به گزارش می متالز، کارگران و کارفرمایان صاحبان اصلی سازمان تامین اجتماعی هستند و منابع این سازمان توسط آنها تامین می شود. شرکت سرمایه گذاری سازمان تامین اجتماعی (شستا) نیز متعلق به این سازمان است اما متاسفانه کارگران و کارفرمایان هیچ گونه نقشی در تصمیم گیری های شستا ندارند و گویا سه جانیه گرایی درشستا معنی و مفهومی ندارد چرا که در شستا به روی شرکای اجتماعی تامین اجتماعی باز نیست.
گفته می شود سرمایه شستا بیش از 100 هزار میلیارد تومان است .شرکت های زیادی تحت پوشش شستا فعالیت دارند به طوری که 9 هلدینگ نفت، گاز و پتروشیمی، دارویی، سیمان، صدر، صبا، صنایع عمومی، رایتل، مدیریت توسعه انرژی و کشتیرانی در شستا فعالیت می کنند.شستا از شرکت های مطرح بورس تهران نیز می باشد. اما دریغ از سه جانیه گرایی در شستا.
مگر می شود نهادی میلیاردها دلار پول داشته باشد و صاحیان واقعی آن نداند که این پول چطور هزینه می شود و در تصمیم گیری مربوط به آن نقشی نداشته باشند.اما با کمال تاسف می گویم بله می شود و شده است.
داستان پاسخگو نبودن شستا به کارگران و بیمه شدگان داستان امروز و دیروز و این دولت و آن دولت نیست بلکه سریالی است که در همه دولتها تکرار می شود.
گویا مسوولان شستا کمی به وزیر کار و بیشتر به ریاست جمهوری پاسخگو هستند تا به سازمان تامین اجتماعی، کارگران و کارفرمایان.
حالا از نمایندگان مجلس یازدهم مدعی که هستند بر رسیدگی به محرومان و توجه بر معیشت اقشار ضعیف جامعه تاکید دارند، درخواست می شود که به کارگران و بازتشستگان تامین اجتماعی توجه ویژه داشته باشند چرا که بیش از نیمی از جمعیت کشور تحت پوشش تامین اجتماعی هستند و به طور قطع هر اقدامی برای این قشر بازتاب وسیعی در کشور خواهد داشت به ویژه این که کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی حتی از کارمندان و بازنشستگان کشوری و لشکری نیز محروم تر هستند.
از دولت و مجلس می خواهیم که چراغ شفافیت و سه جانیه گرایی در شستا را روشن کنند چرا که سرمایه زیادی از کارگران و بازنشستگان در این شرکت موجود است. همچنین درخواست می شود بدهی بیش از 26 هزار میلیارد تومانی دولت به سازمان تامین اجتماعی در مدت 2 تا 3 سال پرداخت شود.
اگر مسوولان کشور فکری به حال کارگران و بازنشستگان نکنند شاید فردا خیلی دیر باشد. از من کارگر گفتن. به قول معروف 'صلاح مملکت خویش خسروان دانند'.