به گزارش می متالز، وضعیت هپکو اراک همچنان بحرانی است؛ تکلیف بدهی بیش از ۱۲۰۰ میلیارد تومانی این شرکت و تهاتر آن، هنوز مشخص نیست و نفس تولید به شماره افتاده است.
ابوالفضل رنجبر (نایب رئیس شورای اسلامی کار هپکو) در این رابطه میگوید: دیگر نمیدانیم با چه زبانی سخن بگوییم، درد هپکو بسیار است؛ ناامیدی کارگران در خصوص عدم امنیت شغلی و حقوقی خود و ناراحتی از عملکرد برخی از مسوولین که به سستی عمل میکنند، دیگر به مرحله حساس رسیده است. به هر نحوی که ممکن بود در این چند سال بعد از خصوصیسازی نادرست و رهاسازی و عدم نظارت و حمایت، سخن گفتیم و مطالبهگری کردیم؛ گاهی با مکاتبات و مصاحبه و گاهی با برگزاری جلسات مختلف با برخی از مسوولین و گاهی با اعتراضات صنفی و به حق خود.
او ادامه میدهد: گاهی «بنر» به دست گرفتیم، آنهم به چند زبان مختلف و گویشهای گوناگون و گاهی با صدای بلند، خواستار بهبود اوضاع شدیم. گاهی با دعوت از مسوولان، از برخی وزرا گرفته تا رییس مجلس، به امید حل شدن ریشهای مشکلات، حضوری دردهایمان را بیان کردیم اما تاکنون هیچ اقدام اساسی صورت نگرفته و تنها در دورههای مختلف، مسکنهای متفاوت برای بیمار سرطانی تزریق شده است. امروز هم قرار است جلسهای برگزار شود اما اینهمه جلسه، هیچ سودی برای تولید و کارگران نداشته است.
رنجبر با اشاره به کاریکاتوری در باب مشکلات هپکو ادامه میدهد: آقایان مسوول و متولی، کلید حل مشکلات هپکو بالای سرتان است؛ عدم حل مشکلات هپکو شاید محصولِ ندیدن و نخواستن، برای دست نبردن به قیچی است؛ به نظر شما برخی مسوولین کاربرد آن قیچی را میدانند؟!