تاریخ: ۱۳ آذر ۱۳۹۷ ، ساعت ۱۱:۱۰
بازدید: ۲۸۵
کد خبر: ۲۳۸۸۸
سرویس خبر : آهن و فولاد
بررسی تجارت جهانی ریل فولادی (4)

جهش در صادرات ریل فولادی منطقه، توسط بحرین

می متالز - ساخت ریل‌های راه‌آهن در انحصار کشورهای محدودی در دنیا است و این کالای استراتژیک با حجم نسبتا زیادی در دنیا تجارت می‌شود.
جهش در صادرات ریل فولادی منطقه، توسط بحرین

به گزارش می متالز، آسیا به سبب حجم تولید بالای کشور چین و هم‌چنین کشورهای هند و ژاپن قطب اصلی تولید این محصول در دنیا به‌شمار می‌رود. سالانه حدود 6 میلیون تن ریل در دنیا تولید می‌شود و نیمی از این تولید در بازارهای دنیا بین کشورهای مختلف مورد داد و ستد قرار می‌گیرد. منطقه خاورمیانه با برنامه‌های پرشتاب توسعه‌ زیرساخت‌های شهری کشورهای حاشیه خلیج فارس، در سال‌های اخیر تقاضای زیادی برای مصرف این محصول دارد. به گزارش فلزان آنلاین، در سال 2017 منطقه خاورمیانه با واردات حدود 630 هزار تن ریل، سهم 18 درصدی از تجارت جهانی را به‌خود اختصاص داده است. عربستان و ایران بزرگ‌ترین واردکنندگان منطقه هستند. هلدینگ‌های فولادی بحرین نیز با افزایش حجم تولید ریل در 2 سال اخیر، نیاز عربستان به ریل را تامین کرده‌اند.

در نمودار شماره 1 کشورهای صادرکننده منطقه و سهم این منطقه در صادرات جهانی ریل فولادی نشان داده شده است. همان‌طور که ملاحظه می‌شود از سال 2010 تا 2014 سهم صادرات خاورمیانه حدود 2 درصد بود که عمدتا توسط ترکیه انجام می‌شد، اما از سال 2013 بحرین صادرات ریل فولادی را آغاز کرد و تا سال 2017 افزایش قابل ملاحظه‌ای در میزان آن ثبت کرد. با افزایش صادرات بحرین سهم منطقه از تجارت جهانی این محصول به سرعت رشد کرد و در سال 2017 با 10 درصد افزایش به حدود 12 درصد رسید.

بحرین طی سال‌های 2016 و 2017، در هر سال حدود 280 هزار تن ریل فولادی صادر کرد که تقریبا تمام آن به مقصد عربستان بارگیری شده است. با توجه به ساختار صنایع فولادی بحرین، به نظر می‌رسد این افزایش تولید و صادرات به عربستان توسط هلدینگ‌های فولاد عربستانی مانند Foulath و SULB که در خاک بحرین در حال فعالیت هستند، در راستای اجرای راه‌آهن اتحادیه عرب صورت می‌گیرد. این هلدینگ‌ها با هدف سرمایه‌گذاری و ثبات در رشد صنعت فولاد در کشورهای شورای همکاری خلیج (GCC) تأسیس شده‌اند و با جدیدترین تکنولوژی‌ها و جذب سرمایه‌ داخلی و خارجی، نیازهای منطقه به فولاد برای توسعه زیرساخت‌ها را تأمین می‌کنند. هلدینگ‌های ذکر شده، سهام چندین کارخانه فولادی را در منطقه در اختیار دارند و برنامه‌های تولیدی خود را متناسب با نیاز منطقه تنظیم می‌کنند.

ترکیه نیز که در سال‌های اخیر برای توسعه صنایع پایین‌دست تولید محصولات فولادی خود برنامه‌ریزی زیادی کرده و تولیدات پایانی فولادی خود را از فولاد ساختمانی به محصولاتی با تقاضای بیشتر تغییر داده، در بازه سال‌های 2010 تا 2017 صادرات ریل فولادی را از حدود 23 هزار تن به 76 هزار تن رسانده است. مقصد اصلی صادرات ریل فولادی ترکیه در این بازه ایران بوده است.

در ایران طبق برنامه ششم توسعه، خطوط راه‌آهن باید به 25 هزار کیلومتر برسد و هر 10 کیلومتر خط آهن نیاز به 500 تن ریل دارد. این آمار نشانگر میزان زیاد ریل مورد نیاز کشور است. کارخانه ذوب آهن ایران نیز تکنولوژی تولید ریل را در اختیار دارد؛ اما تولید این محصول در ایران با چالش‌های مدیریتی و سرمایه‌ای فراوانی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. افق توسعه‌ای شبکه‌های ریلی در ایران و منطقه برای تولید این محصول بسیار روشن است و در صورت برنامه‌ریزی صحیح، می‌توان علاوه بر تأمین نیاز داخلی به تأمین بازارهای منطقه‌ای نیز اندیشید.

عناوین برگزیده