مشروح این گفت و گو را در پی می خوایند:
طی یک سال اخیر همزمان با افزایش قیمت دلار درآمد شرکت های تولیدی روندی نزولی داشته است. در حال حاضر براساس مقررات فروش شرکت براساس نرخ دولتی انجام می شود. این در حالیست که قیمت دلار در بازار آزاد بیش از نرخ دولتی است. به طوری که این موضوع به تنهایی می تواند یک ضرر مالی محسوب شود. از سویی دیگر قراردادهایی که پس از برجام منعقد شد بر مبنای قیمت دلار با نرخ مصوب دولتی کاهش پیدا کرد. از این رو همه این عوامل موجب شد که شرکت فولاد خوزستان متضرر شود.
با توجه به این که شرکت های فولادی جزو آخرین گزینه های تحریم بودند بنابراین همین موضوع موجب شد که شرکت فولاد خوزستان در دوران تحریم با مشکلات عمده ای مواجه نشود. به طوری که در سال های تحریم شرکت های خارجی برای فرار از مالیات های سنگین دولتی قطعات مورد نیاز شرکت های فولاد را به صورت واسطه با قیمت کمتری عرضه می کردند.
با توجه به این که ایران پس از لغو تحریم ها وارد بازارهای جهانی شده است، بنابراین افزایش فروش های صادراتی برای فولاد خوزستان شرایط کنونی از اهمیت بالایی برخوردار است. در حال حاضر میزان تولید این شرکت حجم کمی از نیاز داخلی را تامین می کند. در این میان نباید فراموش کنیم که هم اکنون در کشور کمبودی از نظر تولید وجود ندارد. از این رو در صورتی که در داخل با کمبودی مواجه شویم اولویت تولید برای تامین نیاز داخل تغییر می کند.اما در شرایط کنونی هدف اصلی ما توسعه بازارهای جهانی است. بنابراین طبیعی است که برای تحقق این هدف حجم تولید داخل روندی نزولی داشته باشد. اما مجددا تاکید می کنم که کشور کمبودی به لحاظ مصارف داخلی ندارد.
ما توانستیم در سال های پس از انقلاب ظرفیت تولید خود را به چهار میلیون تن برسانیم. این در حالیست که شرکت فولاد خوزستان در سال های قبل از انقلاب در اوج فعالیت های خود کمتر از یک و نیم میلیون تن ظرفیت تولید داشت اما اکنون ما توانسته ایم با تکیه بر نیروهای داخلی از مرز چهار میلیون تن هم عبور کنیم و بیش از ظرفیت تولید داشته باشیم.
در حال حاضر شرکت های فولادی کشور از جمله فولاد خوزستان به علت به صرفه نبودن نمی تواند فولاد آلیاژی تولید این در حالیست که کشورهای توسعه یافته توانایی فولاد آلیاژی را دارند.