به گزارش می متالز، در سال 2016، ایالات متحده حدود 8 درصد از کل واردات فولاد در سراسر جهان را در اختیار داشت. بر اساس دادههای موجود حجم واردات فولاد ایالات متحده در این سال حدود 15 درصد بیشتر از دومین واردکننده بزرگ جهان یعنی آلمان بود.
10 کشور حدود 77 درصد از نیاز وارداتی فولاد آمریکا را تأمین میکنند.کانادا با صادرات 5 میلیون و 800 هزار تن حدود 17 درصد از بازار وارداتی آمریکا را در اختیار دارد. برزیل 14 درصد، کره جنوبی 10 درصد، مکزیک 9 درصد، روسیه 8 درصد، ترکیه 6 درصد و ژاپن 5 درصد از بازار وارداتی فولاد آمریکا را از آن خود کردند. آلمان، تایوان، چین و ویتنام نیز بهترتیب با 4، 3 و 2 درصد در ردههای بعدی قرار دارند. چین حجم بسیار کمی از این بازار در اختیار دارد.
از سال 2014 میزان صادرات فولاد چین به آمریکا کاهش محسوسی داشته است. طی سال 2014 چین با صادرات حدود 2 میلیون و 900 هزار تن فولاد به آمریکا در میان 5 کشور اصلی تأمینکننده فولاد آمریکا قرار داشت، اما این حجم صادرات در سالهای 2015، 2016 و 2017 بهترتیب به 2 میلیون، 790 و 740 هزار تن کاهش یافت. در سالهای اخیر چین بهدلیل صادرات فولاد ارزان و کم کیفیت از طرف دولتهای مختلف تحت فشار قرار گرفته و تعرفههای بازدارنده بسیاری برعلیه صادرات این کشور وضع شده است. چنانکه روی حدودا 16 کد تعرفه، عوارض وارداتی ضد دامپینگ علیه واردات فولاد از چین در ایالات متحده وجود دارد.
خالص واردات ایالات متحده در سال 2016 حدود 21 میلیون 700 هزار تن بود. کل واردات فولاد شامل محصولات تخت، طویل، لولهها و محصولات نیمهساخته و فولاد زنگنزن است که محصولات نیمهساخته فولاد خام با حجمی نزدیک به 7 میلیون و 500 هزار تن، حدود 22 درصد از حجم واردات را شامل میشود و محصولات تخت با حجم حدود 12 میلیون تن سهم 35 درصدی از واردات آمریکا را دارند. عمده تأمینکننده محصولات نیمهساخته فولادی (انواع شمشها) بهترتیب برزیل، روسیه، مکزیک، ژاپن و کانادا هستند؛ برزیل در سال 2017 با 3 میلیون و 800 هزار تن صادرات محصولات نیمهساخته فولادی 50 درصد این بازار را در آمریکا اختیار کرد.
از سال 2014 تا 2017 بهطور میانگین سالانه حدود 82 میلیون تن فولاد خام در آمریکا تولید شده است، اما تقاضا طی این سالها بهطور میانگین حدود 107 میلیون تن بود. با توجه به تقاضا و صادرات و واردات فولاد در ایالات متحده میتوان نتیجهگیری کرد این کشور بهطور میانگین سالانه حدود 35 درصد از نیاز خود را از طریق واردات تأمین کرده است و با توجه به تقاضا و شرایط کنونی صنعت فولاد بالادستی این کشور، پیشبینی شده این روند ادامهدار باشد.