کاربرد «بیولیچینگ» در صنایع معدنی

ابتدا شرکت‌های مس کنکات در امریکای شمالی از این فناوری استفاده کردند و پس از آن راه برای ورود سایر شرکت‌ها هموار شد. در واقع بیولیچینگ روشی است که از میکروارگانیسم‌ها برای جدا کردن فلزات باارزش از کانسنگ به‌ویژه برای بازیافت فلزات با عیار پایین مانند طلا استفاده می‌شود. به گزارش می متالز به نقل از یورونیوز به دنبال توسعه این فناوری، امروز دامپ‌های بیولیچینگ روش بسیار کم‌هزینه‌ای برای استحصال مس از توده اصلی به شمار می‌آیند و از نظر مقرون به صرفه بودن، هیچ روش دیگری با این روش مقایسه نمی‌شود. علاوه بر موفقیت اقتصادی دامپ‌های بیولیچینگ، نیاز به عملیات بسیار کمی برای آماده‌سازی دامپ‌هاست. پس از آن حدود ۳۰سال پیش نخستین آزمایش برای بازیابی طلای مقاوم در عملیاتی موسوم به «فیرویو» در افریقای جنوبی انجام شد و از آن زمان به بعد دانشمندانی همچون «اسپیساک» و «لاکشمانان» پژوهش‌های زیادی را در زمینه بیوهیدرومتالورژی انجام دادند. به هرحال امروزه، کاربرد بیوهیدرومتالورژی به‌دلیل سادگی، هزینه کم و کاربرد برای مواد معدنی کم‌عیار موفقیت چشمگیری داشته و در طول ۱۳سال، پیشرفت این روش به حداکثر سوددهی رسیده است.

در یک دهه اخیر نیز ترکیبی از اسیدشویی توده‌ای، اسیدشویی اکسید مس و استفاده از میکروبیولوژی، موفقیت چشمگیری در عملیات اسیدشویی میکروبی مس ثانویه و فلزات گران‌قیمت مقاوم داشته است.اسیدشویی توده‌ای میکروبی همچنان ساده‌ترین روش است که منجر به کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری اولیه، هزینه‌های جاری و موفقیت‌های زیست‌محیطی می‌شود. موارد کاربرد زیاد این روش در ۵ سال اخیر نشان‌دهنده اولویت‌ها و مزیت‌های این روش است. همچنین پروژه عظیم اسیدشویی توده‌ای میکروبی طلای سولفیدی مقاوم معدن نیومونت به میزان ۸هزار تن که از سوی کمپانی نوادا انجام شد نمونه بارزی از موفقیت این فناوری است.  بکارگیری بیوفناوری در صنایع معدنی و بررسی مقالات موجود و کارهای انجام شده از ۳۰سال پیش نشان می‌دهد که تعداد زیادی از عملیات از روش میکروبی برای جدایش فلزات در مقیاس صنعتی استفاده کرده‌اند. نتایج حاصل از روش بیوفناوری در مقیاس آزمایشگاهی با فناوری‌های موجود تفاوت‌های بسیار زیادی دارند.

آزمایش‌های انجام شده در مقیاس آزمایشگاهی «بسیار زیاد»، در مقیاس نیمه‌صنعتی «کمتر» و در مقیاس صنعتی و کارهای بزرگ مقیاس «بسیار کم» و در بعضی از موارد نیز با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی فعلی، «نامطلوب و زیان‌ده» هستند. در یک مطالعه جدید، شرایط استحصال فلزات پایه اورانیوم و فلزات قیمتی و همچنین بازیابی فلزات از محلول و فلزات صنعتی از این روش بیان شده و بیشترین کار در مقیاس نیمه‌صنعتی و صنعتی برای مس، اورانیوم و فلزات انجام شده که شامل اسیدشویی توده‌ای ماده معدنی و باطله مس با عیار کم، اسیدشویی لایه‌های نازک از ماده معدنی مس، اسیدشویی توده‌ای مس از طلا، اسیدشویی در ماده معدنی و باطله اورانیوم، بازیابی کانی‌های مقاوم و بیواکسیداسیون توده‌ای کانی‌های مقاوم طلا و بیواکسیداسیون توده‌ای کانی‌های طلای مقاوم با عیار پایین است. موفق‌ترین کاربرد بیوفناوری برای استخراج فلزات درباره مس و طلا است و در زمینه مس، بیولیچینگ آن به دلیل راحتی و اقتصادی بودن بازیابی فلزات به طور گسترده‌ای انجام می‌شود. این روش در استخراج طلا نیز به دلیل ارزش اقتصادی بالای آن کاربرد دارد.
بیولیچینگ اورانیوم نیز در قدیم به کار می‌آمد و امروزه به دلیل کاهش نرخ اورانیوم و تحریم استفاده از آن در صنایع هسته‌ای، کاربرد آن کمتر شده و کانی‌های کبالت و نیکل نیز در آینده به‌دلیل کاربرد روزافزون این فلزات بررسی خواهند شد.

کاربرد بیوفناوری در صنایع مس

نحوه معدنکاری مس در شیلی به‌طور مستقیم بر نرخ و میزان خرید و فروش آن در بازار تاثیر می‌گذارد، زیرا شیلی مهم‌ترین تولیدکننده مس در دنیاست و اینگونه دستاوردها نشان می‌دهند که تنها افزایش قیمت‌ها حائز اهمیت نیست، بلکه باید راه‌های اقتصادی‌تری برای استحصال مس به وجود آید. انتخاب عملیات بیوهیدرومتالورژی به‌طور گسترده‌ای به شرایط کانی‌شناسی مس بستگی دارد. بزرگترین کاربرد بیوفناوری در صنایع معدنی در بیولیچینگ کانی‌های کم‌عیار و باطله‌ها در توده‌های اسیدشویی است. در نهایت اگرچه سولفیدهای مس ثانویه، کالکوسیت و کالکوپیریت بیشتر اسیدشویی می‌شوند، اما حتی کانی‌های کالکوپیریت به نسبت مقاوم نیز منابع مهمی در روش اسیدشویی به شمار می‌آیند.