به گزارش میمتالز، فولادهای مورد استفاده در خودروها، یکی از مهمترین و پرکاربردترین محصولات است. یکی از انواع این محصولات که کاربرد زیادی نیز دارد، ورقهای بدنه است که از گذشته تاکنون، تحولات زیادی را در پارامترهای مربوط به آن شاهد بودهایم. کیفیت، مقاومت، وزن و... پارامترهایی هستند که هم در قیمت تمام شده و هم در ایمنی خودرو بسیار مهم هستند.
در حقیقت فولادهای پیشرفته وزن خودرو را کاهش میدهند و ایمنی را بهبود میبخشند. در پایان دهه ۱۹۷۰، پنل بدنه خودرو به طور متوسط دارای استحکامی در حدود ۱۲۰ مگا پاسکال (MPa) بود؛ در حالی که فولادهای «مقاومت بالا» حدود ۵۸۸ مگاپاسکال بودند.
این در حالی است که استحکام پنلهای بدنه استاندارد امروزی، معمولاً از ۶۰۰ مگاپاسکال شروع میشوند و فولادهای بسیار با استحکام نیز تا ۲۰۰۰ مگاپاسکال را تحمل میکنند. افزایش چهار برابری استحکام فولادهای خودرو در تنها ۴۰ سال منجر به بهبود چشمگیر ایمنی و وزن وسایل نقلیه شده است. خودروسازان با ترکیب فولادهای پیشرفته با فناوریهایی مانند LWB میتوانند اطمینان حاصل کنند که فولاد مناسب برای افزایش ایمنی و کاهش وزن خودرو قرار دارد.
وزن وسایل نقلیه معمولی در مقایسه با سال ۱۹۸۰ حدود ۲۵ درصد کاهش یافته است که عمدتاً به لطف استفاده از این فولادها و فناوریهای پیشرفته است. این منجر به بهبود قابل توجهی در مصرف انرژی در طول مرحله استفاده از عمر وسیله نقلیه شده است و در عین حال هزینهها نیز برای مصرفکنندگان مقرون به صرفه است.
در ایران نیز بسیاری از شرکتها، چه در خطوط تولید جاری و چه در برنامههای توسعه برای افزایش ظرفیت، تولید چنین ورقهایی را در دستور کار خود قرار دادهاند.