چین جای پای خود را در عناصر نادر محکم می‌کند

به گزارش می متالز، امریکا در واکنش به این اخبار از تصمیم خود به ازسرگیری تولید این عناصر حیاتی در داخل گفت و اینکه به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این مواد، چین را از بهره‌مندی از فناوری‌های امریکایی محروم می‌کند. حالا چین از تصمیم خود به ایجاد یک قطب تولید عناصر نادر در استان هِبِی چین خبر می‌دهد و اینکه این کشور تصمیم دارد صنایع پایین‌دست مصرف‌کننده این مواد را توسعه دهد. این جریان، حکایت از افروختگی روزافزون آتش جنگ تجاری بین دو اقتصاد بزرگ جهان دارد.
گروهی از شرکت‌های چینی به دنبال آن هستند تا به طور مشترک یک مرکز جدید برای تولید عناصر نادر در استان هِبِی تاسیس کنند.
به گفته دولت محلیِ میزبان این پروژه، تاسیس این مرکز بخشی از برنامه‌ای به شمار می‌آید که با هدف توسعه پایگاه تولید این عناصر در این منطقه انجام شده است. این حرکت همچنین این حدس و گمان‌ها را برمی‌انگیزد که چین به عنوان برترین تولیدکننده عناصر نادر در جهان در تلاش است با استفاده از این عناصر قدرت خود را در جنگ تجاری با امریکا بالا ببرد، در حالی که مصرف عناصر نادر در جهان رشد روزافزون را تجربه می‌کند و درحال‌حاضر این مواد در ساخت باتری‌های شارژی مورد استفاده در خودروهای برقی و هیبریدی، سرامیک‌های پیشرفته، رایانه‌ها، پخش‌کننده‌های دی‌وی‌دی، توربین‌های بادی، کاتالیست‌های خودروها و پالایشگاه‌های نفت، مانیتورها، تلویزیون‌ها، لامپ‌های روشنایی، لیزرها، فیبرهای نوری، ابررساناها و براق‌کننده‌های شیشه به کار می‌آیند. این مرکز قرار است در منطقه جدید شانگان بنا شود. شانگان یک منطقه اقتصادی ویژه به مساحت حدود ۱۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی پکن، پایتخت چین است و قرار است یک مجموعه پیشرفته تولید عناصر نادر در کلاس جهانی در آن برپا شود، با توجه به اینکه عناصر نادر به طور روزافزون نقش چشمگیری در ارتقای فناوری‌های مرتبط با آی‌تی، تجهیزات مرتبط با انرژی‌های نو، رباتیک و تجهیزات پزشکی با فناوری بالا دارد. این خبر همچنین می‌افزاید که چین به طور فعال در تلاش است تا صنایع پایین‌دست مرتبط با عناصر نادر را به ویژه در منطقه معدنی بائوتو در مغولستان داخلی توسعه دهد و با این حرکت از وابستگی به درآمدهای حاصل از صادرات عناصر نادر بکاهد. کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی چین نیز در اظهارنظری در این باره می‌گوید: کنترل صادرات عناصر نادر، پیش از این از سوی کارشناسان این صنعت به مقامات دولتی چین پیشنهاد شده بود.

دو طرف در مواضع خود محکمند

یاسر اکبرزاده، کارشناس معدن در این باره توضیح داد: چین خیلی جدی در حال بررسی محدود کردن صادرات عنصرهای خاکی کمیاب به امریکاست، در حالی که استخراج این عنصرها هم دشوار و هم برای محیط‌زیست زیانبار است و به همین دلیل امریکا عطای استخراج آن را به لقایش بخشید اما به باور من امریکا به یقین می‌تواند صنایع پالایش خود را راه بیندازد؛ هر چند این کار زمان می‌برد.
البته امریکا در دهه ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۵۹ خورشیدی) بزرگ‌ترین تولیدکننده عنصرهای خاکی کمیاب به شمار می‌آمد.
چین هم پیشینه اعمال محدودیت بر صادرات این عنصرها را دارد و در سال ۲۰۱۰ میلادی (۱۳۸۹ خورشیدی) به دلیل اختلاف ارضی با ژاپن صادرات را به این کشور محدود کرد. همه اینها یعنی دو طرف در مواضع خود سفت و سخت هستند.
وی افزود: در مجموع ۱۷ فلز خاکی کمیاب وجود دارد که جزو عناصر جدول مندلیف هستند و بدون این مواد، بخش بزرگی از اقتصاد مدرن جهان می‌خوابد.
اکبرزاده همچنین به پیشینه تولید این عناصر در جهان، اشاره و اظهار کرد: تا سال ۱۹۴۸ میلادی (۱۳۲۷ خورشیدی) بیشتر عنصرهای کمیاب خاکی جهان از شن و ماسه‌های رسوبی هند و برزیل به‌دست می‌آمدند.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۲۹ خورشیدی) افریقای جنوبی منبع اصلی عنصرهای خاکی کمیاب جهان شد و پس از آن هم امریکا و در نهایت چین.
هنوز هم برخی از کنسانتره‌های خاکی کمیاب از رسوبات هند و افریقای جنوبی استخراج می‌شود اما حجم تولید آنها با چین قابل مقایسه نیست.