به گزارش می متالز، پیشرفت و تحولات سریع علم و تکنولوژی همراه با تحولات وسیع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایجاب میکند که نیروی انسانی شاغل در سازمانها به عنوان مهمترین عامل توسعه یک سازمان، به منظور همگامی و همراهی با تحولات مذکور، اکتفای چندانی به آموزشهای قبل و بدو خدمت خود ننمایند و با استفاده از فرصتها و شرکت در دورههای آموزشی ضمن خدمت بتوانند به عنوان عنصری فعال و موثر در جهت تحقق اهداف خود و سازمان، نقش لازم را ایفا نمایند.
منابع انسانی با ارزشترین و مهمترین عامل توسعه هر کشوری محسوب میشود. مطالعه در این زمینه نشان داده است که کشورهای دارای تولید خالص ملی زیاد معمولاً دارای نیروی انسانی آموزش دیده و تعلیم یافتهتر هستند. از آنجایی که بهرهوری گوهر سازمانی است که میتواند پایداری و بقای سازمانها را تضمین و مکانیزمی برای کسب مزیت رقابتی باشد، لذا آنچه در سازمان منجر به بهرهوری نیروی انسانی میشود این است که کارکنان سازمانها از نظر شخصیت، علایق و عواطف با فعالیتها و مشاغل سازمانی منطبق و سازگار شوند. در این صورت علاقه به کار، انگیزه و مسئولیتپذیری افزایش و در نتیجه به صورت مستقیم و غیرمستقیم بهرهوری سازمانی ارتقاء مییابد.
نیروی انسانی مهمترین عامل در بهبود بهرهوری است. در اینجا به نکاتی اشاره میشود که کارکنان با به کارگیری آنها میتوانند بهرهوری خود را بهبود بخشند.
این موارد را میتوان از طریق آموزشهای لازم در کارکنان بهبود بخشید.
نظر به اینکه انسان خود مولد و مصرف کننده تکنولوژی است درک این نکته مشکل نخواهد بود که چرا نیروی انسانی مهمترین عامل توسعه اقتصادی - صنعتی به شمار میرود و اصولاً چرا نقش کلیدی و محوری را در ارتقای بهرهوری برای انسان قائل شدهاند؟ علت این امر آن است که تنها انسان است که میتواند کمیت و کیفیت کار خود را ارتقاء دهد، طرحهای جدید ارائه دهد و با خلاقیت خود مشکلات را از پیش راه بردارد، بر نیروی کار خود بیفزاید و راهکار کاهش هزینهها را بیابد و در حقیقت تنها عاملی است که میتواند تغییراتی در خود و محیط اطراف خود بوجود آورد. از طرفی دیگر چون انسان نه تنها عامل، بلکه هدف بهرهوری نیز میباشد، بنابراین اهمیت توجه به انسان نیز به این خاطر دو چندان میگردد.
با توجه به اینکه نیروی انسانی به عنوان مهمترین منبع استراتژیک هر سازمان به شمار میآید و بهره وری در توسعه پایدار نقش به سزایی دارد، لذا اولاً باید به آموزشهای اولیه نیروهای انسانی در سازمان توجه خاص شود. ثانیاً: باید با یک برنامه هدفدار و جهتدار مانند کشورهای پیشرو دنیا در امر توسعه نیروی انسانی تلاش شود تا شاخص بهرهوری نیروی انسانی که از جایگاه ویژهای در هر سازمان برخوردار است افزایش یابد و با انتخاب و اجرای استراتژیهای متناسب آموزش منابع انسانی و در نظر گرفتن آموزشهای لازم و متنوع و عمومی و تخصصی در این حوزه و به منظور توسعه کمی و کیفی نیروی انسانی و ایجاد بهرهوری بالا تلاش گردد.