حسن کرباسچی افزود: با توجه به عدم امکان تامین منابع مالی توسط مجموعههای فولادی اعم از بخش خصوصی و دولتی، مناقصات به صورت EPCF برگزار میشود.
کرباسچی در پاسخ به این سوال که آیا شما توانایی آوردن فاینانسور را دارید یا خیر؟ افزود: ما از چند طریق این موضوع را پیگری کردهایم و اگر چه پس از فرجام راه فاینانس از اروپا نسبت به گذشته بهتر شده اما در زمینه اقدام عملیاتی تا این لحظه نه ما توانستهایم و نه شرکتهای دیگری را سراغ داریم که امکان جذب سرمایه خارجی از اروپا به عنوان فاینانسور بخصوص در مقیاس قابل توجه را داشته باشند. لذا اگرچه چشمانداز خوبی پس از برجام ایجاد شده اما در عرصه عمل همچنان مستلزم بر طرف شدن موانع و گذشت زمان است.
وی گفت: ما به موازات اینکه بحث فاینانس را از اروپا پیگیری میکنیم، برخی مبادی دیگر به ویژه فاینانس از کشور چین را دنبال کردهایم و در این زمینه با شرکت MCC مذاکراتی داشتهایم. البته چه از طریق اروپا و چه از کشور چین، موضوع گارانتیها و ضمانتهای مربوطه مطرح است. در حال حاضر براساس شرایط کشور ما و اینکه بانک مرکزی این گارانتیهایی را به راحتی در اختیار قرار نمیدهد و از سوی دیگر سرمایهگذاران طرف مقابل نیز تضمین شرکتی را پذیرا نیستند و علاقه دارند بانک مرکزی این گارانتیها را بدهد، شرایط جذب سرمایهگذار خارجی دشوار است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این اتفاق فرصت را در اختیار شرکتهای بزرگ خارجی برای ورود به پروژههای ایران قرار میدهد یا خیر؟ تصریح کرد: آنها نیز برای ورود و گرفتن پروژهها باید فاینانس را با خود داشته باشند. البته در بحث فاینانس چندان برای سرمایهگذاران خارجی تفاوت ندارد که با اتوتک بیایند یا با اس ام اس و یا با شرکتی دیگر، آنچه در این میان دارای اهمیت است موضوع تضامین و گارانتیها و بازگشت سرمایه بوده و اینکه آیا سرمایهگذاری امن است یا خیر.
وی اظهار کرد: در پروژه طلای زرشوران ما با یکی از شرکتهای خارجی اروپایی (FLSMIDTH) وارد مناقصه شدهایم. اسناد این مناقصه توزیع شده اما جمعبندی مناقصه، ارزیابی و اعلام برنده هنوز انجام نشده است. از نگاه کارفرمایان در بیشتر این مناقصهها این موضوع مطرح است که شرکتهای حاضر در مناقصه آیا میتوانند فاینانسوری که شرایط حال حاضر ایران را از نظر گارانتیها پذیرا است با خود همراه کند یا خیر؟
به گفته کرباسچی، در چنین شرایطی شرکتهایی که بتوانند فاینانسور پذیرای شرایط ایران را بیاورند که ضمانتنامه بین شرکتی را قبول کند، قطعاً برنده خواهد بود.
وی تصریح کرد: از دیدگاه ما ایران کشوری نیست که به دنبال ماجراجویی و شرایط سخت باشد اما با توجه به اینکه دیگران شیطنتهایی را انجام میدهند این نگرانی ها ایجاد میشود. به اعتقاد بنده در طولانی مدت این مسائل به سمتی خواهد رفت که فاینانسورها با آغوش باز به ایران خواهند آمد. اگر مسئولان با هوشمندی که انتظار میرود بتوانند نگرانیها را از بابت جذب سرمایهگذاری کاهش دهند، پروژههای متعدد و خوبی وجود دارند که همه منتظر تامین مالی هستند. در این میان میتوان به پروژههای استانی فولاد اشاره کرد که به دلیل عدم تامین منابع مالی قبل از واگذاری به بخش خصوصی با زمان زیاد در اجرا و تکمیل مواجه شدهاند.
کرباسچی اضافه کرد: به منظور جذب سرمایه گذاری خاجی ریسک سرمایهگذاری کشوری (CRA) در ایران باید کاهش پیدا کند. پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم عدد ریسک سرمایهگذاری ۷ بوده که امروز به 6 رسیده و طبق اظهارنظر مسئولان، فرایند مذاکره با کارشناسان ریسک کشوری در OECD به منظور رسیدن به عدد 5 در گزارشهای بعدی این سازمان در جریان است. البته با توجه به روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا و مواضع اخیر آقای ترامپ، بدون شک این کاهش زمانبر خواهد بود و خروج از رکود و برداشتن تحریمها پلهپله انجام خواهد شد.
وی درباره سایر مناقصههایی که این شرکت در آن حضور دارد، افزود: در مناقصه طلای زرشوران با شرکت افالاسمیت حضور یافتهایم. همچنین ما استراتژی جدیدی را در زمینه توسعه بازار بررسی میکنیم که چگونه با توجه به شرایط جدیدی که در حوزه صنعت و صنایع معدنی و همچنین وضعیت رکود وجود دارد، میتوان از پتانسیل MME در سایر بخشها استفاده کرد.
کرباسچی اظهار کرد: نخستین قدم در این زمینه آن بود که توجه خود را علاوه بر زنجیره فولاد به سایر صنایع فلزات غیرآهنی و معدن انتقال دادیم. همچنین در نظر داریم در پروژههای بهینهسازی واحدهای موجود مانند فولاد خوزستان، مبارکه و ... حضور پیدا کنیم. علاوه بر اینها با شرکت SAHUT فرانسه برای احداث پلنتهای بریکتسازی سرد مذاکراتی را انجام دادهایم تا در قالب کنسریومی با این شرکت و نماینده ایرانی آنها برای تبدیل آهن اسفنجی طرحهای استانی به بریکت سرد اقدام کنیم.
وی ادامه داد: به نظر بنده باید با اطلاعرسانی و ارائه توانمندیهای شرکت MME در برخی زمینهها که مغفول مانده است، وارد شد و با استفاده از فناوریهای جدید پیشنهادهایی مطرح کرد که نیازهای مشتریان را برآورده سازد.
به گفته کرباسچی، MME به عنوان شرکتی که ۱۰۰ درصد سهام آن متعلق به ایمیدرو است، احساس کرده در برخی حوزهها، شناخت و آگاهی نسبت به شرکت MME برای در اختیار گذاشتن تجربههایی که با تامینکنندگان و سازندگان خارج از کشور داشته است، حتی در مجموعه ایمیدرو مغفول مانده است.
وی بیان کرد: اعتقاد ما بر این است کل مجموعه ایمیدرو در قسمتهای پژوهشی و تحقیقاتی همچون مرکز تحقیقات فناوری و بخشهای صنعتی شامل صنایع معدنی، معادن و اکتشافات میتوانند از ظرفیت بالقوه شرکت MME استفاده کنند و به عنوان پل ارتباطی از طریق این شرکت با دارندگان فناوریهای روز دنیا ارتباط برقرار کند و حتی میتواند به عنوان پایگاهی برای حضور و ارتباطاتی که لازم است با شرکتهای اروپایی داشته باشند مورد استفاده قرار بگیرد اما موارد یادشده کمی مغفول مانده و این موضوع هنوز برای برخی همکاران ما در ایمیدرو تازگی دارد.
کرباسچی اضافه کرد: شاید دلیل عدم بهرهگیری از توانمندیهای شرکت MME این بوده که در دوران رکود توجهها به استفاده از این امکان کم شده و این شرکت بیشتر در قامت یک شرکت مهندسی و پیمانکار برای اجرای پروژهها به عنوان EPC ورود پیدا کرده است. در حال حاضر ما سعی کردهایم با اصلاح ساختار نیروی انسانی در داخل و خارج و برنامهای که برای توسعه بازار داریم این موضوع را تقویت کنیم.
گفتوگو از محمدجواد بهآبادی