واگذاری «هپکو» به شستا و بایدها و نبایدهای پیش رو

به گزارش می متالز، آنچه که هپکو در این سال‌ها به دنبال آن بوده داشتن مالکیت دلسوز و شیفته خدمت و کارآفرین بوده است تا بتواند این اعجاز صنعتی کشور را برای کمک به توسعه ساخت‌ها و زیرساخت‌های بنیادی کشور در حوزه راه، معدن، ساختمان و انرژی احیا کرده و از تجهیزات مدرن و منحصر به فرد خود در کنار سیستم مدرن صنعتی، دانش قوی طراحی مهندسی و منابع انسانی خبره بهره‌برداری بهینه کند.

در این راستا با توجه به تجربیات گذشته و تحولات اقتصادی و نظریات خبرگان امید می‌رفت که دولت مدیریت این شرکت را بر عهده گرفته و آن را احیا کند.

البته تلاش‌هایی برای واگذاری شرکت به اشخاص و نهادها و شرکت‌های بزرگ صورت گرفت ولی کافی نبوده و مشوق لازم را نداشت.

نهایتا شرکت در اختیار سازمان خصوصی سازی قرار گرفت و تلاش‌ها و مطالعات و رایزنی‌هایی برای واگذاری شرکت به ایمیدرو و شرکت‌های معدنی  انجام گرفت و بستر لازم فراهم شد، ولی ناباورانه و  بدون پیش مقدمه و گمانه‌زنی و مطالعاتی  در هیات دولت شرکت بابت بدهی دولت به شستا واگذار شد.

یک کارشناس حوزه صنعت در این رابطه به خبرنگار فارس در اراک می‌گوید: آنچه که مسلم بود سال‌ها واگذاری شرکت به چنین نهادهایی مانند خاتم،کنسرسیوم معادن، استان قدس مپنا و...  مطرح می‌شد ولی استقبال نمی‌شد و یا موانعی ایجاد می‌شد.

برای واگذاری هپکو به خاتم موانعی ایجاد می‌شد

فرهاد بهادری با اشاره به آنچه که این واگذاری را با نگرانی‌هایی همراه کرده، می‌افزاید: بهتر بود افکار عمومی از این تصمیم همانطور که ایمیدرو مطرح شده بود قبلا آگاه می‌شدند و در این خصوص نظر و کارشناسی می‌کردند و اینکه نمایندگان و بسیاری از مسوولان استانی هم از آن اطلاع نداشته‌اند ابهام آن را افزایش داده است.

وی تصریح می‌کند: در اینکه شستا مجموعه‌ای قوی و توانمند بوده و می‌تواند در صورت همت و توجه به منافع ملی با مدیریتی قوی شرکت را احیا و به سودآوری برساند شکی نیست، ولی در صورتی این امر تحقق خواهد یافت که با مطالعه و شناخت و اراده خودش به میدان آمده باشد و هدف و استراتژی و برنامه برای این منظور طرح ریزی کرده باشد.

 ای کاش دولت برای تسویه بدهی خود املاک مازاد و دارایی‌های راکد خود را به شستا واگذار می‌کرد

کارشناس حوزه صنعت می‌گوید: هپکو شرکتی است که سال‌ها زیان‌ده و در رکود بوده و آنچه که اکنون آن را با ارزش کرده کاهش ارزش پولی کشور و افزایش شدید قیمت سرمایه‌ها و دارایی‌هایی مانند زمین‌ها، املاک، تجهیزات و سرمایه‌گذار‌ی‌های آن است وگرنه شرکت سالها ذیل ماده ۱۴۱ بوده که امید است شستا با چشمداشت و طمع به این دارایی‌ها و فروش آنها این امانت را قبول نکرده باشد.

بهادری می‌گوید: ای کاش دولت برای تسویه بدهی خود املاک مازاد و دارایی‌های راکد خود را به شستا واگذار می‌کرد تا این سازمان از فروش آنها نقدینگی کسب می‌کرد، زیرا هپکو برای رسیدن به سودآوری به ۴ سال تلاش مضاعف و نقدینگی برای سرمایه در گردش بالای ۲۰۰ میلیارد و سرمایه گذاری جدید و پرداخت بدهی حدود ۱۰۰۰ میلیاردی خود نیاز دارد.

اینکه اختیار فروش سهام هپکو به شستا داده شده این نگرانی را ایجاد می‌کند که هدف تولید و احیای شرکت نیست

وی بیان می‌کند: اینکه اختیار فروش سهام هپکو به شستا داده شده، این نگرانی را ایجاد می‌کند که هدف تولید و احیای شرکت نیست و این فروش برای جبران کسر بودجه شستا هزینه خواهد شد که امیدواریم رخ ندهد و شستا این نگین صنعت کشور را تبدیل به الگویی پایدار برای درآمدزایی و سودآوری حاصل از تولید تبدیل کند. 

مجموعه هپکو و پرسنل آن از تصمیمات سازنده این گروه برای احیای شرکت استقبال و از هر برنامه‌ای که منجر به بهبود کار و رونق تولید باشد با جان و دل استقبال خواهند کرد و مشتاقانه در انتظار برنامه‌ها و تصمیمات سازنده این سازمان هستند.