به گزارش میمتالز، جزئیات بهرهوری در گزارشهای سازمان ملی بهرهوری نشان میدهد که تا پایان سال سوم اجرای برنامه ششم توسعه حد فاصل سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸، رشد بهرهوری کل عوامل تولید منفی ۹/ ۳ درصد اعلام شده است؛ درحالیکه این میزان در برنامه ششم توسعه ۸/ ۲درصد پیشبینی شده بود و فاصلهای حدود ۷ درصدی با یکدیگر دارد.
میزان بهرهوری عوامل تولید در برنامه پنجم توسعه منفی ۶/ ۰درصد، برنامه چهارم ۵/ ۰ و در برنامه سوم ۱۰/ ۱درصد بوده است. در رابطه با شاخص بهرهوری کل عوامل تولید در سال ۱۳۹۸ نیز آمار نشان میدهد که این شاخص بر اساس ارزش افزوده فعالیت اقتصادی در این سال با احتساب نفت منفی ۱/ ۶ و بدون نفت منفی ۸/ ۲درصد بوده است. بر اساس این شاخص، گروه نفت و گاز با منفی ۳/ ۱۴، صنعت منفی ۷/ ۸، ساختمان منفی ۷/ ۸درصد پایینترین بهرهوری را در بخشهای اقتصادی داشتند. همچنین ارتباطات با ۲/ ۱۶ و معدن با ۱/ ۴ بالاترین بهرهوری را به خود اختصاص دادهاند. رشد بهرهوری نیروی کار نیز منفی ۳/ ۸ با احتساب نفت و منفی یک بدون احتساب نفت بوده است. رشد شاخص بهرهوری سرمایه نیز در مجموع بخشهای اقتصادی منفی ۱/ ۶ و بدون نفت ۳/ ۱درصد گزارش شده است. رشد شاخص بهرهوری کل عوامل تولید بر اساس ستانده فعالیت اقتصادی در همین سال با احتساب بخش نفت به منفی ۳/ ۴ و بدون احتساب نفت ۳/ ۰ رسیده است. همچنین رشد شاخص بهرهوری کار نیز منفی ۴/ ۶ با احتساب نفت و منفی یک بدون نفت است. شاخص رشد بهرهوری سرمایه نیز در مجموع منفی ۶/ ۱ با نفت و مثبت ۳/ ۱ بدون نفت گزارش شده است. اما جریان سایر شاخصها در برنامههای توسعه حاکی از آن است که رشد نیروی کار در برنامه سوم توسعه ۴/ ۴، برنامه چهارم ۳/ ۰، برنامه پنجم ۶/ ۰ و در برنامه ششم در سه سال اول یکدرصد بوده است. در رابطه با رشد سرمایه نیز در برنامه سوم ۴/ ۴درصد، برنامه چهارم،۳ درصد، برنامه پنجم ۵/ ۱ و برنامه ششم ۲/ ۰درصد بوده است.
منبع: دنیای اقتصاد