هند، سومین تولیدکننده فولاد جهان می‌ماند

به گزارش می متالز، این در حالی است که این کشور تا سال گذشته میلادی که حدود ۳ ماه از پایان آن می‌گذرد، سومین تولیدکننده بزرگ پس از ژاپن بود و چین نیز در جایگاه نخست تولید جهانی فولاد خام قرار داشت. به گفته کارشناسان این پیش‌بینی وجود دارد که چین در سال آینده میلادی گوی سبقت را از ژاپن برباید اما درحال‌حاضر ژاپن پیشرو است.
به نقل از وب‌سایت «مانی‌کنترل» آمده که تولید فولاد ژاپن در فوریه (نیمه بهمن تا نیمه اسفند ۱۳۹۶) با ۰/۵ درصد کاهش به ۸/۲ میلیون تن رسید و در این ماه تولید فولاد هند با ۳/۴ درصد رشد ۸/۴ میلیون تن بود. در نتیجه هند در دوره ژانویه تا فوریه (نیمه دی تا نیمه اسفند) بیشترین تولید فولاد خود را تجربه کرد، در حالی که پیش از این ژاپن نرخ بالاتری از تولید فولاد را در مقایسه با هند ثبت کرده بود. این خبر می‌افزاید در سال گذشته میلادی تولید کل فولاد ژاپن ۱۰۴/۷میلیون تن و تولید هند ۱۰۱/۴میلیون تن فولاد بوده است، در حالی که در سال پیش از آن (۲۰۱۶) فاصله دو کشور در تولید فولاد بیش از این بود.
کارشناسان اما در این گزارش ضمن رد این خبر، هند را همچنان سومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان پس از ژاپن معرفی می‌کنند.
در همین زمینه، نموداری در ادامه می‌آید که برگرفته از وب‌سایت انجمن جهانی فولاد است و سهم کشورهای مختلف جهان را از تولید فولاد در سال گذشته میلادی نشان می‌دهد. بر اساس داده‌های این نمودار در سال گذشته میلادی که از نیمه دی ۱۳۹۵ آغاز شد و در نیمه دی ۱۳۹۶ خورشیدی به پایان رسید، چین (رنگ سبز) سهمی نزدیک به ۵۰ درصد از تولید فولاد دنیا داشته است. در این بین سهم ژاپن (قرمز) ۶/۲ درصد و سهم هند (خاکستری روشن) ۶ درصد بوده است. این تفاوت ۰/۲درصدی نشانگر برتری ژاپن نسبت به هند در سال گذشته میلادی است.
بر این اساس تا پایان سال گذشته میلادی نمی‌توان هند را دومین تولیدکننده برتر فولاد خام جهان معرفی کرد. از سویی دیگر هر چند بر اساس خبر وب‌سایت هندی مانی‌کنترل تولید فولاد ژاپن در فوریه کاهشی بوده و تولید فولاد هند افزایشی، اما حجم تولید یک ماهه را نمی‌توان به مجموع تولید یک کشور تعمیم داده و بر این اساس رتبه آن را در سطح جهانی ارتقا داد.

پیش‌بینی رتبه دوم جهانی در سال آینده

کیوان جعفری‌طهرانی، کارشناس بازارهای بین‌الملل فولاد و سنگ آهن نیز استقرار هند در رتبه سوم تولیدکنندگان بزرگ جهانی فولاد را تایید کرد و در این باره توضیح داد: بر اساس طرح جامع فولاد هند، این کشور در سال ۲۰۱۵ میلادی (۱۳۹۴ خورشیدی) برنامه‌ریزی کرد تا ۲۰۲۵ میلادی (۱۴۰۴ خورشیدی) تولید خود را سالانه به ۳۰۰ میلیون تن برساند. این طرح بعدها مورد بازنگری قرار گرفت و هند چشم‌انداز تولید فولاد خود را در ۲۰۲۵ میلادی به ۲۲۰ میلیون تن کاهش داد و در عوض سال ۲۰۳۱ میلادی (۱۴۱۰ خورشیدی) را زمان مناسب برای افزایش ظرفیت تولید فولاد به ۳۰۰میلیون تن اعلام کرد.
هم اکنون هند سالانه ۱۰ میلیون تن بر تولید فولاد خود اضافه می‌کند و با این رویه می‌توان پیش‌بینی کرد در سال آینده میلادی حجم تولید آن از ژاپن بیشتر شود و دومین تولیدکننده بزرگ جهان را پشت سر بگذارد.
جعفری‌طهرانی ادامه داد: با توجه به اتفاق‌هایی که در خاور دور رخ می‌دهد و جنگ چین و امریکا بر سر افزایش تعرفه‌های واردات فولاد به این کشور، بسیاری از کشورها مانند ژاپن در تولید محصول با احتیاط بیشتری رفتار کنند تا به مشکل تولید مازاد در منطقه برنخورند و در همین حال چین نیز روش کاهشی در تولید فولاد پیش گرفته است و پیش‌بینی می‌شود تا ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹ خورشیدی) تولید خود را از نزدیک به۸۰۰ میلیون تن کنونی تا ۵۶۰ میلیون تن در سال کاهش دهد.
وی در پاسخ به این پرسش که هند چگونه می‌تواند با تنش‌های پیش آمده در بازار فولاد جهان به دلیل کاهش واردات به امریکا روبه‌رو شود، پاسخ داد: هم اکنون هند در تلاش است با مذاکره با امریکا در گروه کشورهایی جای بگیرد که از این قانون معاف هستند و به نظر می‌رسد با اعطای امتیازاتی به امریکا در عرصه‌های گوناگون موفق شود مذاکره‌های خود را در این زمینه به نتیجه برساند و حق واردات فولاد به امریکا را دست آورد؛ شانسی که علاوه بر هند شامل حال ترکیه، کانادا و کشورهای امریکای جنوبی و امریکای شمالی و اروپایی هم شده است.
وی افزود: همان طور که من پیش‌تر هم گفته بودم هدف ترامپ از تاخت‌وتاز این چنینی در میدان فولاد، تضعیف چین است و جنگ اصلی در میان این دو ابرقدرت اقتصادی است. دیگر کشورهایی که در این میان درگیر شده‌اند، در واقع ابزاری هستند که ترامپ می‌خواهد با توسل به آنها چین را تضعیف کند.
این تحلیلگر در پایان اظهار کرد: در این بین ایران باید در عرصه تولید فولاد متوجه رقیبی مانند هند که رو به پیشروی است، باشد.