هستند. استیل ۳۰۴ بگیر است. یکی از سوالات این است که آیا استیل بگیر زنگ میزند؟ با توجه به مطالب زیر پاسخ این سوال را متوجه خواهید شد.
برای اینکه استیل بگیر شود، باید دو شرط را داشته باشد:
استیل باید دارای آهن باشد و یا ساختار کریستالی استیل باید فریتیک یا مارتنزیتی باشد.
چندین گروه فولاد ضد زنگ با خصوصیات فیزیکی مختلف وجود دارد. خصوصیات مغناطیسی فولاد ضد زنگ به عناصر اضافه شده به آلیاژ بسیار وابسته است. استنلس استیل اصلی ساختار “فریتی” دارد و مغناطیسی است. این نوع استیل از افزودن کروم تشکیل شده و با افزودن کربن سخت می شوند. افزودن کربن استیل فریتی را به استیل مارنزیتی تبدیل کرده و اغلب در کارد و چنگال استفاده می شوند.
استیل بگیر و نگیر، براساس نوع استنلس استیل می توانند در یک گروه قرار بگیرند. علاوه بر استیل ۳۰۴ بگیر که کمی مغناطیسی است و بسیار پراستفاده میباشد، انواع استنلس استیل زیر در دسته استیل بگیر قرار میگیرند:
قیمت میلگرد استیل بگیر در مقایسه با استیل نگیر با اندکی اختلاف بیشتر می باشد.
استنلس استیل فریتی معمولاً بگیر هستند زیرا در ترکیب شیمیایی مقادیر زیادی فریت دارند. فریت ترکیبی از آهن و عناصر دیگر است. ترکیب ساختار کریستالی فریتیک (ساختار دانه ای) با آهن باعث می شود که فولادهای زنگ نزن فریتی بگیر شوند. به عبارت دیگر این ساختار دانهای آهن همان چیزی است که به فولادهای فریتیک خاصیت مغناطیسی می دهد. فولادهای فریتیک با استفاده از عملیات حرارتی، سخت نمی شوند، اما مقاومت خوبی در برابر ترک خوردگی و استرس دارند
با این حال، برخی از فولادهای زنگ نزن ممکن است کشش مغناطیسی ضعیف تری نسبت به کربن استیل معمولی داشته باشند. گرید ۴۳۰ از گریدهای پر استفاده استیل بگیر است. این گرید اغلب در وسایل داخلی از جمله درامهای ماشین لباسشویی، سینک های آشپزخانه، کارد و چنگال، پانل های داخلی، ماشین ظرفشویی و سایر وسایل آشپزی یافت می شود. گرید L410 اغلب برای ظروف، اتوبوس ها و قابهای مانیتور LCD استفاده می شود.
بسیاری از استیل مارنزیتی بگیر هستند. در صورت وجود آهن، ساختار بلوری منحصر به فرد فولادهای مارنزیتی می تواند فرومغناطیسی باشد. از آنجا که فولاد ضدزنگ نوعی از فولاد است، مقدار زیادی آهن در آرایش آن وجود دارد. این باعث می شود بسیاری از فولادهای ضد زنگ مارنزیتی مغناطیسی شوند.
فولادهای ضد زنگ دوتایی:
فولادهای ضد زنگ دوتایی بگیرهستند زیرا حاوی مخلوطی از آستنیت و فریت هستند. مقدار قابل توجهی فریت (که مغناطیسی است) به فولادهای دوتایی بگیر کمک می کند. فولادهای ضد زنگ دوتایی دارای استنیت بیشتری نسبت به فولادهای فریتی هستند، به همین دلیل کمترمغناطیسی هستند.
استیل ضد زنگ آستنیتی:
رایج ترین فولادهای ضد زنگ “آستنیتی” هستند – این مواد دارای کروم بالاتری هستند و نیکل نیز به آن اضافه می شود. این نیکل است که ساختار فیزیکی فولاد را تغییر داده و آن را غیر مغناطیسی می کند. لازم است بدانید که ممکن است ساختار کریستالی استیل آستنیتی از طریق سخت کاری یا عملیات حرارتی ویژه تغییر یابد. در این صورت ممکن است فریت در بعضی از نقاط تشکیل شود که فولاد را تا حدی مغناطیسی می کند.
چون ۳۱۶ و ۳۰۴ فولاد ضد زنگ آستنیتی هستند، هنگام خنک شدن، آهن به شکل آستنیت (آهن گاما) باقی می ماند. فولادهای زنگ نزن آستنیتی مقدار زیادی آستنیت دارند که باعث می شود عمدتا غیرمغناطیسی باشند. گریدهای ۳۰۴ و ۳۱۶ استنلس استیل مقدار زیادی آهن در ترکیب شیمیایی خود دارند. با این حال وجود آستنیت در ساختار آنها به معنای غیر فرومغناطیسی بودن آنهاست. استیل ۳۰۴ بگیر حاوی کروم (حداقل ۱۸٪) و نیکل (حداقل ۸٪) و مقدار کمی عناصر دیگر است . این گرید یک استیل آستنیت است و فقط در قسمتهای مغناطیسی کمی واکنش نشان می دهد.
فولاد ضد زنگ ۳۱۶ یک فولاد آلیاژ مولیبدن است. همچنین در برابر میدان مغناطیسی واکنش ناچیزی نشان می دهد. استیل ۳۱۶ نگیر را در مواردی استفاده میکنند که به فلز غیرمغناطیسی نیاز داشته باشیم.