به گزارش میمتالز، حسام الدین والی با بیان اینکه در چشم انداز ۱۴۰۴ به یکسری پیش نیازها و زیر ساختها نیاز داریم، اظهار داشت: متاسفانه در این بخشها سرمایه گذاری کافی انجام نشده است.. توضیح آنکه در سرمایه گذاری در حوزه انرژی ضعف زیادی داریم به طوری که در فصل سرما گاز نداریم و در فصل گرما برق نداریم.
وی با بیان اینکه تقریبا ۵۰ تا۷۰ درصد صنایع کشور در فصلهای مختلف متناسب با نوع انرژی که مصرف میکنند، کاهش تولید دارند، گفت: همین کاهش تولید باعث میشود نتوانیم به آن چشم اندازی که مدنظر است، برسیم، ضمن اینکه در بخش بالادست، اکتشاف و استحصال در بخش زنجیره بالادست، سرمایه گذاری قابل انتظاری صورت نگرفته است.
این کارشناس فولاد با بیان اینکه خیلی سخت است که به ۵۵ میلیون تن تولید فولاد در سالهای آینده برسیم، تصریح کرد: هم اکنون چشم انداز بازار، مبهم است. توضیح آنکه اینکه بخواهیم به ۵۵ میلیون تن فولاد برسیم، بازار مصرف کجا خواهد بود؟ به کجا قرار است آن را بفروشیم؟ آیا قرار است در داخل مصرف کنیم یا آن را میخواهیم صادر نماییم؟ گاز، برق و سنگ آهن از کجا میخواهد تامین شود؟ از چه طریقی قرار است حمل و نقل شود؟
به گفته والی، در داخل در بحث زیر ساختها و طرحهای عمرانی چندین سال است که بودجه خاصی نداشتهایم که بخواهیم پروژهای را شروع کنیم. زیرا بیشتر بودجه عمرانی صرف مسائل روزمره میشود.
والی با اشاره به اینکه در بحث صادرات عملا بازارهای منطقه را از دست دادهایم، عنوان کرد: در اردیبهشت ماه که میتوانستیم بازارهای جدید بهدست آوریم و صادرات را توسعه دهیم، محدودیت صادرات اعمال و در ادامه رقبا رشد کردند، ضمن اینکه در بحث صادرات محصولات در شرایط تحریمی مشکلاتی داریم.
وی با تاکید بر اینکه از نظر زیر ساختها و حوزه لجستیک به اندازه کافی کار نکردهایم، بیان کرد: راههای ما به اندازه کافی توسعه نیافتهاند و بنادر کشور آمادگی لازم برای اینکه محصولات را صادر کنیم، ندارند، ضمن اینکه در حمل و نقل ریلی برای کارکردن جا داریم. در این میان، اگر در این بخشها ورود کنیم، میتوانیم به ظرفیت ۵۵ میلیون تن برسیم، ولی از هم اکنون باید به فکر بازار مصرف باشیم.
این کارشناس فولاد در پایان با اشاره به اینکه اگر واقعا بتوانیم به تولید فولاد ۵۵ میلیون تنی هم برسیم، کار بزرگی کردهایم، در عین حال گفت: با توجه به شرایطی که کشور در بحث زیر ساختها، سرمایه گذاری، انرژی، لجستیک و بازار مصرف دارد، بعید است به ۵۵ میلیون تن برسیم. در واقع، طرحهای بزرگی در حال اجرا هستند، ولی اینکه بتوانیم به بهره برداری کامل برسیم، امکان پذیر نیست. به عبارت دیکر، شاید ظرفیت آن ایجاد شود، ولی بهره برداری از آن مشکل خواهد بود.
منبع: فولادبان