به گزارش می متالز، آنچه موجب شد شرکتهای تولیدکننده خودروی الکتریکی بیشتر به سمت استفاده از فولاد بروند این بود که دریافتند استفاده از این فلز در نهایت موجب کاهش قیمت تمام شده و در نتیجه کسب سهم بیشتر از بازار خواهد شد، بنابراین انتظار میرود در آینده، تقاضای فولاد از جانب این نسل خودروها افزایش یابد.
تابستان گذشته و پس از رونمایی کمپانی تسلا از اولین خودروی الکتریکی با قابلیت تولید انبوه، صنعت آلومینیوم شک را تجربه کرد؛ چراکه در مدل تولید انبوه این شرکت برخلاف 2 مدل لوکس قبلی، فولاد جایگزین آلومینیوم شده بود. این گردش شرکت تسلا از فلز سبکتر به سمت فلز ارزانتر نشان میدهد فولاد از بازار نوظهور خودروهای الکتریکی بیش از آلومینیوم سود خواهد برد. استفاده از آلومینیوم در مدلهای پیشین خودروی تسلا بهمنظور متعادل کردن افزایش وزن خودرو بهدلیل باتریهای موجود در این خودرو بود. این کاهش وزن جهت افزایش برد خودروهای الکتریکی (مسافتی که خودرو پس از شارژ طی میکند) حائز اهمیت است؛ چرا که برد خودرو عاملی حیاتی برای جلب رضایت مصرفکنندگان بهشمار میرود.
همواره مهمترین دغدغه برای یک محصول جدید، بحث بازار بوده است. سازندگان خودروهای الکتریکی بهدنبال جذب بازاری بزرگ برای محصولات خود هستند بنابراین قیمت تمام شده برای این شرکتها بسیار حایز اهمیت بهنظر میرسد. از این رو بسیاری از تولیدکنندگان این خودروها به فولاد بهعنوان گزینهای برای کاهش هزینههای تولید نگاه میکنند. به لطف فولاد، قیمت مدل 3 خودرو تسلا از مدل قبلی آن یعنی S بسیار ارزانتر خواهد بود. قیمت خودرو جدید نصف قیمت 70 هزار یورویی مدل S است. پیش از این شعار شرکتهای خودروساز الکتریکی، گسترش خودروهای الکتریکی بود، اما اکنون با بزرگ شدن جنبه اقتصادی موضوع، شعار به گسترش خودروهای اقتصادی با قیمت مناسب تغییر یافته و این یعنی رویکرد این دسته از خودروسازان تغییر کرده است.
به نقل از رویترز، تا سال 2030 خودروهای الکتریکی و هیبریدی 30 درصد از بازار خودرو را بهخود اختصاص خواهند داد که با توجه به سهم 4 درصدی این خودروها در سال 2017 (86 میلیون دستگاه خودرو در سال 2017 فروخته شد) رشد قابل توجهی است. البته رشد فروش این خودروها در تمام کشورها یکسان نبوده است. همانطور که در نمودار 1 مشخص است نروژ پرچمدار استفاده از خودروهای الکتریکی است؛ البته انتظار میرود رشد خودروهای الکتریکی در چین در آینده بیش از سایر کشورها باشد.
هرچند که در ساخت خودروهای جدید ترکیبی از فولاد، آلومینیوم و فیبر کربنی با هدف کاهش وزن بهکار رفته است اما در خودروهای بنزینی همچنان فولاد بیشترین سهم را دارد. در کوتاهمدت، انتظار میرود آلومینیوم از بخش تولید خودروهای الکتریکی و بهخصوص خودروهای هیبریدی سود قابل توجهی کسب کند، اما در طولانی مدت با پیشرفت باتریهای استفاده شده در خودروها و همچنین کاهش هزینه مورد نیاز برای شارژ خودروها موجب میشود تا شرکتهای تولیدکننده به استفاده از فولاد روی آورند. مضاف بر این تولید فولادهای سبک با مقاومت بالا نیز مصرف آن را در تولید خودروهای الکتریکی افزایش خواهد داد.
هرچند که خودروهای الکتریکی همچنان مرحله آزمون و خطا را پشت سر نگذاشتهاند؛ اما تغییراتی که در سالهای اخیر در تولید این خودروها بهخصوص نمونههای نهایی آن بهوجود آمده است نشان میدهد؛ انبوهسازی خودروهای الکتریکی دیدگاه شرکتهای تولیدکننده را به سمت کاهش هزینهها و قیمت مناسب بهمنظور دسترسی به بازاری بزرگتر تغییر داده است. این موضوع میتواند جایگاه فولاد را که انتظار میرفت در خودروسازی الکتریکی با افول مواجه شود، ارتقا بخشیده و آینده تقاضای فولاد را روشنتر کند.