به گزارش میمتالز، با وجود این که کمبود انرژی در جهان قیمت جهانی انرژی را به شدت بالا برده است، اما ایران هنوز هم سهم کمی در بازار جهانی دارد.
تحریمها از یک سو کمر صادرات ایران را شکسته است و از سوی دیگر توزیع انرژی نادرست باعث شده است که کشور خودش با کمبود گاز مواجه باشد و در شش ماه سرد سال، به فکر واردات گاز از کشورهایی مانند ترکمنستان باشد.
رئیسجمهور هم چندی پیش هم با تاکید بر گسترش روابط تهران و عشقآباد گفته بود: فعال کردن ظرفیتهای همکاری در حوزههای مختلف بهویژه ترانزیت و انرژی، به نفع دو ملت است.
اما چه عواملی موجب شده دومین قطب منابع گازی جهان، کمتر از نیم درصد از بازار گاز جهان را در اختیار داشته باشد؟
رحمان قرهباش، عضو هیات رییسه اتاق مشترک ایران و ترکمنستان نقش تحریمها را جدی میداند. او میگوید: عدم عضویت ایران در افایتیاف و همچنین تحریمها موجب شده کشورهای همسایه از فرصت استفاده کنند.
قرهباش به قرادادهای جاری میان ایران و کشورهای همسایه اشاره میکند: ما با کشورهای همسایه چند قرارداد در حال اجرا داریم، اما هر کدام مشکلاتی دارند.
او اظهار میکند: یکی از قراردادها تاپی است که در سال ۲۰۱۵ منعقد شد و به دلیل ناامنی افغانستان اجرا نشد. این مساله به ظرفیتهای گازی ما ضربه میزند.
از سال ۹۶ قرار بود خط لوله انتقال گاز طبیعی ترکمنستان به کشورهای افغانستان، پاکستان و هند کلید بخورد و افغانستان تبدیل به کانون اتصال انرژی در منطقه شود. البته این طرح با ناامن شدن افغانستان به کلی از ذهنها پاک شده بود تا امروز که قرهباش میگوید: این قرارداد اخیرا و دوباره با برگشتن طالبان از سر گرفته شد.
عضو هیات رییسه اتاق ایران و ترکمنستان پیشبینی میکند: اگر تاپی اجرا شود بین چهار کشور حدود ۳۳ میلیارد مترمکعب گاز تبادل میشود. گاز از ترکمنستان به افغانستان، هندوستان و پاکستان صادر میشود. این تهدیدی جدی برای صادرات گاز کشور است.
او ریشهیابی میکند: ایران در افایتیاف عضو نیست و همین باعث شده است کشورهای همسایه از این فرصت استفاده کنند و جایگزین ایران شوند. این کشورها به بهانه افایتیاف و تحریم، ایران را دور میزند.
همه کشورهایی که در شانگهای عضو شدهاند در افایتیاف و تجارت جهانی، عضو هستند به جز ایران. همین باعث شده که عضویت در شانگهای بدون استفاده بماند.
منبع: تجارت نیوز