به گزارش میمتالز، جعفری طهرانی با اشاره به شرایطی که در آن کارخانجات بزرگ فولادی در کشور احداث شدند، گفت: برخی عنوان کردهاند که احداث صنعت فولاد در کویر مرکزی ایران، بیشترین تأثیر سوء را بر ذخایر آبی کشور داشته است. برای تحلیل دقیق این موضوع باید کل مسئله و تاریخ آن درنظر گرفته شود. تصمیم انتقال فولاد مبارکه از هرمزگان به اصفهان، تصمیم درست و قابل درکی بود و این شرکت به دلیل مسائل امنیتی در زمان جنگ، در اصفهان احداث شد.
وی عنوان کرد: در مورد جایابی طرحهای هشتگانه فولادی که بعدا به طرحهای هفتگانه تبدیل شد و ظرفیت آنها زیر ۸۰۰ هزار تن در سال است نیز ملاحظاتی همچون محرومیتزدایی و اشتغالزایی در استانهای مختلف کشور وجود داشت و نمایندگان این استانها پیگیر احداث این واحدها بودند و نمیتوان گفت که این تصمیمات اشتباه بوده است.
جعفری طهرانی ادامه داد: در حال حاضر این اجماع وجود دارد که طرحهای توسعه جدید در صنعت فولاد باید در کنار دریا و در مناطقی که کمبود آب وجود ندارد، احداث شوند و در این مورد اتفاق نظر وجود دارد.
این تحلیلگر صنعت فولاد تصریح کرد: شرکتهای زنجیره فولاد در زمینه صرفهجویی در مصرف آب و استفاده از تکنولوژیهایی که مصرف آب را بهینهسازی میکند، عملکرد موفقی داشتهاند و با استفاده از این تکنولوژیها شرکتهایی همچون فولاد مبارکه و چادرملو، مصرف آب خود را بهصورت قابل توجهی کاهش دادهاند.
وی افزود: این شرکتها در اجرای طرحهای انتقال آب از خلیج فارس به ایران مرکزی نیز سرمایهگذاری کردهاند که خط اول آن با سرمایهگذاری مشترک شرکتهای گل گهر، چادرملو و ملی مس به بهرهبرداری رسیده است.
کیوان جعفری طهرانی با اشاره به حرکت صنعت فولاد در دنیا به سمت فولاد سبز گفت: فولاد سبز و کاهش انتشار کربن یکی از مهمترین موضوعاتی است که در دستور کار صنعت فولاد در کشورهای مختلف قرار گرفته است.
وی ادامه داد: تعدادی از کشورها سال ۲۰۵۰ میلادی (سال ۱۴۲۹ شمسی) را برای اینکه صنعت فولاد خود را بهطور کامل به یک صنعت سبز تبدیل کنند، تعیین کردهاند. فولاد سبز علاوه بر اینکه به حفاظت از محیط زیست و کاهش آلودگی هوا کمک میکند، یکی از ابزارها در صرفهجویی در مصرف آب است.
جعفری طهرانی گفت: حرکت فولاد ایران به سمت تولید فولاد سبز میتواند مشکل کمبود آب صنعت فولاد کشور را نیز حل کند، چرا که در تولید فولاد سبز از هیدروژن به عنوان سوخت استفاده میشود و خود هیدروژن تولید آب میکند.
وی بیان داشت: برای تبدیل صنعت فولاد ایران به یک صنعت کاملاً سبز، شاید سال ۲۰۵۰ زود باشد و پیشنهاد من این است که صنعت فولاد ایران تا سال ۲۰۶۰ (سال ۱۴۳۹ شمسی) به یک صنعت کاملاً سبز تبدیل شود؛ لذا باید از هماکنون برنامهریزی در جهت دستیابی به این هدف آغاز شود.
منبع: دنیای معدن