به گزارش میمتالز، در روزهای اخیر خبرهایی درخصوص بهبود وضعیت بازار منتشرشدهاست که از آن جمله میتوان به تلاش برای کاهش مالیات فروش سهام، رایزنی درمورد بودجه و نرخ گاز خوراک و ... اشاره کرد، اما واقعیت این است که سیاست دولت و بانکمرکزی باعث شدهاست که افراد نه پولی برای سرمایهگذاری داشته باشند و نه کسی دنبال سرمایهگذاری باشد. سیاستهای پولی دولت همزمان با سیاست فوقانقباضی بانکمرکزی باعث شدهاست تا افراد پولشان را تبدیل به دلار و ... کنند.
دو خبر دیگر نیز منتشر شد که میتواند باعث ایجاد امید در بازار شود. اول اعلاموصول استیضاح وزیر صمت که با عملکرد نامطلوب باعث ایجاد بحران در صنعت، تجارت و بورس شد و خبر دیگری که مربوط به تغییر ساختار صندوق توسعه ملی است و ظاهرا قرار است مستقیما وارد بازار سهام شود. شنیدهها حاکی از آن است که این صندوق اقدام به خرید شرکتهای باکیفیت خواهد کرد. البته این خبر زمانی امیدوارکننده است که خریدار بلندمدت وارد بازار شود و همچنین باعث تعیین وضعیت سهمهای انباشتهشده در کدهای بازارگردانها شود.
اما در بررسی گزارش شرکتهای مختلف بهنظر میرسد که در گروه بیمهای، برخی از نمادها عملکرد فوقالعادهای را به نمایش گذاشتند. از لحاظ تکنیکال شاخص این گروه خط روند نزولی خود را شکسته است و در صورتیکه ارزش معاملات رشد کند و بازار با استقبال مواجه شود، تک سهمهای این گروه میتوانند رشد خوبی را تجربه کنند.
در گروه پالایشی، P/ E ttm کاهش داشت. در کل گزارشهای این گروه نیز خوب بود و میتوانند نقدینگی را به خود جذب کنند و بهعنوان لیدر آینده بازار رشد خوبی را تجربه کنند. گروه قندی و غذایی، عملکرد بسیار عالی را داشتند، در این گروه برخی از نمادها توانستند سود خود را به شکلی قابلتوجه افزایش دهند.
برخی از نمادهای گروه دارویی نیز عملکرد خوبی داشتند. بررسیها حاکی از آن است که در گروه یادشده به سبب وضعیت رضایتبخش نمادهای مذکور احتمال ورود پول حقیقی وجود خواهد داشت. در مجموع یکی از عواملی که همیشه در بازارهای ریسکی مثل بازار سهام تاثیر میگذارد، ریسکهای سیستماتیک است که کشورها تجربه میکنند. با توجه به شرایط فعلی بازار سرمایه و P/ E صنایع در گزارشهای ۶ماهه، بهنظر میرسد در گزارشهای ۱۲ماهه، سودآوری شرکتها قابلملاحظه باشد، ولی دلیل اصلی اینکه شرکتها نمیتوانند رشد قیمتی را تجربه کنند و بهاصطلاح Capital Gain کسب کنند، این است که بازار فراتر از چیزی که داخل آن وجود دارد را تصور میکند که این خودش دقیقا به ریسکهای سیستماتیک یک کشور و بازار برمیگردد، به همیندلیل سهام شرکتهای مختلف با وجود ارزندگی، خواستاری ندارد، زیرا چیزی بیشتر از سودهای تقسیمی در بازار دیده میشود و تا زمانیکه ریسکهای سیستماتیک در کشور وجود داشته باشد، نمیتوانیم انتظار رشد در بازار را داشتهباشیم.
همچنین فشار عرضه به دلیل فرآیند عرضه و تقاضای موجود در کشور، نمیتواند از این بیشتر شود. اگر بازار بخواهد از نقطه فعلی خود فاصله بگیرد، باید حداقل ۲۰میلیارد تومان ورود نقدینگی داشته باشد که فعلا امکان این مورد وجود ندارد. همه این عوامل دست بهدست هم میدهد تا بهطور کلی پول کمتری وارد بازار سرمایه شود، چراکه بازارهای رقیب مثل بازار طلا و سکه و دلار بهخاطر نقدشوندگی و خاصیت پوششدهندگی تورم میتوانند بهعنوان هدف اول سرمایهگذاران باشند. بهطور کلی من فکر میکنم که در شرایط فعلی تک سهمهای گروه خودرویی و گروه غذایی بیشتر از سایر نمادها میتوانند موردتوجه بازار واقع شوند.
منبع: دنیای اقتصاد