بازیافت آلومینیوم در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان با بیشترین توجه و شدت در حال اجراست. روند تولید و مصرف فلز آلومینیوم در دهههای اخیر بهگونهای بوده که استفاده دوباره از آلومینیوم مصرف شده در محصول نهایی و بازگرداندن آن به چرخه تولید و مصرف امری ضروری شده است. از طرف دیگر، جداسازی قراضههای آلومینیومی از دیگر فلزات، بهدلیل ویژگیهای فیزیکی منحصر بهفردی که دارد (مثل نسبت جرم به وزن بسیار کم) با سهولت بیشتری نسبت به سایر فلزات انجام میگیرد. این امر در کنار شدت گرفتن بازیافت قراضههای آلومینیومی سبب ایجاد مازاد قراضه آلومینیومی، خصوصا در نقاط صنعتی دنیا خواهد شد. از این رو در آیندهای نزدیک بررسی استراتژیهای مناسبی برای استفاده از مازاد قراضه از اهمیت بسیاری برخوردار خواهد شد.
صنعت خودروسازی بهعنوان یکی از بزرگترین صنایع مصرفکننده فلز آلومینیوم در جهان، بالطبع قراضههای قابل توجهی از آلومینیوم را هر ساله تولید میکند. قراضههای تولید شده در این صنعت عموما حاوی طیف گستردهای از ترکیبات مختلف هستند که از آلیاژهای متفاوت حاصل میشوند. دستهبندی و طبقهبندی قراضههای آلومینیومی براساس ترکیبات شیمیایی آنها، امکان بازیافت راحتتر و در عین حال با بازدهی بیشتر را فراهم میآورد. بهعنوان مثال منیزیم محلول در آلیاژهای آلومینیومی، عموما از طریق دمش گازهای کلریدی به داخل مذاب تنظیم میشود. در صورت استفاده از قراضههایی با ترکیب منیزیم کمتر، میتوان بهمقدار قابل توجهی از هزینههای ناشی از فرآیند و همینطور انتشار گازهای کلریدی کاست.
علاوه بر ترکیب شیمیایی، دیگر فاکتور مهم و بسیار تأثیرگذار در بازدهی بازیافت قراضهها، نحوه جداسازی و خردایش قطعات مصرفشده است. طبیعتا در اوراق کردن، محصول مصرفشده هر چه به قطعات کوچکتری تفکیک شود، عمل بازیافت با بازدهی بیشتری انجام خواهد گرفت. این امر بهشدت در جداسازی و تفکیک قطعات از نظر ترکیب شیمیایی تأثیرگذار است.
با توجه به سهم عظیم این صنعت در مصرف آلومینیوم و تولیدات گسترده آن، پیشبینی شده تا چند سال آینده این صنعت با مازاد قابل توجهی از قراضه آلومینیومی که قابلیت استفاده مجدد را ندارد مواجه خواهد شد. این موضوع در کنار ارزش روزافزون قراضههای آلومینیومی بهدلیل مصرف انرژی بسیار پایین آن در فرآوری، ضرورت ارائه راه حلی برای افزایش بهرهوری قراضهها را بیش از پیش خواهد کرد. در یکی از پژوهشهای بهعمل آمده، جریان مواد و آلیاژهای آلومینیومی در صنعت خودروسازی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به شبیهسازیهای صورت گرفته، به مقدار قابل توجهی میتوان قراضههای آلومینیومی را تنها با شکست بیشتر قطعات به اجزاء تشکیلدهنده، به سادگی قابل استحصال کرد. بررسی و مقایسه مقدار مازاد قراضه تولید شده در دو نحوه جداسازی و تفکیک قطعات در صنعت خودروسازی نشان میدهد در صورتیکه روند تفکیک اجزاء به صورت کنونی تا بیست سال آینده ادامه پیدا کند، سالانه بیش از ۶ میلیون تن قراضه بلااستفاده در صنعت خودروسازی تولید خواهد شد که امکان بازگرداندن آن به چرخه تولید وجود نخواهد داشت. ولی با تفکیک بیشتر قطعات و تبدیل آنها به اجزاء تشکیلدهنده میتوان آن را تا حدود ۲.۳ میلیون تن کاهش داد.