به گزارش میمتالز، در حالی که بستههای محرک اقتصادی دولتها پس از همه گیری کرونا قیمت فلزات اساسی را افزایش داده، این به معنای آغاز یک دوره جدید رشد نیست و احتمالا طی دو دهه آینده بحث نیاز به انرژیهای پاک میتواند به افزایش پایدار تقاضا دامن زده و از روایت یک سوپر سیکل جدید پشتیبانی میکند.
در این بین سه چالش پیش رو برای شکل گیری این سوپر سیکل و این که نهایتا چه کسانی از آن بهره میبرند مطرح میشود:
• کنترل متمرکز زنجیرههای تأمین فلزات احتمالا بسیاری از شرکتها را از این بازار بیرون میاندازد.
• ابهامات سیستماتیک بخش عرضه و نوسانات قیمت متعاقب آن موجب شکل گیری فن آوریهای جدید مانند سوختهای الکتریکی نسل جدید، ذخیره انرژی پلیمری و باتریهای فاقد کبالت خواهند شد و بنابراین کومودیتیهای "سنتی" به اجبار منسوخ خواهند شد.
• افزایش "آگاهی از مصرف" موجب میشود فلزات پایه در دراز مدت دیگر قابل اطمینان نباشند.
در حالی که اقدامات چین برای تامین مواد اولیه باتری سازی کاملاً مستند است، روند افزایش خودکفایی آن در بخشهای پایین دستی کمتر شناخته شده است. ۷۵ ٪ از باتریهای لیتیوم یونی جهانی، ۷۰ ٪ از کل صفحات خورشیدی و ۶۰ ٪ از وسایل نقلیه برقی در چین ساخته میشوند. اما جاه طلبیهای آن هنوز برآورده نشده و این توسعه ادامه دارد.
در این بین کشورهایی که خیلی دیر وارد این بازار شوند، احتمالاً متوجه میشوند که توانایی مالی مشارکت را نخواهند داشت و از این بازار محروم میشوند.
قابل ذکر است تولید کنندگان کبالت باید تا سال ۲۰۳۰ تا ۱۶۷ ٪ بیشتر تولید کنند، در حالی که عرضه مس هم باید نسبت به ارقام فعلی تا ۸۵ ٪ بالاتر باشد و این یک چالش بزرگ برای این بخش است.
در مقابل تا سال ۲۰۵۰ سهم انرژیهای فسیلی از میزان تقاضای انرژی به ۵۰ ٪ کاهش مییابد، زیرا انرژیهای کم کربن بازار را در دست میگیرند. بر اساس این سناریو، نفوذ سریع و تهاجمی خودروهای برقی منجر به سقوط تقاضای نفت به ۳۵ میلیون بشکه در روز در اواسط قرن جاری خواهد شد که ۷۰ درصد کمتر از سطوح فعلی است و افت قیمت نفت به زیر ۲۰ دلار در هر بشکه را در پی خواهد داشت. تقاضای زغال سنگ حرارتی نیز به شدت کاهش مییابد. در مقابل، تقاضای گاز به دلیل کاربردهای آن در بخش انرژیهای پاک بالا خواهد ماند.
در واقع برای اولین بار در تاریخ صنعت معدن، تغییر الگوی تقاضا قبل از تحقق به وضوح نشانه گذاری شده است.
منبع: ایفنا