خطوط تولیدی کوره بلند چشم انتظار "ومعادن"

به گزارش می‌متالز، ایران دارای ذخایر بسیاری از زغال سنگ است که بهره برداری از آن‌ها علاوه بر تامین نیاز داخلی می‌تواند در ارز آوری هم نقش آفرین باشد. اما در سال‌های گذشته عدم سرمایه گذاری کافی در معادن زغال سنگ باعث شد تا معادن این حوزه در شرایطی یکنواخت قرار گرفته و حرکت چندانی در مسیر توسعه نداشته باشند. این موضوع توانست بر میزان واردات زغال سنگ مجموعه‌ای همچون ذوب آهن اصفهان به عنوان فولادسازی با تکنولوژی کوره بلند نیز اثر گذار باشد و سوددهی این مجموعه را تحت تاثیر قرار دهد.

از سویی دیگر با ورود واحد کوره بلند میدکو نیز، نیاز سالانه به زغال سنگ با افزایش همراه شد که خود بر اهمیت توسعه هرچه بیشتر این معادن اضافه می‌کرد.

اما شاید اصلی‌ترین موضوعی که توانست همچون مانع در مسیر توسعه معادن زغال سنگ عمل کند، موضوع قیمت گذاری بود که این توان را از معادن سلب کرد. در واقع فعالان حوزه سنگ آهن معتقد هستند در صورتی که حمایت‌های لازم از این حوزه انجام شود میزان واردات زغال سنگ به کمترین حد خود می‌رسد آن هم به جهت استفاده از کیفیت بالاتر.

در حالی که میدکو نیز واحد فولادسازی خود را با تکنولوژی کوره بلند وارد مدار تولید کرد، بدون شک میزان تقاضا در بازار این ماده معدنی با افزایش همراه شد که دیگر توسعه و افزایش تولید زغال سنگ را به یک ضرورت تبدیل کرد، اما این موضوع همانطور که اشاره شد نیازمند سرمایه گذاری و استفاده از تکنولوژی بود.

در چنین شرایطی بخش خصوصی توانمند می‌تواند با ورود به حوزه این کار را محقق کند. شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات نیز در راستای تغییر رویکردی که در مجموعه خود ایجاد کرد، ورود به حوزه زغال سنگ را هم در دستور کار قرار داد. در واقع این مجموعه با مطالعه بازار کامودیتی‌ها تصمیم گرفت تا به این بخش نیز وارد و سرمایه گذاری را انجام دهد.

از سویی دیگر ورود این مجموعه به حوزه اکتشافات می‌توانست به بهره برداری هرچه بیشتر از ذخیر زغال بینجامد و خوراک مورد نیاز واحد‌های مصرفی را تامین کند. این موضوع باعث شد تا «ومعادن» و شرکت زیرمجوعه آن یعنی تجلی برنده مزایده معدن زغال سنگ گلندرود شود.

اجرای عملیات طراحی، تجهیز و آماده‌سازی معدن، استخراج و فروش زغال‌سنگ به ظرفیت تولید سالانه ۵۰ هزار تن زغال‌سنگ خام در معدن گلندرود در آبان ماه سال گذشته به ومعادن سپرده شد. این موضوع نشان می‌دهد دولت اهمیت بهره برداری از ذخایر زغال سنگ را به خوبی درک کرده و در این مسیر از بخش خصوصی کمک گرفته است.

این قرارداد شامل یک سال اکتشاف تکمیلی، طراحی و آماده‌سازی و تجهیز و ۱۰ سال دوره بهره‌برداری است. تناژ حداقلی قابل قبول برای سرمایه‌گذار و راهبر در سال دوم قرارداد ۱۵ هزار تن است و طبق برنامه ریزی انجام شده از سال چهارم قرارداد می‌بایست به تولید ۵۰ هزار تن زغال‌سنگ برسد. این موضوع نشان می‌دهد میزان بهره برداری از الزاماتی است که ومعادن عهده دار آن شده و حالا تلاش می‌کند تا در زمان مشخص شده در این قرارداد کار را جلو ببرد.

ایمیدرو نیز در دیدار اخیر خود با مدیران ومعادن به این موضوع تاکید داشته و می‌توان پیش بینی کرد «ومعادن» در حوزه زغال سنگ هم با تعریف سرمایه گذاری مشخص کار را به خوبی دست می‌گیرد.

از سویی دیگر تاکید بر برگزاری جلسات با ایمپاسکو می‌تواند در برگیرنده دو نکته مهم باشد، اول آنکه ایمپاسکو با دقت روند اجرای این قرار داد را بررسی می‌کند حالا پس از یکسال از گذشت آن به دنبال گزارش کار کارشناسی است. اما نکته دوم می‌تواند مربوط به همکاری‌های جدید با ومعادن باشد تا از ظرفیت‌های این شرکت در راستای توسعه بخش معدن استفاده شود.

منبع: تیتر ۲۰