مردم اکتشاف را به چهارگوشه اقلیم می‌برند

به گزارش می‌متالز، اکتشاف، نیازمند ماده معدنی است؛ بنابراین بعید نیست که در برخی استان‌هاـ که تخمین زده می‌شود فاقد مواد معدنی به‌ویژه ذخایر فلزی است یا اقلیم سختی دارد ـ عملیات اکتشافی انجام نشود؛ بنابراین به‌طورقطع روی استان‌ها سرمایه‌گذاری کافی نشده است، اما در استان‌های معدنی مثل کرمان سرمایه‌گذاری زیادی انجام گرفته است و به‌تازگی هم شاهد هستیم باتوجه به ظرفیت خوبی که در استان سیستان و بلوچستان پیدا شده، سرمایه‌گذاری بسیارخوبی در این استان انجام شده است که الحق والانصاف درست است و جواب هم داده است.

به‌طورقطع هرکس که می‌خواهد وارد حوزه معدن شود، باید ریسک بالای این حوزه را بپذیرد، اگر ظرفیت خوبی وجود داشته باشد، زود به‌نتیجه می‌رسد، اما اگر محاسبات درست نباشد یا منابع خوبی کشف نشود، تنها هزینه‌های سنگین کار روی دست سرمایه‌گذار باقی می‌ماند.

اکتشاف، فعالیتی دشوار و زمانبر است و ممکن است نتیجه تمام زحمات و حاصل هزینه‌های سنگین آن، مثبت باشد یا منفی. البته از منظر کلان مثبت یا منفی بودن نتیجه فعالیت‌های اکتشافی هردو به‌نفع کشور است. اگر نتیجه مثبت باشد، آن محدوده تبدیل به معدن می‌شود و بستر مناسبی برای ایجاد اشتغال، توسعه و محرومیت‌زدایی و اگر منفی باشد، نقشه ظرفیت‌های معدنی کشور تکمیل می‌شود. معدنکارانی که این روز‌ها فعالیت می‌کنند، این ریسک را پذیرفته‌اند.

این جماعت به‌جای اینکه در بخش‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که توجیه اقتصادی داشته باشد، آن را به بخش معدن می‌آورند، اما در عوض به‌جای تقدیر و تشویق، با انواع و اقسام تهمت‌ها روبه‌رو می‌شوند که اسرافکار یا رانت‌خوار یا در یک کلمه غارتگر هستند. این معدنکاران یا عاشق هستند یا دیوانه که همه سرمایه خود را در بیابان می‌ریزند و خرج می‌کنند و همان‌طور که گفته شد پای سوخت سرمایه خود هم می‌ایستند. امیدواریم مسئولان بخش دولتی از چنین افرادی حمایت کنند و فعالیت آن‌ها را غنیمت شمارند تا بتوان معادن و منابع کشور را شناخت و عملیات معدنکاری را به چهارگوشه کشور گسترش داد، زیرا اقتصاد امروز کشور بر شانه معدن ایستاده است. عملیات پی‌جویی و اکتشاف معدن برعهده سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور است. دولت از طریق ایمیدرو هرساله بودجه‌ای را برای فعالیت‌های اکتشافی در اختیار این سازمان قرار می‌دهد، اما اعتبارات این سازمان بسیار اندک و ناچیز است و ده‌ها سال است که ثابت و بی‌تغییر مانده و براساس برنامه‌های کاری ۶۰ سال قبل این سازمان برآورد می‌شود، بنابراین اگر دولت خود را کنار بکشد و به فعالیت علاقه‌مندان و عاشقان این حرفه بها بدهد و از آن‌ها حمایت کند، خودشان سرمایه را می‌آورند و بعد از اکتشاف، تولید را هم آغاز می‌کنند و ادامه می‌دهند. در حال حاضر، باوجود مشکلات فراوان، باز هم فعالیت معدنکاری بخش خصوصی، حتی در بخش اکتشافات بسیار قابل‌توجه است. به‌اعتقاد من، باید در این زمینه فرهنگ‌سازی انجام شود و در صداوسیما و رسانه‌های جمعی از فعالان این بخش تجلیل کنند تا افراد تشویق به حضور شوند.

اگر زیرمجموعه‌های معدنی دولت به‌جای هر کار دیگر تلاش کنند، در این زمینه فرهنگ‌سازی انجام گیرد، کسانی را که در این مسیر پا پیش می‌گذارند، موردحمایت قرار دهند و مزاحمت‌ها و ممانعت‌ها را از سر راه‌شان بردارند، سرمایه بیشتری به بخش معدن جذب می‌شود و هم دولت منتفع می‌شود و هم کشور. باتوجه به اینکه نرخ مواد معدنی فلزی در کشور بالا رفته است، مردم، بخش خصوصی و تشکل‌های معدنی علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در این حوزه هستند. تنها کاری که دولت باید انجام بدهد، حذف موانع و مشکلات دست‌وپا گیر و دستورالعمل و بخشنامه‌های زمانبر است، در این صورت بخش معدن و اکتشاف از این اقدام سود بیشتری خواهد کرد. امیدواریم دولت توجه ویژه‌ای به بخش معدن داشته باشد و آن را موردحمایت قرار دهد تا مردم وارد عرصه اکتشاف شوند. باید مزاحمت‌هایی را که برای فعالان این حوزه ایجاد می‌شود، حذف کنند یا به‌حداقل برسانند. علاوه بر این، باید کسانی که همواره شعار می‌دهند، دیگر به معدنکاران تهمت غارتگری نزنند، چرا که امروزه بخش عمده‌ای از بار اقتصادی کشور بر دوش آن‌ها قرار دارد.

نادعلی اسماعیلی ـ فعال حوزه معدن و یکی از روسای سابق سازمان نظام مهندسی معدن کشور

منبع: صمت