به گزارش میمتالز، پس از این که استاندار اصفهان اعلام کرد آب سد زایندهرود تنها برای ۱۰۰ روز مصرف کافی است، برخی از کارشناسان گمانهزنی کردند که احتمالا یکی از دلایل بغرنج شدن اوضاع خشکسالی در اصفهان، صنایع آببر این استاناند.
مهرداد اکبریان، نایب رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران، قبلا گفته بود که کارخانه ذوبآهن قرار است در افغانستان سرمایهگذاری را آغاز کند. اما آیا این شروعی برای کوچ صنایع فولادی از اصفهان است؟
نایب رئیس کمیسیون معدن توضیح میدهد: اگر این کارخانهها در نزدیکی آبهای آزاد قرار میگرفتند، آینده بهتری داشتند. نسخه جابهجایی این صنایع به جنوب کشور قبلا هم برای توسعه بخش فولاد پیچیده شده، اما نیاز به کار کارشناسی شده و محاسبه هزینه و فایده دارد.
چند روز پیش، یکی از نمایندگان اصفهان در صحن علنی گفته بود: باید همه کارخانههای فولاد به لب آب بروند و توسعه فولاد و پالایشگاهها در استان اصفهان ممنوع شود و به لب مرزها منتقل شوند تا بتوانند صادرات انجام دهند.
اکبریان ادامه میدهد: اگر شرکتهای بزرگ را در کشورهای همسایه مانند افغانستان توسعه دهیم، ظرفیتهای معدنی آن کشورها، میتوانند پذیرای معدنکاران ایرانی باشند. سنگ آهن افغانستان، کیفیت خوبی دارد و کمبودهایی که صنایع و به خصوص شرکت ذوبآهن دارد، جبران کند.
البته اکبریان با وجود این که ترجیح میداد صنایع فولادی در جنوب مستقر میشدند، این صنایع را دلیل خشکسالی اصفهان نمیداند و میگوید: صنایع فولادی، معمولا از آب فاضلاب اصفهان استفاده میکنند. این که صنایع بزرگ ما نباید در مرکز قرار میگرفتند صحیح است، اما الان نیاز به بحث کارشناسی داریم تا همه ابعاد بررسی شود و بعد از آن جابهجا اتفاق بیفتد.
یکی دیگر از دلایلی که کوچ صنایع اصفهان را توجیه میکند، موقعیت جغرافیایی اصفهان است. اگر صنایع فولاد همان گونه که برنامهریزی شده بود در جنوب ایران مستقر شده بودند صادرات فولاد راحتتر انجام میشد. دسترسی آبهای آزاد جنوب به کشورهای صادرکننده، هزینه حملونقل این کالا را به شدت کاهش میداد.
حالا با توجه به بحران شدید کمآبی در اصفهان باید دید آیا مجلس قصد دارد مشکل خشکسالی در اصفهان را این گونه حل کند؟ آیا کوچ معدنکاران از اصفهان آغاز شده است؟
منبع: تجارت نیوز