به گزارش میمتالز، حسین راغفر با اشاره به اینکه مصوباتی که وارد مرحله اجرا نمیشود بیانگر این موضوع است که نقش مجلس به عنوان یک حوزه قانونگذاری و ناظر در اجرای قوانین تضعیف شده است، افزود: نقش قدرتمند نهادهای سیاسی اقتصادی باعث شده تا کانونهای گوناگونی تصمیات اصلی در حوزههای متفاوت را اتخاذ کنند و این در حالی است که این کانونها هیچ ارتباطی با مقررات و قانون جاری کشور ندارند.
این اقتصاد دان با اشاره به اینکه بعضی از افراد اموارت کشور را بر اساس تمایلات شخصی پیش میبرند، ادامه داد: متاسفانه مدت هاست که مجلس شورای اسلامی از ظرفیت قانونگذاری و نظارت بر حسن اجرای قوانین تهی شده است و این در حالی است که دیگر نقش نهادهای موثر و تعیین کننده در قانون اساسی هم به دلیل حاکمیت سرمایه در کشور و تسخیر دولت و نظام تصمیم گیری توسط صاحبان نظام سرمایه به شدت تضعیف شده است.
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا (س) افزود: با این شرایط نمیتوان امید زیادی به تصمیمات و مصوبات مجلس برای حل مشکلات کنونی اقتصادی کشور داشت.
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا (س) با اشاره به اینکه در مرحله برزخی انتقال دولت قبلی به دولت کنونی، اقدامات وحشتناکی در اقتصاد کشور انجام شد، افزود: در مقطعی از زمان دولت گذشته حدود ۳۲۰۰ معدن میان خودیها توزیع کرد و بهرغم اینکه دادستانی مربوطه دستور توقف و بررسی این انتقال را صادر میکند متاسفانه هیچ گونه گزارشی در این باره منتشر نشد و مشخص هم نشد که چه کسانی در این رابطه تخلف کردند و اگر تخلفی هم صورت گرفته مجرمان کجا هستند.
راغفر در ادامه با اشاره به اینکه اگر مسوولان قرار است به این موضوع واکنش نشان دهند چرا با تاخیر این اتفاق رخ میدهد، ادامه داد: در جریان قرار نگرفتن مردم در این باره از نکات مهمی است که جای سئوال و بررسی دارد.
این اقتصاددان با اشاره به اینکه در دوران انتقال دولت دوازدهم به سیزدهم حدود ۱۵ نفر تمام سیمان کشور را خریداری و نرخ سیمان را به صورت یک شبه ۵ برابر افزایش میدهند، افزود: قطعا این مورد مصداق بارز اخلال در نظام اقتصادی کشور است، اما ماسفانه هیچ فردی در این رابطه به دادگاه فراخوانده نشد.
راغفر در ادامه با اشاره به اینکه تمام این موارد سبب میشود که شائبهای در جامعه ایجاد شود که مردم باید هزینه این اتفاقات را بپردازند، ادامه داد: قطعا این مهم سبب بی اعتمادی مردم و سست شدن اعتماد عمومی جامعه شود.
وی با اشاره به اینکه اعتماد مردم به عنوان بزرگترین سرمایه هر نظام به شمار میرود، افزود: قطعا افرادی که به اشکال مختلف پولهای بزرگی را از جیب مردم خارج و درون جیب خود میریزند دارای مصونیت سیاسی هستند این در حالی است که متاسفانه دستگاههای قضا نسبت به این اتفاقات به صورت منفعلانه عمل میکند که در نهایت تمام این موارد باعث تضعیف سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم میشود.
این اقتصاد دان با بیان اینکه اگر قوه قضائیه هرچه سریعتر با اقدامات فساد بر انگیز برخورد کند سبب میشود تا فسادهای بعدی کنترل شود، بیان کرد: در نهایت این موارد سبب بازسازی اعتماد عمومی و موفقیت حاکمیت قانون میشود که متاسفانه شواهد روشنی در این بخش مشاهده نمیشود.
منبع: خبرگزاری کار ایران (ایلنا)