به گزارش می متالز، سعید عسکرزاده عنوان کرد: یکی از مولفههای مهم در اندازهگیری میزان توسعه صنعت و اقتصاد هر کشور، بحث سرانه مصرف فولاد است، دستیابی به برنامههای کلان کشور در حوزه فولاد تا افق 1404، وابسته به تحقق همه مولفههای تاثیرگذار در آن است. با فرض اینکه تمام مولفههای موجود مانند؛ تحریک تقاضای داخلی و خارجی، تسهیل صادرات، ثبات قوانین، تسهیل رابطه دیپلماسی مهیا شود، خواهیم دید که بزرگترین عاملی که امکان اجرای برنامههای معدنی مانند تولید 55 میلیون تن فولا را دچار خدشه میکند، بحث حملونقل است. میزان سرمایهگذاری مورد نیاز در حوزه حملونقل جادهای و ریلی، برای دستیابی به اهداف ترسیم شده یک عدد سرسامآور است.
وی رشد حملونقل ریلی را نامتوازن دانست و گفت: از ریل به دو منظور حملونقل مسافری و باری استفاده میشود، بعضی از مسیرها بر اساس میزان جمعیت و ظرفیت مسافر طراحی شدهاند؛ البته شک ندارم که در برخی از آنها مسائل کارشناسی خیلی دخیل نبوده. برخی اوقات نفوذ نمایندگان مجلس و فشارهای غیر مستقیم به برنامهریزان و تصمیم سازان تاثیر داشته است. با این وجود باز هم در حوزه حملونقل ریلی کمبود بسیاری احساس میشود.
عسکر زاده با بیان اینکه در معادن بزرگ، نیاز جدی به توسعه حمل و نقل ریلی وجود دارد، افزود: ما تنها در بخش ریلگذاری مشکل نداریم، بلکه در تامین تجهیزات مانند: لوکوموتیو، واگن و... با آنچه مورد نیاز است، فاصله بسیاری داریم.
دبیر انجمن سنگ آهن ایران اظهار کرد: برای هر ماده معدنی باید واگنهای متناسب با آن مورد استفاده قرار بگیرد. اما در ایران این طور نیست و برنامه مناسبی برای تحقق آن وجود ندارد و هیچ فرد و یا ارگانی به دنبال آن نبوده که واگن های لبه بلند را به ناوگان حملونقل ریلی ما اضافه کند.
عسکر زاده تصریح کرد: به صورت کلان در حوزه حملونقل ریلی و جادهای نقص و کمبود بسیاری وجود دارد که علاوه بر آن باید بحث مدیرت ناوگانهای موجود و نوسازی آنها مورد توجه برنامهریزان قرار بگیرد.
وی هزینه حملونقل ریلی را نامناسب دانست و افزود: باید تناسبی بین حملونقلی ریلی با جادهای وجود داشته باشد تا صاحب بار ترجیح دهد از ریل استفاده کنند، اما متاسفانه این تفاوت در خیلی از مسیرها به صورت محسوس دیده نمیشود. در صورتی که در بسیاری از کشورها این تفاوت محسوس است.