به گزارش می متالز، محمد رجبی در نشست خبری فعالان حملونقل ریلی مسافری کشور با بیان اینکه از سال 88 شرکتها در حوزه سرمایهگذاری بخش مسافری ریلی ورود پیدا کردند، اظهار کرد: فرآیند خرید واگن حدود 6 تا 10 سال است. به دلیل شرایط جغرافیایی کشور باید واگنهای مناسبی را برای ناوگان ریلی خریداری کنیم.
وی با بیان اینکه حمل آب در واگن مشکل است، تصریح کرد: واگنهای مورد نیاز برای ناوگان ریلی باید مشخصات ویژه آب و هوایی کشور را داشته باشند که خوشبختانه طی سالهای اخیر متخصصان داخلی توانستهاند واگنهایی با شرایط اقلیمی کشور تولید کنند.
وی از واگن غزال، نورالرضا و دو طبقه به عنوان نمونههای تولید داخل با همکاری خارجی یاد کرد و افزود: در بخش ساخت واگن چیزی در ایران کم نداریم.
مدیرعامل شرکت حملونقل ریلی رجا با بیان اینکه خرید واگن با خرید اتوبوس تفاوت دارد، اظهار کرد: شرکتهای داخلی ظرفیت تولید سالانه 1600 واگن مسافری را دارند. در دولتهای مختلف به ویژه در 10 سال اخیر توجهات بیشتر به سمت زیرساخت بوده و کمتر به روساخت ریلی توجه شده است.
رجبی در ادامه به هدف اصلی برگزاری نشست خبری اشاره کرد و با بیان اینکه همه شرکتهای موجود باید هزینههای خود را از محل درآمدها تامین کنند، گفت: منابع شرکتها از تعرفه بلیت قطار متاثر میشود و همه شرکتها در زمان بحران توسط سهامداران به تناسب توان کمک دریافت میکنند. راهآهن در این بخش باید به عنوان یک نیروی اقتصادی بالقوه نگاه کند و ما در تصمیمات راهآهن حضور جدیتری داشته باشیم.
وی با بیان اینکه انتظار داریم در مصوبات هیئت مدیره راهآهن نماینده شرکتهای حملونقل ریلی حضور داشته باشد، اظهار کرد: مشکلی در بخش ریلی داریم که راهآهن جمهوری اسلامی ایران هم نقش سازمان را ایفا میکند هم نقش اپراتوری را. این مسئله ایجاد تضاد منافع میکند.
وی با اشاره به اینکه نرخ اجاره لکوموتیو بالاتر از نرخ جهانی اعمال شده است از اختلاف با راهآهن در رابطه با یارانه اختصاصی دولت به شرکتها پرده برداشت و گفت: میانگین عمر 29 سال ناوگان ریلی به این معناست که برای نگهداری این تجهیزات نیازمند هزینههای بالاتری هستیم. گرچه این مسئله را در بُعد خودکفایی دنبال کردهایم و در پارهای موارد داخلیسازی را انجام دادهایم.
رئیس هیئت مدیره شرکتهای حملونقل ریلی با بیان این که طی دو سال اخیر مجبور بودیم یک سری از قطعات سیستم ترمز را از آلمان وارد کنیم در پرسش به پاسخ تسنیم مبنی بر تاثیر نوسانات نرخ ارز بر شرکتهای حملونقل ریلی افزود: سهم ارزبری واگنهای قدیم 15 تا 25 درصد و در واگنهای در واگنهای جدید 45 درصد است.
رجبی ادامه داد: وابستگی ارزی ما به طور مستقیم روی تجهیزات حساسی مانند ترمز، چرخها و... است. به عنوان نمونه تعمیر یک گیربکس در آلمان حدود 110 تا 150 هزار یورو هزینه دارد. طی دو سال اخیر مذاکرات این مسئله انجام شده اما به دلیل نوسانات نرخ ارز هنوز نتوانستهایم یک دستگاه گیربکس را برای تعمیر به آلمان ارسال کنیم.
مدیرعامل شرکت حملونقل ریلی رجاء بیان کرد: قرار بوده در 1.2 میلیون کیلومتر واگنها تعمیرات اساسی شوند، این در حالی است که پس از سیر دو میلیون کیلومتر واگنها به دلیل استفاده از تجهیزات با کیفیت نیازی به تعمیرات نداشتهاند.
رجبی با بیان اینکه کیفیت سوخت یکی از مسائل شرکتهاست، یادآور شد: گازوئیلی که در کشور است نسبت به استانداردهای اروپایی و مورد تاکید برای استفاده در موتور نامرغوب است و استاندارد آن 100 تا 150 ppm است.
وی با بیان اینکه همه میدانند نوسانات ارزی روی فرآوردههای مصرفی از جمله فیلتر و... تاثیر گذاشته است، اظهار کرد: امروز با دلار بازار ثانویه را نمیتوانیم کسب و کار ریلی را اداره کنیم. ارز 4200 تومانی هم یعنی تحمیل هزینههای اضافه به شرکتهای ریلی. امروز باید وزارت صنعت به داد شرکتها برسد.
وی با یادآوری اینکه بعد از تابستان تقریبا همه واگنها باید تعمیر و نگهداری شوند، افزود: اگر از فرآیند موجود در بحث تامین تجهیزات و قطعات پشتیبانی نشود، ناوگان ریلی کشور میخوابد.
رجبی همچنین گفت: شرکتهای حملونقل ریلی سالانه نیازمند 30 میلیون دلار برای تامین هزینههای ارزی هستند.
بابایی دبیر انجمن شرکتهای حملونقل ریلی نیز در این نشست با بیان این که سال گذشته هزینه خرید یک واگن سه میلیارد تومان بود که امسال به 8 میلیارد تومان افزایش یافته است، گفت: خرید یک رام قطار به علاوه هزینههای لکوموتیو حدود 100 میلیارد تومان هزینه دارد.
وی بیان اینکه بخش مسافری ریلی یارانه مستقیم از سوی دولت به مسافر داده می شود، افزود: طی سالهای اخیر از شرکتهای حملونقل ریلی مسافری حمایت نشده، ضمن اینکه انجماد قیمتها از سال 94 تاکنون یکی دیگر از مشکلات شرکتهاست.
وی هشدار داد: اگر شرکتهای حملونقل ریلی مسافری در سبد یک تخصیص ارز قرار نگیرد، تقریبا ادامه حرکت قطارها غیرممکن میشود، در واقع مجبور خواهیم بود سیر برخی قطارها را متوقف کنیم.
وی از کاهش سفر ریلی از 29 میلیون نفر به 24 میلیون در سال گذشته خبر داد و گفت: نباید هزینه سفر ریلی برای مردم افزایش یابد. البته آزادسازی نرخ بلیت قطار اساسا درخواست بخش است و دخالت دولت باعث جلوگیری از توسعه میشود. فرض کنیم بازار، بازار آزاد است و شرکتها میتوانند هر قیمتی را اعمال کنند اما افزایش قیمت برای مردم قابل تحمل نیست که نتیجه آن کاهش سقر ریلی و افزایش سفرهای جادهای میشود.
دبیر انجمن شرکتهای حملونقل ریلی با بیان اینکه پیشنهاد ما این است که سفر در سبد تامین ارز دولتی قرار گیرد، تصریح کرد:امروز میخواهیم برای بحران عدم توانایی تامین هزینه بخش ریلی چاره اندیشی شود.