به گزارش می متالز، صادرات بوکسیت گینه، استرالیا و برزیل که 3 تولیدکننده بزرگ این ماده معدنی خارج از چین هستند، در سالهای اخیر سهم بیش از 60 درصدی از تجارت جهانی را شامل میشود. در بین این کشورها، گینه بهدلیل فقر اقتصادی پذیرای سرمایهگذاران خارجی بوده و درصدد است تا راه را برای سرمایهگذاری بیشتر هموار کند.
در نمودار 1، بزرگترین صادرکنندگان بوکسیت جهان نشان داده شدهاند. با توجه به این نمودار، صادرات بوکسیت گینه، استرالیا و برزیل در سالهای اخیر، بیش از 60 درصد کل تجارت این ماده معدنی را تشکیل داده است. در این بین، گینه بهدلیل فقر اقتصادی پذیرای سرمایهگذاران خارجی بوده و درصدد است تا راه را برای سرمایهگذاری بیشتر هموار کند. علاوه بر آن، بوکسیت گینه عموما دارای درصد سیلیس کمتری نسبت به سایر رقبای خود بوده و از کیفیت بالاتری برخوردار است؛ همچنین دسترسی این کشور به آبهای آزاد، هزینههای حمل را در این کشور کاهش داده است؛ ضمن اینکه عمده معادن فعال کنونی این کشور در بخش غربی آن قرار دارند که دسترسی نزدیکتری به آبهای آزاد دارند. این عوامل محرکی بوده تا بسیاری از شرکتهای مصرفکننده بزرگ بوکسیت در سطح جهان، اقدام به سرمایهگذاری در این کشور کنند و متعاقبا منجر به افزایش حجم صادرات بوکسیت از این کشور شوند.
استرالیا و برزیل نیز در طول دوره مورد بررسی، بر میزان صادرات خود افزودهاند؛ اما با افزایش حجم سرمایهگذاریها در گینه، انتظار میرود که سهم این کشور در تجارت جهانی بوکسیت دوباره به سالهای اوج خود بازگردد. بهطور کلی صادرات استرالیا و برزیل، بین سالهای 2001 تا 2017، بهترتیب حدود 10.5 و 6.2 درصد در هر سال رشد داشته است. در مورد گینه، نرخ رشد در همین دوره حدود 7.5 درصد بود.
در کل کشورهای گینه و استرالیا، حدود 45 درصد از تولید بوکسیت کل جهان بهغیر از چین را در اختیار دارند. از همین رو میتوان گفت بازیگران اصلی بوکسیت جهان، کشورهای گینه و استرالیا هستند. در حال حاضر، در هر 2 کشور، سرمایهگذاریهای هنگفتی برای اکتشاف و افزایش تولید بوکسیت انجام شده؛ اما در این بین، عمده سرمایهگذاریهای صورت گرفته در استرالیا توسط شرکتهای داخلی بوده و دارای ظرفیتهای عظیمی از پالایش آلومینا و مصرف بوکسیت هستند. در گینه سرمایهگذاریها تنها با هدف بهرهبرداری از ذخایر آن انجام شده است؛ هر چند که دولت این کشور برای افزایش ارزآوری از محل این صنعت، در تلاش است تا شرکتهای خارجی را به احداث ظرفیتهای پالایش آلومینا در این کشور ترغیب کند، ولی باید اذعان داشت که تاکنون سرمایهگذاریهای بسیار محدودی در مورد احداث ظرفیتهای پالایش و مصرف بوکسیت در این کشور صورت گرفته و عموما ظرفیتهای پیشنهادی توسط شرکتهای خارجی، کمتر از میزان تقاضای آلومینای آنها است. از این رو انتظار نمیرود که حداقل در آینده کوتاهمدت، تغییر چندانی در روند تولید و صادرات بوکسیت گینه رخ دهد و همچنان عمده بوکسیت تولیدی آن، صادر خواهد شد.