به گزارش میمتالز، از طرفی این کشور برنامه دارد تا تاثیر خود بر بازار جهانی را با متمرکزسازی واردات فولاد و محصولات وابسته افزایش دهد؛ زیرا چین بزرگترین واردکننده فولاد در جهان است و نوسان قیمتی این فلز بر معاملات این کشور تاثیر عمیقی دارد. نوسان بهای سنگآهن در سطوح پایین قیمتی همچنان ادامه دارد. از ابتدای ماه میلادی جاری، قیمت این کانی سنگ افت نرخ محسوسی را تجربه کرده است؛ بهطوری که بهای این کانی روز جمعه گذشته با کاهش ۵ درصدی نسبت به ابتدای ماه اوت به ۱۱۳ دلار بهازای هر تن در بورسکالای چین رسید. به عقیده تحلیلگران کالایی ANZ بازار سنگآهن همچنان در وضعیت متزلزلی قرار دارد؛ چراکه تقاضا در شرق آسیا با چالشهایی مواجه شده است.
تقاضا از سمت چین که از بزرگترین خریداران سنگآهن در دنیاست، به دلیل رکود املاک و مستغلات در ماههای اخیر کاهش یافته است. سیاستهای سختگیرانه این کشور برای کنترل کووید-۱۹ و مشکلات مالی پیشروی فعالان حوزه املاک در چین سبب شده است تا چشمانداز تقاضا برای سنگآهن که ماده اولیه تولید فولاد است، کاهش یابد. آمارها نشان میدهد که حدود ۴۰درصد از تقاضای فولاد این کشور برای رفع نیاز صنعت ساختمان در چین است. نتایج یک نظرسنجی در انتهای ماه گذشته میلادی در چین نشان داد که قیمت و حجم فروش مسکن در این کشور در ماه ژوئیه نسبت به ماه قبل کاهش یافته است. بازار املاک در شرق آسیا در حال حاضر با بحران بدهی و تقاضای ضعیف دست و پنجه نرم میکند. تحریمهای اخیر مردم برای نپرداختن بازپرداختهای وامهای دولتی مربوط به مسکن نیز این بحران را تشدید کرده است. تحلیلگران معتقدند، باوجود حمایت دولت از این صنعت، بعید است که اعتماد عمومی بهسرعت بازیابی شود. تحلیلگران مالی جیپیمورگان نیز در یادداشتی اعلام کردند، بهبود اعتماد عمومی نسبت به صنعت ساختمانسازی در شرق آسیا کند و تدریجی خواهد بود. همچنین این روند با دو عدمقطعیت بزرگ همراه است که تاثیر تحریمهای اخیر وام مسکن بر اعتماد خریداران و تشدید بیشتر قرنطینهها در این کشور است.
همچنین محدودیتهای مربوط به انتشار آلایندهها کارخانههای فولادی چین را با مشکلاتی مواجه کرده است. مدیران و مسوولان اجرایی این کشور همچنان مصمم به محدود کردن تولید سالانه صنعت فولاد خود هستند؛ چراکه این تصمیم در راستای برنامه کربنزدایی است که اجرای آن از سال گذشته در چین آغاز شد. کاهش تولید فولاد نیز سبب کاهش ذخایر این کشور شده است. البته با وجود تصمیم مسوولان، بهنظر میرسد اجراییکردن این برنامه به این آسانی نخواهد بود؛ بسیاری از فعالان صنعت فولاد در شرق آسیا معتقدند که کاهش تولید فولاد در چین به امید کربنزدایی در نیمهدوم سال میلادی جاری تحقق نخواهد یافت. این موضوع نیز امید به افزایش قیمتها را تقویت کرده و باعث فعالیت مجدد کورههای بلند شده است. البته با وجود بازار کاهشی این کانی، فعالیتهای محسوسی در معاملات سنگ آهن دیده میشود.
هفته گذشته بهای هر تن از این کانی با افزایش جزئی ۲ دلاری مواجه شد. افزایش سود فولادسازان در چین نیز کارخانهها را به راه اندازی مجدد کورههای تعطیل و افزایش واردات مواد تشکیلدهنده فولاد تشویق کرد. همچنین بهای سنگ آهن دانهبندیشده وارداتی به شمال چین با ۲درصد افزایش قیمت به بهای ۱۱۰ دلار بهازای هر تن معامله شد. همچنین خرید سنگ آهن چین در ماه ژوئیه گذشته ۱/ ۳درصد نسبت به مدت مشابه خود در سال گذشته افزایش داشته؛ چراکه با وجود تقاضای ضعیف فولاد، بهویژه در بخش مسکن چین، بهبود قیمت فولاد و افزایش سود تولیدکنندگان، آنها را ترغیب به خرید کرده است. ویوک دار، تحلیلگر کالایی بانک مشترکالمنافع استرالیا نیز معتقد است، باوجود فشار مضاعفی که صنعت فولاد چین با آن مواجه است، افزایش ماهانه واردات سنگآهن در این کشور شگفتانگیز است.
چین ۸۰درصد سنگ آهن مصرفی خود را وارد میکند. این مساله سبب شده است تا در برابر نوسانات قیمتی این کانی در دنیا بسیار آسیبپذیر باشد. همچنین این کشور بخش بزرگی از سنگآهن وارداتی خود را از استرالیا تامین میکند. افزایش تنشها بین این دو کشور در سال گذشته به دلیل اتهامات استرالیا به چین در خصوص منشأ ویروس کرونا نیز واردات سنگ آهن را با چالشهایی مواجه کرد. با وجود کاهش تنشها بین دو کشور، بهنظر میرسد چین برنامه دارد تا نیاز خود به جهان برای تامین این عنصر را کاهش دهد.
در ۱۹ ژوئیه این کشور به طور رسمی گروه منابع معدنی چین را تاسیس کرد. هدف این شرکت، متمرکز کردن تقاضای سنگ آهن در این ناحیه و تشدید کنترل بر بازار جهانی فولاد به نفع چین است؛ چرا که اگر چین تنها یکخریدار مرکزی برای فولاد داشته باشد، قدرت چانهزنی و تعیین قیمت این کشور افزایش پیدا میکند. در واقع، هدف اصلی این شرکت این است که به تنها کانال چینی برای خرید سنگآهن وارداتی از اشخاص ثالث در سراسر جهان تبدیل شود و مسوولیت تامین مواد خام صنعت فولاد این کشور را بهتنهایی بر عهده بگیرد. این شرکت، اولین نمونه در نوع خود است؛ اما گمانهزنیها حکایت از این دارد که درصورت موفقیت این شرکت، چین ممکن است موارد مشابه دیگر را نیز برای کنترل بازارهای کالایی دنیا ایجاد کند.
منبع: دنیای اقتصاد