به گزارش میمتالز، امروزه حتی آن بخش از مردم که در گذشته با مسائل اقتصادی غریبه بودند نیز دغدغه انتخاب پربازدهترین بازار جهت سرمایهگذاری را دارند. در شرایط اقتصاد تورمی، قیمتها با گذشت زمان افزایش مییابند. در این بین برخی بازارها قافیه رقابت را به بازارهای دیگر واگذار میکنند.
سرمایهگذاران همواره با انتخاب میان بازارها جهت کسب بیشترین بازدهی مواجه هستند. بررسیهای گذشته حکایت از آن دارد که بورس تهران در بازههای بلندمدت همواره بیشترین بازدهی را میان بازارهای دارایی کسب کرده است.
در بازار سهام نیز بازدهیها یکسان نیست. زمانی که جهش ارزی در اقتصاد کشور اتفاق میفتد، با تاخیر کوتاهی این جهش در بورس تهران نیز لحاظ میشود. با این حال برخی سهام بیش از شاخص و برخی از سهام کمتر از نماگرهای تالار شیشهای رشد میکنند. این موضوع سهام را به دو دسته سهام برنده و بازنده تقسیم میکند.
بورس تهران در سالهای اخیر سرگذشت بلند و بالایی را پشت سر گذاشته است. مهمترین آنها شاید به سه سال گذشته یعنی سال ۹۹ مربوط شود. دعوت مردم به بورس از سوی رئیس دولت و هجوم مردم به صورت تصاعدی که از ماههای ابتدایی همین سال آغاز شده بود، نتیجه مثبتی در پی نداشت. از فروردین ۹۹ تا نیمه مردادماه همان سال، شاخص کل بازار سهام موفق به کسب بازدهی ۲۸۸ درصدی شد. این رشد عجیب به معنی پرواز شاخص از پایه ۵۰۰ هزار واحدی تا ارتفاع دو میلیونی بود!
با وجود این رشد، ریزش بازار طی ماههای بعدی، کام شیرین سهامداران را تلخ کرد. روند نزولی تندوتیز در ادامه، وارد فاز فرسایشی خود شد و بسیاری از مردم را نسبت به بازار برای همیشه بدبین کرد. آنچه کارشناسان همواره تاکید زیادی بر آن دارند، موضوع سرمایه اجتماعی بازار است. سرمایه اجتماعی به معنی اعتماد عمومی مردم به بورس تهران به عنوان یک سرمایهگذاری با ریسک قابل کنترل و بازده بالاست.
در نهایت، شاخص کل بورس تهران پس از فراز و فرودهای فراوان خود از محدوده ۵۱۳ هزار واحدی در فروردین ۹۹ تا ارتفاع یک میلیون و ۳۰۹ هزار واحدی در آخرین روز معاملاتی اسفندماه این سال پیش رفت و برآیند ۱۵۵ درصدی برای سهامداران در پی داشت. از سوی دیگر شاخص هموزن نیز با عملکردی مشابه موفق به کسب بازدهی ۱۴۷ درصدی در سال ۹۹ شد.
بورس تهران در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ چهرهای متفاوت از خود به نمایش گذاشت. کارشناسان سال ۱۴۰۰ را سالی با روندهای نزولی و صعودی که در قاب بزرگتر، یک روند رنج را تشکیل میداد، نام میبرند. به طوری که سه ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۰ روند نزولی سنگینی بر بازار سرمایه حاکم بود که منجر به افت ۱۶.۳۴ درصدی شاخص کل شد.
بلافاصله پس از این روند نزولی، نماگر اصلی تالار شیشهای وارد فاز صعودی شد که موجب رشد ۴۴ درصدی شاخص تا پایان تابستان شد. در این بازه زمانی شاخص کل بسیار بهتر نسبت به شاخص هموزن داشت که ۲۷ درصد افزایش یافت. این مهم نشان از عملکرد بهتر سهام شاخصساز در این بازه دارد.
برآیند صعود و نزولهای پیدرپی نماگرها، کاهش ۲۰.۸۲ درصدی برای نماگر هموزن و رشد ۴.۳۸ درصدی شاخص کل را در سال ۱۴۰۰ درپی داشت.
سال ۱۴۰۱، اما بسیار متفاوت بود. طی این سال، در حالی که ناامیدی میان اهالی بازار سرمایه به اوج رسیده بود، بازار روند صعودی قدرتمندی را در ابتدای آبان استارت زد. این در حالی بود که تا پیش از این شاخص کل تمام رشدی که طی ماههای ابتدایی سال کسب کرده را پس داده بود. در نهایت روند صعودی آبان تا پایان اسفند، عملکرد سالیانه شاخص را نجات داد و در نهایت رشد ۳۹.۳۹ درصدی را تقدیم سهامداران کرد. در همین حال شاخص هموزن که از سقف تاریخی خود در سال ۹۹ نیز بالاخره عبور کرد (کاری که شاخص کل موفق به انجام آن در سال ۱۴۰۱ نشد) موفق به کسب بازدهی بیش از ۶۶ درصد شد.
در این میان با توجه به وضعیت فعلی بازار سهام از یک سو، افزایش نرخ بهره بین بانکی از سوی دیگر و سرکوب قیمت دلار توسط بانک مرکزی، به نظر میرسد بورس تهران سر صعود ندارد و در مسیری ساید یا حتی نزولی حرکت خواهد کرد؛ اکنون این سوال مطرح است که آیا بورس تهران دوباره ریزشی شبیه به آنچه در سال ۹۹ رخ داد را تجربه میکند؟
منبع: تجارت نیوز