
به گزارش میمتالز، بررسی عملکرد ابزارهای مبتنی بر طلا و نقره در بورسکالای ایران نشان می دهد، در هفتهای که گذشت، در بازار سپرده و آتی با کاهش نسبی حجم و تعداد معاملات شمش طلا و نقره مواجه بودیم. طی هفته گذشته در مجموع ۵۹۱ کیلوگرم شمش نقره و ۲۳۵ کیلوگرم شمش طلا در بازار گواهی سپرده و آتی معامله شد. روند معاملات شمش طلا در بورسکالا نشان میدهد که در هفته گذشته ۲ میلیون و ۲۲۹ هزار و ۵۱۷ گواهی شمش طلا معادل ۲۲۳ کیلوگرم به ارزش ۲ هزار و ۲۸ میلیارد تومان و ۱۲ هزار و ۶۵۸قرارداد آتی شمش طلا معادل ۱۲.۷ کیلوگرم به ارزش تقریبی ۱۳۵ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان معامله شد. این آمار در مقایسه با هفته قبل از آن، یعنی هفته منتهی به ۲۲ فروردین، کاهشی محدود را در این بازارها نشان میدهد. همچنین در هفته منتهی به ۲۹ فروردینماه، ۴۶۵ هزار و ۱۰۳ گواهی سپرده معادل ۴۶۵.۱ کیلوگرم شمش نقره به ارزش ۴۴ میلیارد تومان و ۱۲ هزار و ۶۵۰ قرارداد آتی معادل ۱۲۶.۵ کیلوگرم شمش نقره به ارزش ۱۴.۷ میلیارد تومان منعقد شد. به این ترتیب در هفتهای که گذشت، در مجموع ۲۳۵.۶ کیلوگرم شمش طلا به ارزش ۲ هزار و ۱۶۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان و ۵۹۱.۶ کیلوگرم شمش نقره به ارزش ۵۸ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان در بورسکالا معامله شد.
گواهی سپرده شمش طلا، هفته گذشته را با قیمت ۹۷۸ هزار و ۱۶۸ تومان آغاز کرد و در روز یکشنبه به کف قیمتی خود در هفته رسید و با قیمت ۸۹۰ هزار و ۵۰۹ تومان معامله شد و پس از آن مجددا با شیبی ملایم روند صعودی گرفت و در روز پایانی معاملات با قیمت ۸۹۹ هزار و ۳۳۱ تومان معامله شد. گواهی سپرده سکه تمامبهار آزادی نیز در حالی هفته را با قیمت ۷۸ میلیون و ۳۸۹ هزار و ۷۴۳ تومان به پایان رساند که در ابتدای هفته با قیمت ۸۴ میلیون و ۶۹۲ هزار و ۹۷ تومان معامله شده بود و فقط در روز سه شنبه توانست رشدی ناچیز را تجربه کند. گواهی سپرده شمش نقره نیز از قیمت ۱۰۱ هزار و ۹۳۲ تومان در روز شنبه به قیمت ۹۷ هزار و ۲۲۸ تومان نزول کرد و در هفته گذشته تنها دو روز مثبت را تجربه کرد.
حد نوسان قیمت روزانه این سپرده ها، حداکثر تا مثبت و منفی ۵درصد با توجه به قیمت تسویه روزانه روز معاملاتی قبل است که با توجه به شرایط بازار در هفته گذشته، در برخی از روزها کاهش قیمت حداکثری را در این بازارها شاهد بودیم. صندوقهای طلا هم که عمده صندوقهای کالایی بورسکالای ایران را تشکیل میدهند، با وضعیت مشابهی مواجه بودند و در بعضی از روزهای گذشته تا حداکثر دامنه نوسان مجاز خود کاهش یافتند. هفته جدید نیز با استمرار کاهش قیمت در این بازارها آغاز شد و در روز شنبه هم بازار کالایی فلزات گران بها نزولی بود. طلا و نقره در ایران در انتظار اخبار مذاکرات از رم هستند و با احتیاط همچنان به سمت پایین حرکت میکنند. این در حالی است که طلای جهانی همچنان در حال ثبت رکوردهای تازه است.
در تاریخ ۱۷ آوریل یعنی روز پنجشنبه هفته گذشته، طلا رکوردی تاریخی را ثبت کرد و هر اونس طلای جهانی به قیمت ۳ هزار و ۳۵۷ دلار رسید تا به یک قله تاریخی دست پیدا کند. در ماههای اخیر، طلای جهانی در مسیر صعود قرار داشت و در هفتههای اخیر نیز به دلیل افزایش تنشها در جهان و بالا گرفتن جنگ تجاری میان ایالاتمتحده آمریکا و چین، این روند افزایشی، سرعت بیشتری گرفت. افزایش تقاضای بانکهای مرکزی سراسر جهان برای افزایش سهم طلا در ترازنامه دارایی خود، بیم از رکود جهانی و اوج گرفتن نااطمینانیها در جهان از دلایل اصلی استمرار افزایش قیمت طلای جهانی هستند. در بازاری که دچار عدماطمینان است، طلا همچنان داراییای است که سرمایهگذاران با اطمینان خاطر بیشتری آن را انتخاب میکنند. طلا از حمایت بخش رسمی سود میبرد؛ چیزی که نقره، پلاتین و پالادیوم فاقد آن هستند و این دلیل اصلی محبوبیت طلا در زمانی است که نااطمینانیها و تنشها شدت میگیرند.
این پشتوانه، موقعیت طلا را بهعنوان یک دارایی ذخیره قابل اعتماد، بهویژه در زمان استرس ژئوپلیتیک و اقتصادی، تقویت میکند. رفتار سرمایهگذاران این روند را تایید میکند؛ در حالی که در سراسر جهان صندوقهای قابل معامله طلا در سالجاری افزایشی محسوس داشتهاند، داراییهای صندوقهای قابل معامله نقره ثابت ماندهاند. رصد رفتار سرمایهگذاران نشان میدهد که با وجود عرضه کم، سرمایهگذاران نسبت به نقره با احتیاط بیشتری عمل می کنند. این امر ناشی از نبود تقاضای نهادی و تردیدهای مداوم در مورد رشد صنعتی این فلز گران بهاست. فلزات سفید همچنان در کمبود عرضه ساختاری باقی ماندهاند و با این حال، این تنگنا به تقاضای پایدار سرمایهگذاران برای این فلزات تبدیل نشده است.
ویژگیهایی مانند نقدینگی اندک و کشش قیمتی بالا، آنها را بهعنوان داراییهای ذخیره ارزش نامناسب میکند. بررسی رفتار سرمایهگذاران در ماههای اخیر نشان میدهد که آنها تمایلی به استفاده از نقره یا پلاتین به عنوان جایگزین طلا نداشتهاند و این مساله، این ایده را تقویت میکند که اعتماد نهادی و ارتباط سیاستها بیشتر از شرایط بازار در شکل گیری تقاضا اهمیت دارد.
منبع: دنیای اقتصاد