تاریخ: ۱۱ تير ۱۴۰۱ ، ساعت ۲۰:۰۳
بازدید: ۱۶۷
کد خبر: ۲۶۵۱۷۳
سرویس خبر : آهن و فولاد
مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت:

تولیدکنندگان هیچ پشتوانه‌ای ندارند

‌می‌متالز - مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت گفت: تولیدکنندگان در کشور ما تنها هستند و باید به تنهایی بار همه مشکلات صنعت فولاد به ویژه پرداخت هزینه‌های انرژی، اجرای طرح‌های توسعه‌ای، افزایش تولید محصول و. را برعهده بگیرند.

به گزارش می‌متالز، جواد نراقی بیان کرد: اکثر شرکت‌های فولادی حوزه پایین‌دست و نورد در آستانه تعطیلی قرار دارند. وضعیت نابه‌سامان بازار، سوخت‌رسانی، برق، تامین مواد اولیه نوسان‌های نرخ ارز و به تبع آن قیمت‌ها تولیدکنندگان فولادی کوچک را به ناچار به سمت تعطیلی سوق می‌دهد.

وی افزود: تنها تولیدکنندگانی در بازار باقی خواهند ماند که محصول جدیدی را به مصرف‌کنندگان و مشتریان عرضه کنند و یا اینکه مشتری ثابت خود را داشته باشند که با خرید محصول از فولادساز، حداقل بتوانند بخشی از ظرفیت‌های خود را پوشش دهند و به ادامه فعالیت خود بپردازند. در این شرایط انتظار می‌رود تولیدکنندگان نتوانند با تمام ظرفیت خود تولید کنند و حداکثر ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرفیت اسمی فعال باشد.

تولیدکننده کوچک در معرض تعطیلی است

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت خاطرنشان کرد: تولید در مقیاس پایین برای حوزه نورد پاسخگوی هزینه‌های جاری نیست و تولیدکنندگان کوچک به احتمال زیاد مجبور به تعطیلی شوند. البته شرکت ما نیز جزو شرکت‌های کوچک محسوب می‌شود؛ بنابراین باید به سمت اجرای طرح‌های توسعه‌ای و افزایش ظرفیت تولید در حوزه نورد حرکت کنیم که در این رابطه یک طرح توسعه با ظرفیت حدود ۱۰۰ هزار تن در نظر گرفته‌ایم.

نراقی اضافه کرد: هزینه انرژی که یک واحد تولیدی در حوزه نورد فولادی مصرف می‌کند، ممکن است حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد بهای تمام شده را تشکیل دهد. علاوه بر انرژی می‌توان به هزینه‌های مربوط به حقوق و دستمزد کارکنان نیز اشاره کرد و سایر هزینه‌های مترتب را نیز همه تولیدکنندگان متحمل می‌شوند. هم واحد‌های کوچک و هم واحد‌های بزرگ باید این هزینه‌ها را پرداخت کنند. با این حال، هنگامی که تیراژ و حجم تولید افزایش می‌یابد، این هزینه‌ها کاهش می‌یابد و تولیدکننده سود بیشتری را خواهد برد؛ بنابراین تولیدکنندگان بزرگ قادر به کنترل هزینه‌های تولید هستند.

وی تصریح کرد: هنگامی که یک تولیدکننده ماده اولیه خود را به کارخانه وارد می‌کند، حدود دو تا سه روز زمان می‌برد تا محصول تولید و روانه بازار شود. ممکن است در همین زمان، قیمت‌های فولاد نوسان داشته باشند و در هر صورت تولیدکننده به نوعی متضرر می‌شود. زیرا اگر قیمت محصول نهایی کاهش یابد و قیمت شمش فولاد با افزایش مواجه شود، تولیدکننده ضرر خواهد کرد. قیمت شمش بالا رود، یک هفته زمان می‌برد که قیمت نبشی یا سایر محصولات نوردی افزایش یابد. در این میان تولیدکننده محصول نهایی به دلیل این نوسانات با ضرر مواجه می‌شود.

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت اذعان کرد: بسیاری از تولیدکنندگان کوچک حوزه نورد، به دلیل نوسانات شدید بازار و عدم توانایی در مدیریت هزینه‌ها ناچار به تعطیلی کارخانه خود شدند. زیرا تداوم زیان تولیدکننده برای مدت طولانی، تولیدکننده ترجیح خواهد داد که کارخانه را تعطیل و از ادامه زیان جلوگیری کند تا بازار به یک ثبات نسبی و حداقلی برسد. طی چند سال گذشته بازار فولاد با همین نوسان‌های شدید مواجه بوده و همواره وضعیت بازار بدتر شده است.

نراقی اذعان کرد: مشکل دیگر تولیدکنندگان که آن‌ها را نسبت به ادامه فعالیت دلسرد می‌کند، کمبود انرژی است. به طور مثال، اداره گاز استان مرکزی به شرکت ما نامه زده است که در فصل زمستان به دنبال سوخت جایگزین باشیم. اگر تولیدکننده قصد جایگزینی گاز به عنوان سوخت اصلی با مازوت را داشته باشد، آیا تضمینی وجود دارد که سازمان‌های حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی جلوی فعالیت تولیدکننده را نگیرند؟ قطعا ادامه کار برای هر تولیدکننده‌ای بدون تامین انرژی غیر ممکن خواهد بود.

وی با اشاره به دیگر هزینه‌های تولید، ادامه داد: قیمت حامل‌های انرژی هر سال نسبت به سال قبل به طور فزاینده افزایش یافته است. به طور مثال سال قبل در بهار قبض گاز شرکت ما ۱۴ میلیون تومان بود، اما در سال جاری ۱۴۰ میلیون تومان قبض گاز برای ما صادر شده است. همچنین هر ماه شاهد صدور قبض چهار میلیون تومانی برای برق بودیم که این میزان در سال جاری به بیش از ۱۵ میلیون تومان رسیده است. به این ترتیب بهای انرژی برای یک واحد تولیدی نسبتا کوچک در زنجیره فولاد کشور تنها در یک سال چند برابر شده است. به این هزینه‌ها باید افزایش حقوق در سال جاری و آموزش نیروی انسانی را نیز اضافه کرد. چراکه معمولا نیرو‌های انسانی جدید برای به کارگیری در خط تولید باید دو تا سه ماه آموزش ببینند که این امر برای تولیدکننده هزینه خواهد داشت. تولیدکننده برای آموزش این نیرو‌ها باید هزینه کند. ممکن است نیروی تازه استخدام شده پس از مدت کوتاهی، کار را رها کند که این امر علاوه بر اینکه برای شرکت بابت جانشینی نیروی از دست رفته هزینه خواهد داشت، کارفرما باید تمام حقوق کارگر را پرداخت کند. متاسفانه به کارفرما به گونه‌ای نگاه می‌شود که گویا حق کارگر را نمی‌دهد.

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت مطرح کرد: حتی اگر تولیدکننده قصد واردات تکنولوژی‌های جدید نوردی و تولید محصولات جدید را داشته باشد، شرایط کشور و به ویژه تحریم‌ها اجازه این کار را نمی‌دهد. در این شرایط تنها تولیدکنندگان بزرگ دولتی و شرکت‌های بسیار بزرگ حوزه نورد بخش خصوصی قادر به فعالیت و تداوم تولید خواهند بود. در حالی که هر کارخانه جدا از کوچکی یا بزرگی مقیاس، جای خود را در بازار و میان مصرف‌کنندگان دارد. اگر قرار است تولیدکنندگان کوچک با فشار‌های وارده، تعطیل شوند، نیازی به این همه فشار نیست و با یک ابلاغ و دستورالعمل، همه واحد‌های کوچک را تعطیل کنند.

نراقی اذعان کرد: هیچ پشتوانه‌ای برای تولیدکنندگان وجود ندارد که بتواند به آن امید داشته باشد. تولیدکننده دیگر هیچ یارانه یا امکانات خاصی را از دولت دریافت نمی‌کند که بتواند برای ادامه فعالیت خود به آن امید ببندد. در حال حاضر قیمت حامل‌های انرژی در ایران و کشور‌های همسایه تقریبا یکسان شده است. در حالی که در گذشته نه چندان دور، انرژی فراوان و ارزان، یکی از مزیت‌های اصلی ایران برای سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد محسوب می‌شد. تولیدکننده از هر جهت تحت فشار قرار دارد و با توجه به رسالتی که برعهده گرفته است، باید به فعالیت خود حتی با وجود مشکلات فراوان ادامه دهد.

تولید نبشی خاص

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت با اشاره به فعالیت‌های این شرکت گفت: خوشبختانه شرکت ما هنوز به مرحله تعطیلی نرسیده است و با چنگ و دندان به فعالیت خود ادامه می‌دهیم. در این رابطه از یک نوع شمش فولادی با گرید روسی استفاده می‌کنیم که البته گرید آن ۵SP بسیار خاص است و با این نوع گرید که در کشور تولید می‌شود، متفاوت است. با توجه به آنالیز و نوع گریدی که برای مشتریان از شمش فولادی فرستادیم، خوشبختانه مورد تایید قرار گرفته است. تمام این شمش از بازار آزاد تامین می‌شود.

وی افزود: شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت بیشتر نبشی فولادی تولید می‌کند و این محصول به طور کامل صنعتی است. نبشی شرکت ما در دکل‌سازی برای انتقال برق به کار می‌رود. برای ساخت دکل‌های انتقال برق از نبشی سایز ۳ تا نبشی سایز ۲۴ استفاده می‌شود. با این حال شرکت ما نبشی سایز ۴۰ تا ۹۰ را تولید می‌کند.

نراقی در خصوص نوع سایزبندی نبشی عنوان کرد: هر نبشی از دو بال تشکیل می‌شود. به طور مثال، منظور از نبشی سایز ۳ در بازار، محصولی است که طول هر بال آن از مرکز به دو طرف سه سانتی‌متر باشد. هر چه سایز نبشی بیشتر باشد، طول بال آن نیز بیشتر خواهد بود. در همین حال هر سایز نبشی نیز با توجه به ضخامت آن، دسته‌بندی می‎‌شود. به طور مثال به یک نبشی با طول سه سانتی‌متر و ضخامت سه سانتی‌متر، نبشی ۳ در ۳ گفته می‌شود.

اجرای طرح توسعه به ظرفیت ۱۰۰ هزار تن

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت با بیان اینکه یک طرح توسعه با ظرفیت ۱۰۰ هزار تن در دست اقدام داریم، گفت: شرکت در مکان کنونی، قابلیت طرح توسعه را به دلیل وسعت کم کارگاه ندارد. از این رو، اقدام به خرید یک زمین در یکی از شهرک‌های صنعتی اطراف اراک کردیم که نسبت به این شهر فاصله بیشتری دارد. یکی از مشکلات اجرای طرح توسعه شرکت ما همین فاصله با شهر است. کارگاه کنونی اکنون در فاصله پنج کیلومتری شهر قرار دارد.

وی خاطرنشان کرد: برای اخذ مجوز طرح توسعه به سازمان‌های مربوطه مراجعه کردیم و گفته شد که در همین مکان کارگاه طرح توسعه اجرا شود، زیرا مجوز‌های لازم را دارد. در حالی که کارگاه کنونی وسعت کمی دارد و نمی‌توان طرح توسعه با ظرفیت ۱۰۰ هزار تنی را در آن اجرا کرد. اکنون درخواست کرده‌ایم که طرح جدید در فاصله ۲۷.۳ کیلومتری شهر اجرا شود. درست است که این طرح نیز همچنان کمتر از ۳۰ کیلومتر مصوب سازمان حفاظت محیط زیست برای فاصله کارخانه‌های صنعتی از شهر است. با این حال ۲۲ کیلومتر دورتر از کارگاه فعلی نسبت به شهر خواهد بود. حدود چهار ماه طول کشید تا مسئولان مربوطه را برای اجرای این طرح در فاصله یاد شده قانع کردیم. قطعا دور شدن کارخانه جدید از شهر به سود محیط زیست است و می‌توان طرح توسعه را در مکان جدید اجرا کرد. به نظر می‌رسد برخی قوانین و مقررات دست و پاگیر برای احداث کارخانه‌ها وجود دارد که به طور دقیق و تخصصی، کارشناسی نشده‌اند و بهتر است این قوانین به طور مطلوب‌تری تفسیر و اجرا شوند.

نراقی اذعان کرد: نورد فولاد نسبت به سایر صنایع حاضر در استان مرکزی همچون صنعت آلومینیوم، آلایندگی به ویژه پساب کمتری دارد و خطر چندانی برای محیط زیست ندارد، زیرا پساب نورد فولادی مانند دیگر صنایع، سمی، اسیدی و... نیست که برای محیط زیست خطرناک باشد. نهایت آلودگی این صنعت در حوزه آب، اکسیدی کردن آن و سفت شدن خاک اطراف است.

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت تاکید کرد: یک کارخانه نورد نیاز به مکان زیادی دارد و هر چه ظرفیت کارخانه نیز بالاتر باشد، نیاز به وسعت مکان بیشتر احساس می‌شود. همان‌طور که بیان شد، برای کارخانه نورد، فضا بسیار مهم است، زیرا باید برای ظرفیت‌های بالاتر، تعداد نیرو‌های بیشتری مشغول به کار شوند تا خط تولید بهتر هدایت شود. از این رو، یکی از فواید بسیار مهم اجرای طرح توسعه‌ای، ایجاد اشتغال بالاتر نسبت به کارگاه کنونی است.

وی تاکید کرد: اجرای پروژه با ظرفیت بالاتر نیز می‌تواند از تعطیلی کارگاه کنونی جلوگیری کند و به نوعی راه فرار از تعطیلی محسوب می‌شود. باید به سمت بزرگ‌تر شدن فعالیت و تولید بیشتر برویم. با بزرگ‌تر شدن مقیاس تولید شرکت، هزینه‌ها نبست به کارگاه کوچک سرشکن خواهد شد و تولید در مقیاس بالاتر پاسخگوی هزینه‌ها خواهد بود.

تولید محصول خاص برای مشتری خاص

نراقی تصریح کرد: محصول شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت بسیار خاص است و نخستین شرکتی بودیم که نبشی‌های صنعتی برای ساخت دکل انتقال برق را تولید کردیم. بسیاری از سازندگان دکل‌های انتقال برق کشور مشتریان شرکت ما هستند. نبشی شرکت ما در میان مصرف‌کنندگان شناخته شده است و در سال‌های فعالیت توانستیم اعتماد دکل‌سازان را برای محصول خود جلب کنیم. یادآور می‌شود که برخی از سازندگان دکل تا پیش از فعالیت شرکت ما، نبشی مورد نیاز خود برای ساخت دکل را به کشور وارد می‌کردند. حتی برخی نبشی‌های تولید داخلی نیز برای ساخت دکل جواب نداد و سازندگان دکل برای اجرای پروژه در خارج از کشور به مشکل برمی‌خوردند.

مدیرعامل شرکت صنایع ذوب و ریخته‌گری آذر گداز سوشیانت ادامه داد: برخی کشور‌های همسایه از استاندارد‌های اروپایی برای ساخت دکل استفاده می‌کنند و از این رو، نبشی مورد استفاده در ساخت دکل باید استاندارد‌های روز اروپا را داشته باشد. به همین دلیل نمی‌توان با بسیاری از نبشی‌های فولادی ساخت داخل در دیگر کشور‌ها دکل انتقال برق ساخت و برای کشور مقصد استاندارد‌های ایران قابل قبول نیست. رسیدن به این استاندارد‌ها در صنعت نبشی با تلاش شبانه‌روزی کارکنان شرکت و نیز همکاری شرکت‌های دکل‌ساز حاصل شده است و این مهم به سود صنعت برق خواهد بود. علاوه بر این، نبشی تولیدی در کارخانه جدید مورد قبول کشور‌های دیگر برای صادرات محصول و نیز ساخت دکل برق است. به عبارت دیگر، تولید این نوع نبشی‌ها یک نوع ابتکار در صنعت فولاد محسوب می‌شود.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» مبنی بر انجام صادرات، گفت: به صورت مستقیم صادرات را انجام نمی‌دهیم، اما محصولی که تولید می‌کنیم، توسط مصرف‌کنندگان و به ویژه دکل‌سازان، در دیگر کشور‌ها به ویژه عمان، ترکمنستان و عراق مورد استفاده قرار می‌گیرد و به بیان دیگر، صادرات غیر مستقیم داریم. کشور‌های همسایه و حتی ترکیه، نورد فولادی برای تولید نبشی ندارند و برای آن‌ها خرید این محصول به صورت نهایی راحت‌تر است. ضمن اینکه کشور‌های همسایه به سادگی هر محصولی را قبول نمی‌کنند.

نراقی عنوان کرد: اجرای طرح توسعه‌ای شرکت ما نه تنها به افزایش تولید و افزایش کیفیت نبشی منجر می‌شود و برای خود ما فواید زیادی دارد، به صنایع مصرف‌کننده نیز منفعت زیادی خواهیم رساند. ضمن اینکه در شرایط کنونی که کشور با کمبود برق دست و پنجه نرم می‌کند، تولید نبشی فولادی برای ساخت دکل می‌تواند به رونق و توسعه صنعت برق کشور کمک شایانی کند و به نوعی کمبود برق در کشور با اجرای طرح‌های توسعه‌ای در این صنعت کاهش یابد.

منبع: فلزات آنلاین

عناوین برگزیده