به گزارش می متالز، در ادامه گفتوگو با محمود مصرینژاد مدیر امور مجتمع گندلهسازی اردکان میخوانید:
تا جایی که بنده از D19 خبر دارم، هنوز کوچکترین تحرکی در آن ایجاد نشده است. همه ما امیدواریم. مقالات و صحبتهای ارائه شده در سمپوزیم فولاد حاکی از آن بود که نیازمند سنگآهن هستیم در غیر این صورت تمام تلاش ها و سرمایهگذاریهای ما به بنبست خواهد رسید.
سالهاست این کارخانه به ظرفیت رسیده و حتی از میزان ظرفیت خود بیشتر تولید میکند اما در سال جاری به دلیل محدودیتهایی که در سنگآهن وجود داشت میزان تولید در مرز اسمی اندکی بیشتر بود. البته در نظر داشتیم میزان تولید بیشتر باشد اما متاسفانه اجرایی نشد.
طرح توسعه گندلهسازی اردکان به نتیجه رسیده و آماده است. در حال انجام این اقدامات بودیم که کیفیت سنگآهن با تغییراتی همراه شد. در نتیجه باید تغییرات خاص دیگر اعمال شود تا ظرفیت به بالاتر از ظرفیت اسمی و به مرز ۴ میلیون تن دست پیدا کند.
بیشتر ترکیبات شیمیایی تغییر کرده است. سنگ ما بیشتر مگنتیتی شده است. همچنین میزان سیلیس افزایش یافته است که باید با این موارد مقابله کرد. برای مسائل یادشده ترفندهایی در نظر گرفته میشود تا بتوانیم به زودی ظرفیت را به ۴ میلیون تن برسانیم. ظرفیت اسمی کارخانه ۳.۴ میلیون تن است که در طرح توسعه به ۴ میلیون تن میرسد. سال ۹۵ میزان تولید ما ۳.۶ میلیون تن بود و سال ۹۶ نیز میزان تولید از مرز ۳.۶ میلیون تن بالاتر بود اما به دلیل مشکل یادشده به ۴ میلیون تن نزدیک نمیشویم. امیدواریم در سال ۹۷ این مشکل را برطرف کنیم.
بله، مسائل ما در مرحله فاینانس قرار دارد. امیدواریم در محل گندلهسازی شماره ۱، گندلهسازی شماره ۲ نیز با ظرفیت ۴ میلیون تن احداث شود. صحبتها با کوبه استیل ژاپن انجام گرفته و همانطور که در پروژه اول حضور داشتند در سرمایهگذاری این طرح نیز در کنار ما خواهند بود تا بتوانیم از طریق فاینانس این کار را به نتیجه برسانیم. آنها نیز در این باره اعلام آمادگی کردهاند. بحث اساسی روابط اقتصادی ما دنیا و مشکلات بانکی است. اگر این مسائل حل شود کوبه استیل آمادگی دارد این کار را انجام دهند.
در حال حاضر ظرفیت تولید کنسانتره ما میتواند به راحتی نیاز واحدهای گندلهسازی را پوشش دهد. تولید سنگآهن حدود ۱۰.۵ میلیون تن است اما مساله دوم آن است که در سال ۹۷ ظرفیت به حدود ۹ میلیون تن میرسد. اضافه تولید در بخش کنسانتره را خواهیم داشت. بنابراین در این مورد تا به امروز مشکلی وجود ندارد.
البته شکی در این موضوع وجود ندارد که کشور با کمبود کنسانتره مواجه است. این موضوع نیازمند تصمیمات جدی دولت در زمینه واگذاری معادن که امکان بهرهبرداری در آنها وجود دارد از جمله D19 است.
قطعا خبری که اعلام کردهاند درست بوده است. اما هنوز در ایران تجربه برداشت زیرزمینی را نداریم. اعلام این خبر درست است اگرچه هنوز اکتشافات خاصی روی آن صورت نگرفته است اما اساسا این عدد میتواند درست باشد. البته باز هم باید در این زمینه سرمایهگذاری جدی انجام شود و تکنولوژی جدید برای کشف ذخایر زیر سطحی را بدست آوریم.
بله، در ابتدا ۱۷ درصد بود اما با افزایش سرمایه صورت گرفته این سهم به بالای ۲۵ درصد افزایش پیدا کرد.
این پروژه سالهاست که تعریف شده اما نتوانستهاند آنرا به نتیجه برسانند. در حال حاضر چندین شرکت فولادی در این پروژه سهم دارند. با همراهی ایمیدرو در حال خرید تجهیزات هستیم. ۲ تجهیز باقی مانده بود که برای آن دوستان به تازگی از اروپا بازگشته و به زودی این ۲ تجهیز نیز خریداری میشوند. با انجام این کار تمام تجهیزات خارجی موردنیاز پروژه به اتمام میرسد. پس از آن باید به این امید باشیم که با پرداخت هزینههای پیش پرداخت و میان پرداخت شاهد ورود تجهیزات به ایران بوده و بتوانیم ظرف ۲ سال آینده پروژه را به نتیجه برسانیم. در واقع بخشی تجهیزات وارد، بخشی در دست ساخت و بخشی دیگر در حال عقد قرارداد است. ما به شدت سال گذشته در این موضوع کار کردهایم و امیدواریم به نتیجه دست پیدا کنیم.
اصولا در هیچ طرحی نصب را به خارجیها نمیدهیم. کل نصب را ایرانیها انجام میدهند. بدون شک در این پروژه نیز نصب توسط شرکتهای ایرانی در این پروژه انجام میشود. تجهیزات این پروژه بسیار سنگین است. به عنوان مثال حدود ۸۰ کانتینر تنها تجهیزات مربوط به کوره است. در نتیجه تامین تجهیزات با آنها و نصب با ما است. البته بازرس نیز از سوی شرکت سازنده بر کار نظارت خواهد داشت.