به گزارش می متالز، علیرضا احمدی ضمن اعلام این خبر افزود: بخش عمدهای از فعالیت در صنعت آلومینیوم جدا از مواد اولیه، نسوزها هستند که طی دو دهه اخیر 80 تا 90 درصد نسوزهای مربوط به آلومینیوم در کشور بهینهسازی شدهاند.
احمدی افزود: تولید مابقی نسوزها به دلیل نبود مواد اولیه و میزان محدود مصرفشان برای شرکتها صرفه اقتصادی ندارد و میتوان از طریق ایجاد شرکتهای کوچک یا دانشبنیان آنها را نیز بومیسازی کرد.
وی در خصوص دستاوردهای بخش مکانیکال در این صنعت گفت: به طورکلی میتوان گفت ساخت تجهیزات سختافزاری در فرایند تولید در داخل کشور قابل اجر است؛ اما در برخی موارد برای استفاده از محدودههای مالی خارجی مانند فاینانس و یا شراکت و... این تجهیزات از کشورهایی نظیر چین وارد میشوند.
معاون برنامهریزی، توسعه و تحقیقات ایرالکو در رابطه با وضعیت تأمین برق واحدهای صنعتی آلومینیوم گفت: این مبحث «های تک» است و طبق گفته شرکتهای مپنا و ایران ترانسفو در حال حاضر نزدیک به 150 کیلو آمپر توان تولید دارند؛ اما از آنجاکه هر کارخانه آلومینیوم در نهایت به 2 ترانس برق نیاز دارد، راهاندازی یک خط تولید چندان مقرون به صرفه نخواهد بود؛ همانطور که چین نیز علیرغم کارخانههای آلومینیومسازی زیادی که دارد، ترانسهای خود را از شرکتهای تولیدکننده ترانس اروپایی یا ژاپنی تأمین میکند.
وی در ادامه با اشاره به فقیر بودن کشور به لحاظ معادن بوکسیت و نیاز کشور به واردات مواد اولیه گفت: ذخایر معدن شرکت آلومینا رو به اتمام بوده و این شرکت به دنبال معادن جدیدی است. بنابراین در بخش مربوط به مواد اولیه کار خاصی نمیتوان انجام داد و اگر بشود هم بسیار محدود است.
احمدی با بیان اینکه حدود 500 هزار تن کک در سال برای کل صنعت آلومینیوم و حتی فولاد نیاز است، گفت:کک موردنیاز این صنعت بطور کامل از خارج وارد میشود، این در حالی است که با توجه به استراتژیک بودن این بخش لازم است طی چند سال آینده برای تأمین کک بطورجدی چارهاندیشی شود.
وی تشریح کرد: فرایند کک سازی مقرون به صرفه نیست و سودی که از فروش مواد خام پالایشگاه به دست میآید، به مراتب بیشتر از تولید و فروش کک است، بر این اساس دولت باید به لحاظ استراتژیک بودن این بخش، کارخانهای با ظرفیت 500 هزار تن ولو اینکه سودآور نباشد راهاندازی کند، چراکه صنعت آلومینیوم بواسطه این محصول استراتژیک هر لحظه میتواند مورد تهدید خارجی قرار بگیرد.