تولید در ایران ذوب به روش بهینه‏‌کاوی

‌می‌متالز - با گذر از انقلاب صنعتی سوم، صنایع در قالب و فرم پیشین رفته رفته منسوخ شده اند و جای خود را به صنایعی با ویژگی‌های دانش پایه و تولیداتی داده اند که علاوه بر تامین نیاز‌های پیشین، روند‌های نوین تولید کالا و خدمات را پشتیبانی می‌کنند.

به گزارش می‌متالز، امروز و در اوج انقلاب صنعتی چهارم، مجموعه‌های صنعتی دانش بنیان با استفاده از فناوری‌های سطح بالا، کالا‌هایی متناسب با این بازار تولید می‌کنند که علاوه بر کاربرد‌های نوین از توان رقابتی بالاتر، ارزش افزوده بیشتر و مهم‌تر از همه سازگاری بیشتر با محیط زیست در مسیر توسعه پایدار برخوردار هستند.

شرکت ایران ذوب پس از نزدیک به چهار دهه فعالیت از جمله صنایعی در کشور محسوب می‌شود که اگرچه دستی در صنعت به معنای کلاسیک آن دارد، اما توانسته خود را با شرایط جدیدی که بر بازار‌های جهانی و صنایع نوظهور حاکم است وفق داده و خصلت پیش‌روانه اش را برای تامین نیاز‌های روز صنایع پایین دستی و ساخت قطعات حساسی همچون گلوله‌های بالمیل و قطعات ریخته گری ضد سایش و نسوز مورداستفاده در صنایع سیمان، معدن و فولاد حفظ کند و حالا هم اعطای گواهی دانش بنیان از سوی کارگروه مربوطه به این شرکت با مسوولیتی سنگین‌تر مواجه است.

مهدی قریشی، مدیرعامل ایران ذوب در مورد محصولات این شرکت می‌گوید: ما محصولاتمان را با استاندارد‌های بین‌المللی تولید می‌کنیم و یکی از روش‌های ما روش بهینه کاوی است.

اما این شرکت هم با چالش‌هایی روبه‌روست که بخش بزرگی از آن به فضای اقتصادی کشور برمی گردد، از جمله چالش‌های گفته شده باید به قطعی برق و کمبود گاز در بازار‌های هدف مانند صنایع سیمان اشاره کرد که با کاهش تولید آنها، بازار ایران ذوب نیز تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد. همچنین افزایش نرخ ارز با سرایت به مواد اولیه، عامل نوسان قیمت محصولاتی می‌شود که مشتریان توقع دارند قیمت‌های ثابتی داشته باشد، همچنین متغیر بودن سیاست‌های اقتصادی دولت و بانک مرکزی درباره نرخ ارز، به طور پیوسته دشواری‌های جدیدی برای صادرات و همچنین انتقال ارز حاصل از صادرات خلق می‌کند، مدیرعامل ایران ذوب در این مورد به «دنیای‌اقتصاد» می‌گوید: با وجود تحریم سیستم بانکی، انتقال پول به سختی انجام می‌شود و ریسک‌های اقتصادی خودش را دارد و اگر دقت نکنیم در بازار بین‌المللی، پول ما به دستمان نمی‌رسد.

البته مخاطرات گوناگونی همواره در کمین کسب و کارهاست، برای مثال شرکتی مانند ایران ذوب زمانی که کارش را در دهه شصت شروع کرد، تنها شرکت فعال در زمینه کاری خود بود، ولی حالا شرکت‌های دیگر با استفاده از همان دانش فنی در کشور تکثیر شده اند و رقبای شرکت مذکور به شمار می‌روند، مساله‌ای که باعث شده ایران ذوب برای بقا راهی جز به روزرسانی و توسعه نداشته باشد، همین مساله ایجاب می‌کند تا شرکت‌هایی از این دست، ضمن به روز کردن آموزش‌ها به سوی توسعه دانش سازمانی و تولید محصولات دانش بنیان با ارزش افزوده بالاتر حرکت کنند، ضرورت به‌روزرسانی و توسعه دانش محور وقتی بیشتر عیان می‌شود که بدانیم صنعت ساخت بالمیل و گلوله‌های ضد سایش چدنی دارای رقبای منطقه‌ای متعددی هستند که مشخصا باید به ترکیه، چین، هند و مصر اشاره کرد. هرچند به گفته مدیرعامل ایران ذوب محصولات این شرکت به لحاظ کیفی از نمونه چینی بهتر است و خیلی از مشتریانشان در خارج اطمینان بیشتری به کار آن‌ها دارند.

منبع: دنیای اقتصاد