اماای کاش تجلیل از کارگر و مقام وی، تنها به روز یازدهم اردیبهشت و تجلیلها و همایشها و سخنرانی یکروزه محدود نشود و به مطالبات این قشر به دید جدیتر نگریست.بیتردید میتوان ادعا کرد کارگران در حوزه معدن و صنایع معدنی به نسبت با سختیهای بیشتری روبهرو هستند، پر بیراه نیست که کار در معدن سختترین کار در دنیا شناخته شده است. باتوجه به سختی کار کارگران در این حوزه باید به مشکلات آنها با دید دقیق و حساستری نگریست.در صورتی که ما در کشور، آمار دقیقی از تعداد کارگران در کشور نه بهصورت کلی و نه بهصورت تفکیکشده در این حوزه نداریم. نداشتن آمار از تعداد کارگران کشور نشاندهنده نگاهی بدون جامعنگری نسبت به این قشر مهم است و بیتوجهی به این قشر بهعنوان یکی از گردانندگان چرخهای اقتصادی کشور و نداشتن نگاه جامع به آنها باعث ایجاد مشکلاتی در بلندمدت برای آنها خواهد شد.
بنابراین نمیتوان مطالبات درستی از جامعه آنها که بیش از اقشار دیگری به حمایت نیاز دارند، حاصل کرد. یکی از موضوعهایی که در حوزه کارگری در معدن و صنایع معدنی میتوان مطرح کرد، موضوع دستمزد و بیمه بهعنوان ابتداییترین حقوق است. تعیین سقف حداقلی حقوق و حداقلهای زندگی برای سختترین مشاغل دنیا آیا بهراستی میتواند به حق باشد؟ اگر از به حق بودن نیز بگذریم آیا حقوق آنها میتواند جوابگوی زندگی باشد؟ البته موضوع بیمه و قراردادهای نیمبند که با کارگران نیز بسته میشود، همچنان میتواند کارگران را با نگرانی از دست دادن شغل روبهرو کند. هرچند در بیشتر مواقع قراردادهایی که بین کارگر و کارفرما بسته میشود، بهطور معمول قراردادهایی کوتاهمدت هستند که امنیت شغلی را بیش از هر قشر دیگری زیر سوال میبرند.
البته از سویی، مشکل دیگری که کارگران بخش معدن و صنایع معدنی با آن روبهرو هستند، مطالبات بازنشستگی است که همچنان شاهدیم که در این حوزه این قشر با مشکلات روبهرو میشوند که همچنان زندگی آنها را به چالش کشیده است. اما موضوع بسیار مهمی که کارگران معدن و صنایع معدنی با آن روبهرو هستند، موضوع ایمنی در این بخش است. چراکه اگر مروری بر اخبار حوادث شغلی داشته باشیم شاید آمار حادثهدیدگان یا مرگومیر در این حوزه به مراتب بیشتر از کارگران دیگر در سایر بخشها باشد. از اینرو میطلبد آموزشهای ایمنی ما در این حوزه بیش از پیش در دستور کار مسئولان قرار گیرد. در کل به نظر نمیرسد مشخص کردن مطالبات کارگری بهویژه در حوزههای کاری سختتر مشکل باشد. بنابراین میطلبد قشری که با زحمت فراوان چرخهای اقتصادی را به حرکت درمیآورند در اولویت برنامهریزی و توجه مسئولان و دستاندرکاران قرار گیرد.