افزایش سهم کوره‌بلند از فولاد ترکیه

می متالز - اغلب تولید فولاد ترکیه، با استفاده از کوره قوس الکتریکی انجام می‌شود و علیرغم سهم بالای این تکنولوژی از تولید فولاد در این کشور، به نظر می‌رسد که سهم تکنولوژی احیای مستقیم در ترکیه رو به افزایش است.

به گزارش می متالز، اغلب فولاد ترکیه از طریق کوره قوس الکتریکی و شارژ‌های آهنی تأمین می‌شود. با توجه به اینکه تکنولوژی کوره بلند به مراتب قدیمی‌تر از کوره‌های قوس الکتریکی است، بنابراین جای تعجبی نیست که در دهه 1980 میلادی، ظرفیت فولادسازی با این روش در ترکیه، حدود 2 برابر کوره‌های قوس الکتریکی بوده است. به تدریج و با افزایش تقاضای فولاد، سهم تکنولوژی کوره قوس بیشتر و بیشتر شد به‌طوری که جهش مشاهده شده در بازه سال 2000 تا 2010، به‌طور خاص متعلق به این تکنولوژی است. در این بازه زمانی، ظرفیت فولادسازی با شارژ آهنی حدود 2.5 برابر افزایش یافت و به 33.4 میلیون تن رسید.

طی سال‌های 2010 تا 2016 از سرعت رشد ظرفیت فولادسازی قوس الکتریکی کاسته شد؛ به‌طوری که نرخ رشد سالیانه این تکنولوژی طی این دوره حدود 2.7 درصد بود، در حالی که کوره اکسیژن بازی، علی‌رغم حجم به مراتب کمتر نسبت به کوره قوس، نرخ رشد 4.6 درصدی را تجربه کرد. آثار این تغییر ظرفیت‌ها در حجم تولید فولاد این تکنولوژی‌ها هم دیده می‌شود.

در بازده 8 ساله 2009 تا 2016، به‌طور میانگین، حدود 70 درصد از فولاد این کشور از کوره‌های قوس الکتریکی به دست آمد که این خبر خوبی برای آهن اسفنجی بود. روند تغییر تولید فولاد از کوره قوس الکتریکی با میزان تولید کل فولاد منطبق است، به‌طوری که در سال 2012 با دستیابی به قله 26 میلیون تنی به اوج خود رسید و در سال 2015 به دره‌ای 5 میلیون تنی سقوط کرد. روند تغییرات تولید فولاد ترکیه بر حسب تکنولوژی در نمودار 1 آورده شده است.

در نمودار رسم شده، نکته قابل توجه، نحوه تغییرات میزان تولید کوره بلند است. علی‌رغم سهم کمتر تکنولوژی کوره بلند از فولادسازی ترکیه، به‌نظر می‌رسد که اقبال فولادسازان به آن در حال افزایش است، به طوری که طی سال‌های 2012 تا 2015، که حجم تولید فولاد ترکیه روند نزولی داشته و با 18 درصد افت تولید رو به رو شده، تولید فولاد کوره‌های بلند ترکیه حدود 21 درصد رشد را تجربه کرده است. از این رو می‌توان گفت که این کشور درصدد است تا تنوع خوراک کوره‌های فولادسازی خود را بیشتر کند و با این روش، از وابستگی خود به قراضه که منبع تأمین اصلی آن واردات است، بکاهد. با این حال، همچنان تکنولوژی غالب فولادسازی در ترکیه، استفاده از کوره قوس الکتریکی به همراه خوراک آهنی است، به‌طوری که در سال 2016، حدود 66 درصد از فولاد خام ترکیه توسط کوره‌های قوس تهیه شده است.

به گزارش فلزات آنلاین، علی‌رغم مصرف انرژی بیشتر، نرخ بهره‌برداری از کنورترهای اکسیژن بازی در ترکیه به مراتب بالاتر از کوره‌های قوس الکتریکی است. میانگین نرخ استفاده از ظرفیت فولادسازی برای کوره‌های شارژ آهنی حدود 62 درصد است در حالی که مقدار محاسبه شده برای روش کنورتر، 88 درصد را نشان می‌دهد. همچنین تغییرات این نرخ روند کاملا متفاوتی را در این 2 تکنولوژی نشان می‌دهد و همانطور که پیش‌تر ذکر شد، به نظر می‌رسد تمایل فولادسازان به استفاده از کوره‌های بلند افزایش یافته است.

منبع: اخبار فلزات آنلاین

فولاد ترکیه کوره قوس الکتریکی