نفس‌های صنعت ریخته‌گری به شماره افتاده است

به گزارش می‌متالز، نجف غلام در رابطه با شرایط تولیدکنندگان فعال در صنعت ریخته‌گری، اذغان کرد: متاسفانه با افزایش چشمگیر قیمت مواد اولیه و افت قابل توجه تقاضای مشتریان، عرصه بر فعالان صنعت ریخته‌گری در سال جدید به تنگ آمده است. در صورتی که در سال گذشته، به دلیل قیمت پایین مواد اولیه و فروش مناسب محصولات، شرایط تولیدکنندگان بهتر بود و این کارگاه که در استان قم فعالیت دارد، محصولات خود را در تهران هم عرضه می‌کرد. لازم به ذکر است که این کارگاه ریخته‌گری برای تولید شمش آلومینیوم آلیاژی از ضایعات و خاک آلومینیوم استفاده می‌کند که برای تهیه آن‌ها با چالشی مواجه نیست؛ تنها موضوع مشکل‌ساز، افزایش قیمت ضایعات و دریافت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده است. اگر تولیدکنندگان، مالیات را در هزینه تمام شده محصول اعمال کنند، مشتریان حاضر به خرید نبوده و به دلیل اینکه این مالیات از فروشندگان ضایعات و خریداران شمش اخذ نمی‌شود، تولیدکنندگان مجبور به پرداخت آن هستند. همچنین فروشندگان ضایعات، قراضه‌هایی را که کیفیت خوبی ندارند، به قیمت‌های بالایی به تولیدکنندگان می‌فروشند. قراضه‌های آلومینیومی به دو نوع خشک و نرم تقسیم می‌شوند و به دلیل اینکه شمش تولید شده از قراضه نرم، میزان خلوص بالاتری نسبت به شمش تولید شده از قراضه خشک دارد، با قیمت بیشتری نسبت به شمش آلومینیوم خشک به فروش می‌رسد. میزان خلوص شمش آلومینیوم خشک به دلیل اینکه با عناصر دیگری همچون سیلیس، سرب و روی ترکیب شده، به زیر ۸۰ درصد می‌رسد، اما میزان خلوص شمش آلومینیوم نرم بالای ۹۰ درصد است.

وی در خصوص شرایط ریخته‌گران ادامه داد: چالش‌های تولیدکنندگان تنها در افزایش قیمت مواد اولیه و کاهش تقاضا خلاصه نمی‌شود و مشکلات فراوانی نظیر افزایش حقوق، کمبود نیروی انسانی ماهر، محدودیت‌های انرژی، کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز و افزایش قیمت مواد مصرفی در مقابل آن‌ها وجود دارد. متاسفانه این مشکلات باعث شده تا آینده روشنی در انتظار صنعت ریخته‌گری نباشد و تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس علی‌رغم سرمایه و زمان زیادی که در مسیر تولید صرف کرده‌اند، به جای پیشرفت فقط سرپا بمانند؛ در صورتی که تولیدکنندگان بزرگ به راحتی به فعالیت خود ادامه داده و رشد پیدا می‌کنند. همچنین کارگاه‌های غیرمجاز به دلیل عدم وجود مشکلاتی که ریخته‌گری‌های مجاز با آن روبه‌رو هستند، محصولاتی با قیمت پایین‌تر تولید کرده و باعث برهم خوردن تعادل در بازار مصرف می‌شوند. در نتیجه تولیدکنندگان مجاز، به جای اینکه درصدد افزایش تعداد نیروی انسانی باشند، در فکر تعدیل نیرو هستند.

کاسه صبر تولیدکنندگان با افزایش قیمت‌ها لبریز شده

مدیر کارگاه ریخته‌گری غلامی در رابطه مشکلاتی که در زمینه تهیه مواد مصرفی و تجهیزات با آن مواجه هستند، ابراز کرد: بوته‌های گرافیتی، یکی از ملزوماتی هستند که در کارگاه‌های ریخته‌گری کاربرد مهمی دارند، اما این بوته‌ها در داخل تولید نمی‌شوند و باید از طریق واردات تامین شوند. همین موضوع باعث شده تا برخی واسطه‌گران در بازار‌های داخلی اقدام به فروش آن‌ها کرده و تولیدکنندگان با افزایش قیمت و کاهش کیفیت بوته‌های گرافیتی روبه‌رو شوند؛ لازم به ذکر است که واردات این بوته‌ها از کشور هند صورت می‌گیرد. البته در داخل نیز بوته‌های چدنی تولید می‌شوند، اما کیفیت آن‌ها به پای بوته‌ها گرافیتی نمی‌رسد؛ بوته‌های گرافیتی بهترین گزینه برای ذوب آلومینیوم هستند، اما بوته‌های چدنی در دما‌های بالا در مذاب حل شده و باعث کاهش کیفیت محصول نهایی می‌شوند. این کارگاه ریخته‌گری به دلیل اینکه از کوره‌های زمینی برای ذوب ضایعات استفاده می‌کند، جهت تعمیر و نگه‌داری کوره‌های خود نیازمند آجر و گل نسوز است، اما آجر نسوز‌هایی که اکنون در بازار عرضه می‌شوند، کیفیت سابق را نداشته و در برابر حرارت به سبب وجود آهن بالا، به اصطلاح دچار آب‌رفت می‌شوند. همچنین پودر کاورال نیز یکی از مواد مصرفی دیگری است که برای کاهش ناخالصی‌ها و اکسیژن موجود در مذاب استفاده می‌کنیم، که در حال حاضر با قیمت بالایی به فروش می‌رسد.

غلامی در خصوص محدودیت‌های انرژی و افزایش بهای آن، مطرح کرد: حدود یک سال است که با مشکل افزایش بهای گاز دست و پنجه نرم می‌کنیم؛ به عنوان مثال اگر بهای گاز مجموعه در گذشته به طور ماهانه چهار تا پنج میلیون تومان بود، در حال حاضر به ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان افزایش یافته است. در کنار افزایش قیمت انرژی، در فصل زمستان نیز با قطعی و افت فشار گاز روبه‌رو بودیم.

نیروی کار ماهر، گوهری کمیاب

وی با بیان اینکه صنعت ریخته‌گری نیازمند نیروی کار ماهر است، اظهار کرد: کارگاه‌های ریخته‌گری برای کاهش هزینه‌های خود و افزایش بهره‌وری، ملزم به استفاده از نیروی کار ماهر هستند. در صورتی که هم‌اکنون ریخته‌گران ماهر و باتجربه به دلیل اینکه حقوق آن‌ها، جوابگوی نیاز‌های معیشتی نیست، راغب به فعالیت در کارگاه‌های ریخته‌گری نبوده و به دنبال شغل‌های آسان‌تر هستند. لازم به ذکر است که با توجه به میزان سفارش دریافت شده، اگر این کارگاه یکی از کوره‌های خود را روشن کند، به چهار تا پنج نفر نیروی انسانی نیاز دارد، اما اگر هر دو کوه روشن باشند، این تعداد به هشت تا ۹ نفر افزایش می‌یابند.

مدیر کارگاه ریخته‌گری غلامی در پایان خاطرنشان کرد: اگر افرادی درصدد ورود به صنعت ریخته‌گری هستند، باید نقدینگی بالایی در اختیار داشته باشند؛ در غیر این صورت به دلیل افزایش هزینه‌های خریداری تجهیزات و زمین کارگاه، باید به عنوان یک تولیدکننده کوچک‌مقیاس در شرایط سختی به تولید بپردازند. همچنین به دلیل اینکه فرایند ریخته‌گری دود‌زاست، صنعتگران برای اینکه با چالش‌های محیط زیستی روبه‌رو نشوند، باید محل کارگاه را دور از شهر انتخاب کنند، که مسافت دور نیز مشکلات خاص خود را دارد. در رابطه با سرمایه در گردش نیز، تولیدکنندگان حداقل نیازمند ۱۰ میلیارد تومان هستند، زیرا پس از فروش اعتباری محصولات، آن‌ها باید سرمایه کافی برای خرید مجددا مواد اولیه را داشته باشند.

منبع: فلزات آنلاین