به گزارش می متالز، وی افزود: سمت تقاضا باید نگاهی به سمت عرضه داشته باشد و فولادسازان بزرگ باید امکان صادرات پیدا کند تا تولیدکننده کوچک و متوسط بتواند با فروش در بازار داخل، پابرجا بماند و به فعالیت خود ادامه دهد.
فاضل خاطرنشان کرد: فولاد ایران چاره ای جز این ندارد که صادرات محور شود و بازار هدف را بازار صادراتی نماید. در واقع به جهت مزیت نسبی که در منطقه داریم و هم مرزی با گرجستان، آذربایجان، ترکیه، عراق، سوریه و افغانستان باید هدف گذاریمان را بر صادرات قرار دهیم اما در شرایط فعلی اتفاقی که افتاده این بوده که ترک ها از ایران خریداری می کنند و به عراق و سوریه صادر می کنند.
وی دلیل آسیب پذیری ما در امر صادرات را بی ثباتی ارزی و نوسانات نرخ ارز دانست و گفت: این شرایط، اجازه فعالیت و برنامه ریزی را از تولیدکننده و صادرکننده ایرانی می گیرد. وگرنه فولاد ایران به لحاظ کیفیت، قابل رقابت با فولادسازان اوکراینی، چینی و ترکیه ای است.
مدیرعامل شرکت فولاد صنعت بناب در ادامه صحبت های خود اظهار داشت: در بین این کشور ها سوریه بازار مطلوب تری برای فولاد ایران است و فضای خوبی در آن فراهم شده اما نیازمند حمایت و کمک دولت در این زمینه می باشیم.
به اعتقاد من در سال های آینده با توجه به اشباع شدن بازار مقاطع طویل نظیر تیرآهن و میلگرد، رویکرد صنعت فولاد به سمت ورق برود و این دقیقا کاری است که فولاد مبارکه به دلیل افزایش تقاضای ورق، در پیش گرفته است. البته همچنان مقاطع طویل قابل صادرات به سوریه و عراق است و در همین راستا به کمک دولت نیاز داریم تا این دو بازار را از دست ندهیم.