به گزارش میمتالز، در میان شرکتهای این صنعت، چهار شرکت با نماد «فولاژ»، «فروژ»، «فروس» و «فروسیل» در بورس تهران مورد معامله قرار میگیرند که در ادامه به عملکرد آنها پرداخته شده و برآوردهایی در خصوص آینده این صنعت ارائه میشود. با توجه به ظرفیت رو به گسترش صنعت فولاد، به نظر میرسد صنعت فروآلیاژ نیز همپای صنعت فولاد در حال رشد است و میتواند پتانسیل زیادی برای سهامداران شرکتهای این صنعت ایجاد کند. یکی از ریسکهای این صنعت، کمبود و گرانی مواد اولیه آن است که ممکن است در آیندهای نزدیک تولید محصولات فروآلیاژی را با اختلالاتی روبه رو کند. علاوه بر این، نرخ محصولات نیز از سوی انجمن فروآلیاژی ایران تعیین میشود. عملکرد سالانه این صنعت چندان قابل قبول نبوده و به دلیل افت قیمتهای جهانی و تورم بالای مواد اولیه و انرژی، این صنعت نیز مانند صنعت فولاد کشور، با افت حاشیه سود در سال ۱۴۰۱ مواجه شده است.
فروآلیاژها، گروهی از آلیاژهای آهن هستند که در صنعت فولاد برای استحکام بخشی به محصولات فولادی کاربرد دارند. از این حیث، صنعت فروآلیاژ جزو تامینکنندگان مواد اولیه مهم کارخانههای فولادی به شمار میرود. طی سال ۲۰۲۳ به دلیل توسعه صنعت فولاد کشور و افزایش تولید محصولات آهنی و فولادی، صنعت فروآلیاژ کل جهان نیز گسترش یافته و تقاضای خوبی برای آن ایجاد خواهد شد. علاوه بر این، صنعت رو به رشد خودروسازی در جهان، تقاضای لازم را برای این صنعت فراهم خواهد کرد. نگاهی به قیمتهای جهانی محصولات این صنعت نشان میدهد که مواد آلیاژی و فروسیلیسیم همپای کاهش رشد اقتصادی در جهان بهواسطه مشکلات زنجیره تامین ناشی از جنگ روسیه و اوکراین، با کاهش قیمت مواجه شده و هم اکنون به لحاظ عرضه و تقاضا در محدوده متعادلی است.
رشد صنعت فولاد در چین بهعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان، موجب شده است تا این کشور، جزو بزرگترین تولیدکنندگان فروآلیاژ در جهان به شمار آید. علاوه بر این با توجه به توسعه شهرنشینی در برخی از کشورها، تولید فروآلیاژها در برخی از نقاط جهان مانند آسیا و اقیانوسیه تقویت میشود. پس از چین، کشورهای روسیه، برزیل، آمریکا و نروژ جزو بزرگترین تولیدکنندگان این صنعت هستند.
نرخ فروسیلیسیم، در اکتبر ۲۰۲۱ به بالاترین حد خود یعنی بیش از ۴ هزار و ۴۰۰ دلار رسیده بود. افزایش شدید قیمت ناشی از درگیریها در شرق اروپا بوده و قیمت فروسیلیسیم پس از افت شدید به هزار و ۷۰۰ دلار رسیده است. پیشبینی میشود، به دلیل کمبود مواد اولیه و هزینههای بالای ناشی از تولید فروآلیاژها، تولید محصولات این صنعت با مشکل مواجه خواهد شد. به همین دلیل، احتمالا این صنعت با واردات از طرف کشورها مواجه شده و ایران نیز در صورت پر کردن ظرفیتهای داخلی در امر صادرات این مواد میتواند پیشتاز باشد. علاوه بر این بازارهای جهانی با محدودیتهای زیستمحیطی برای تولید مواجه هستند. قیمت محصولات فروسیلیسیم در جهان در محدوده هزار و ۷۰۰ دلار است. با این حال، قیمت فروسیلیسیم صادراتی در ایران حدود هزار و ۴۰۰ دلار قیمتگذاری شده است. صنعت فولاد کشور پتانسیل تولید ۱۷ میلیون تن فولاد در سال را دارد و مصرف ۵ کیلوگرم فروسیلیس در فرآیند تولید هزار کیلوگرم فولاد، موجب میشود ظرفیت تولید این صنعت تقریبا ۵/ ۲ برابر شود.
یکی از بزرگترین شرکتهای تولیدکننده بورسی، شرکت فروآلیاژ ایران است که با ظرفیت عملی تولید نزدیک به ۶۰ هزار تنی در حال فعالیت است. پس از آن، شرکت فروسیلیسیم خمین ظرفیت حدود ۳۰ هزار تنی دارد و پس از «فروسیل»، شرکت فروسیلیس ایران با نماد «فروس» با ظرفیت حدود ۲۵ هزار تن در حال فعالیت است. یکی از شرکتهای دیگر نیز «فولاژ» یا شرکت فولاد آلیاژی ایران است که محصولات آلیاژی تولید میکند. شرکتهای مذکور عمده مواد اولیه خود را از داخل کشور تامین میکنند. بخشی از مواد اولیه نیز وارداتی است. نرخ محصولات نیز توسط انجمن فروآلیاژ ایران تعیین میشود.
نگاهی به درآمد و سودآوری صنعت فروآلیاژ بورس ایران نشان میدهد که شرکتهای فروآلیاژی به دلیل تورم بالای ناشی از افزایش شدید نرخ مواد اولیه و تورم ناشی از هزینه انرژی با افت حاشیه سود همراه شده اند، بهطوری که حاشیه سود نماد «فروژ» از ۴۸ درصد به ۲۹ درصد کاهش یافته است. در این میان، نماد «فولاژ» تولیدکننده محصولات آلیاژی طی سال ۱۴۰۱، موفق شده است حاشیه سود خود را از ۳۲ درصد به ۳۵ درصد افزایش دهد. در مجموع چهار شرکت فروآلیاژی حاضر در بورس تهران در سال گذشته، درآمدی معادل ۱۶ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان شناسایی کردهاند که نسبت به سال گذشته با افزایش ۲۹ درصدی روبهرو بوده است. همچنین سود چهار شرکت مذکور در سال ۱۴۰۱، حدود ۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان بوده که نسبت به سال گذشته، رشد ۲۵ درصدی را تجربه کرده است؛ بنابراین حاشیه سود خالص این صنعت بورسی از ۳۶درصد در سال ۱۴۰۰ به ۳۵ درصد در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است.
صنعت فروآلیاژ، در بهار ۱۴۰۲، حدود ۵ هزار و ۵۳۳ میلیارد تومان درآمد عملیاتی شناسایی کرده که نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد ۲۹ درصدی را تجربه کرده است. همچنین این صنعت در خردادماه، ۲ هزار میلیارد تومان درآمد کسب کرده که نسبت به اردیبهشت، رشد ۹ درصدی را تجربه کرده است. همچنین فروش خردادماه سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل، با رشد ۳۷ درصدی همراه شده است. در این میان «فروس» موفق شده است بهار سبزتری را نسبت به سه شرکت دیگر تجربه کند. درآمد این شرکت در بهار سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل، رشد نزدیک به ۹۰ درصدی را تجربه کرده است.
بررسیها نشان میدهد، در صورتی که قیمت آلیاژ، محصول شرکت «فولاژ» در محدوده ۴۰ میلیون تومان به ازای هر تن تثبیت شده و نرخ شمش فولاد خوزستان نیز بهطور میانگین در سالجاری حدود ۵۵۰ دلار باشد، احتمالا «فولاژ» موفق خواهد شد حدود ۴ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان سود خالص در سالجاری شناسایی کند. همچنین با تحقق فرض دلار ۴۰ هزار تومانی در سالجاری، قیمت ۶۴ هزار تومانی فروسیلیسیم داخلی به ازای هر کیلوگرم و نرخ هزار و ۴۰۰ دلاری فروسیلیسیم جهانی به ازای هر تن، مجموع سود خالص سه نماد «فروژ»، «فروس» و «فروسیل» به هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید. انتظار میرود، صنعت فروآلیاژ در سالجاری، حدود ۵ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان سود خالص شناسایی کند. همچنین نگاهی به ضریب قیمت به سود فعلی شرکتهای این صنعت نشان میدهد که این نسبت در محدوده خوبی قرار دارد و ریسک قیمتی سهام شرکتهای این صنعت به لحاظ بنیادی بسیار بالا نیست.
علاوه بر این، نسبت قیمت به سود آیندهنگر نیز نشان میدهد که فاصله این نسبت از میانگین بسیار بالا بوده و ارزندگی کافی را دارد. با توجه به اینکه رشد احتمالی سودآوری این صنعت چندان بالا نیست، انتظار نمیرود این صنعت بتواند بازدهی بالایی را نسبت به سایر هم گروهیهای خود نظیر فولادی ها، مس و سرب و روی کسب کند. از یک طرف قیمتگذاری صنفی و از طرف دیگر کمیابی و گرانی مواد اولیه و تورم عمومی کشور بهخصوص تورم صد درصدی در حوزه انرژی حاشیه سود این صنعت را بهشدت کاهش داده است. با این حال، سهام ارزنده و مناسب در میان این چهار شرکت وجود دارد که با توجه به شاخصها و معیارهای یادشده میتواند نقشه راهی برای تصمیمگیری در خصوص سرمایهگذاری در این صنعت باشد.
منبع: دنیای اقتصاد