به گزارش میمتالز، بازار اتوبوسها در سال ۲۰۲۰ ثبتسفارشی به ارزش ۳۸ میلیارد و ۱۲ میلیون دلار آمریکا داشته است و پیشبینی میشود این رقم تا سال ۲۰۲۶ به ۵۸ میلیارد و ۶۲ میلیون دلار برسد و نرخ رشد مرکب در این دوره به ۷.۹۸ درصد دست یابد. همهگیری کووید-۱۹ دولتها و مقامات جهان را بر آن داشته است محدودیتهایی را برای حملونقل و جابهجایی در مقیاس و بزرگی بیسابقه اعمال کنند. فاصلهگذاریهای اجتماعی تاثیر قابلتوجهی بر رفتارهای مربوط به حملونقل داشته است. بسیاری از شهرهای جهان شاهد آن بودند که استقبال از خودروهای شخصی، پیادهروی و دوچرخهسواری بیشترین سهم را از زمان شروع همهگیری به دست آوردند، در حالی که استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوسها به شدت کاهش یافت که به تبع آن تقاضا برای بازار اتوبوسها نیز کم شد.
قبل از پاندمی کرونا اتوبوسها در میان سایر وسایل نقلیه عمومی بیشترین تقاضا را در اختیار داشتند، زیرا میلیاردها نفر از اتوبوسها برای رفتوآمد روزانه در سراسر جهان استفاده میکنند. طی سالهای اخیر و تا پیش از آغاز پاندمی کرونا تقاضا برای اتوبوس در کشورهای در حال توسعه مانند هند، چین، برزیل و مکزیک به دلیل رشد سریع جمعیت، شهرنشینی و ابتکارات دولت به منظور افزایش دسترسی به مناطق روستایی به طور قابلتوجهی رو به افزایش بود. با این حال انتظار میرود با گذر از اوج پاندمی کرونا، رفته رفته استفاده از اتوبوسها رونق دوبارهای به خود بگیرد و همزمان تقاضا و رشد در این بازار افزایش یابد.
شیوع کرونا در سالهای اخیر زمان مناسبی را برای خودروسازان ایجاد کرد تا روی پروژههای مربوط به تولید اتوبوسهای الکتریکی کار کنند. نگرانیهای فزاینده در مورد آلودگی و افزایش قوانین انتشار گازهای گلخانهای، کشورها را تشویق کرده است که تعداد بیشتری از اتوبوسهای برقی را در ناوگان اتوبوسرانی خود بگنجانند و در نتیجه به رشد کلی بازار اتوبوس کمک کنند. برخی شرکتهای اروپایی، چینی و هندی سهم قابلتوجهی از این بازار را به خود اختصاص دادهاند و برنامههای بسیاری را برای طراحی و تولید اتوبوسهای الکتریکی و عرضه آنها به بازارهای جهانی در نظر گرفتهاند. انتظار میرود تا سال ۲۰۲۵ به منظور دستیابی کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی، استفاده از اتوبوسهای الکتریکی نسبت به مدلهای دیزلی در اولویت قرار بگیرد. همچنین پیشبینی میشود تقاضا و تولید این بخش از صنعت اتوبوسسازی در دنیا حداقل تا سال ۲۰۲۵ رشد چشمگیری داشته باشد و این رشد تا پیش از ۲۰۵۰ به بالاترین میزان خود برسد.
سوخت بخش عمدهای از هزینههای عملیاتی هر وسیلهنقلیهای را تشکیل میدهد. با افزایش هزینههای سوخت، استفاده از اتوبوسهای برقی بیش از پیش مورد توجه قرار میگیرند. در همین راستا انتظار میرود استفاده از این اتوبوسها باعث کاهش هزینههای سوخت و سایر هزینههای اولیه و هزینههای کلی مالکیت ناوگانهای مختلف شود. در نتیجه به نظر میرسد با افزایش تقاضا برای اتوبوسهای الکتریکی و توسعه تولید این خودروها، قیمت نهایی آنها در کوتاهمدت با کاهش همراه شود. انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ قیمت اتوبوسهای برقی تا سطح قیمتی اتوبوسهای دیزلی کاهش یابد. این در حالی است که اتوبوسهای برقی کاهش ۸۱ تا ۸۳ درصدی هزینههای نگهداری و عملیاتی را در مقایسه با اتوبوسهای موتوردیزل به همراه دارند و راحتی بیشتری را برای مسافران به ارمغان میآورند.
امیدوارکنندهترین بازار برای اتوبوسهای الکتریکی درحالحاضر ایالاتمتحده است و انتظار میرود تقاضا برای اتوبوس در این منطقه طی دوره مورد پیشبینی صعودی باشد. هماکنون نزدیک به ۷۰۰ دستگاه اتوبوس الکتریکی در این کشور تردد میکنند و تقاضا از میزان تولید پیشی گرفته است. تقریبا هر ایالت آمریکا یک آژانس حملونقل دارد که درحالحاضر مالک اتوبوسهای برقی جدید است یا برای خرید آنها برنامهریزی میکند. ارزش بازار اتوبوسهای الکتریکی ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ به ۱۲۰ میلیون دلار رسید و انتظار میرود که در دوره مورد پیشبینی رشد ۲۶.۹ درصدی را شاهد باشد. در کانادا هم ابتکارات دولتی به رشد بازار اتوبوسهای برقی کمک میکند. اگرچه کانادا محل استقرار شرکتهای اتوبوس برقی مانند لاین الکتریکی (مستقر در کبک) و گرینپاور (مستقر در ونکوور) است، اما نرخ پذیرش اتوبوسهای الکتریکی در این کشور نسبتا کند بوده است. در فوریه ۲۰۲۰ کانادا نخستین شرکت تحقیقاتی را برای تحقیق در مورد اتوبوسهای پیل سوختی و باتریهای الکتریکی راهاندازی کرد. کنسرسیوم تحقیقاتی و نوآوری حملونقل شهری کانادا همراه با هفت شریک دیگر، ۴.۲ میلیون دلار برای حمایت از کمیته ملی آکادمیک اتوبوسهای بدون آلاینده کمک کرد.
در سال ۲۰۱۶ مکزیکوسیتی و پاریس نخستین شهرهایی بودند که برای داشتن خیابانهایی بدون سوخت فسیلی، محدودیتهایی را برای استفاده از گازوئیل تا ۲۰۲۵ اعلام کردند. مکزیکوسیتی همچنین برنامههایی را بهمنظور استفاده از اتوبوسهای پاک تا سال ۲۰۲۵ و دستیابی به آلایندگی صفر در شهرها تا سال ۲۰۳۰ اعلام کرده است. در ژانویه ۲۰۲۰، مکزیک هم ۶۳ دستگاه اتوبوس برقی را به ناوگان حملونقل عمومی خود اضافه کرد که هدف از این پروژه بهبود زیرساختهای حملونقل و رفتوآمد در مکزیکوسیتی با سرمایهگذاری نزدیک به ۳۵ میلیون دلار بود.
بازار اتوبوسها از پراکندگی بسیاری برخوردار است و بازیگران اصلی به دلیل محصولات توسعهیافته و شبکه فروشندگان مختلف، سهم قابل توجهی از بازار را در اختیار دارند. بازیگران اصلی این بازار عبارتند از دایملر، یوتانگچین، ولوو، تراتون، مان، اسکانیا، تاتاموتورز، آشوکلیلاند و الکساندر دنیس که سهم قابلتوجهی را به دست آوردهاند. سایر بازیگران این بازار مانند آیسیباس، نویستار و سولاریس سهم نسبتا کمتری از بازار را در اختیار دارند. این شرکتها درحال گسترش فعالیتهای خود در بازارهای داخلی و بینالمللی هستند. تولیدکنندگان در این بازار تلاش دارند تا با ادغام، اکتساب و همکاری بین تولیدکنندگان مختلف از بازارهای بالقوه بهره ببرند.