به گزارش می متالز، این در حالی است که تا حدود ۵۰۰ سال پیش، ارابههای دستی ماشینهایی بودند که در استخراج به کار گرفته میشدند.
در ۵ قرن گذشته اما صنعت معدن جهان رشد چشمگیری را تجربه کرد و از دنیایی به دنیای دیگر وارد شد.
در نتیجه این رشد، انسان از ساخت ابزار دستی، گام به گام به سمت ساخت سفینهها و کشتیهایی رفت که به بلندپروازیهای او در دستیابی به ذخایر معدنی دوردست و در جایی دیگر به غیر از سطح زمین جامه عمل بپوشاند و نیاز صنایع را به این مواد تامین کند؛ صنایعی که با سرعت بالا در مسیر تکامل پیش میروند. تعجبی هم نیست اگر این صنعت از این هم پیشتر برود و به نقاطی نفوذ کند که امروز ذهن به آنها خطور نمیکند.
صنعت معدن البته این مسیر را با آرامش و ثبات طی نکرده و با گسترش استخراج و بهرهگیری از مواد معدنی در پیشبرد صنایع، بازاری شکل گرفته که عرضه و تقاضا در آن از عوامل گوناگون انسانی و غیرانسانی تاثیر میپذیرد و آنچه بیش از همه، این بازار را از خود متاثر میکند، سیاستهایی است که دولتها اتخاذ میکنند.
هر قدر این دولتها اقتصاد توانمندتری داشته باشند، توان بیشتری برای بازار مواد معدنی در سمت و سوی موردنظر خود دارند.
در واقع همان کسانی بازار را جهت میدهند که دست تواناتری در تولید و مصرف مواد معدنی دارند؛ تولید و مصرفی که حاصل اقتصادی توانمند است و اقتصاد توانمند میتواند به فناوریهای روز دست پیدا کند و مسیر پیشرفت را برای هر صنعتی از جمله معدن هموارتر کند.
ثمن رحیمی راد / روزنامهنگار