سازمان برنامه ریزی و مدیریت کشور طی گزارشی آمار بخش معدن را در کنار 12 بخش دیگر (کشاورزی، نفت، صنعت، آب و برق و گاز، ساختمان، حمل و نقل و انبارداری، ارتباطات، بازرگانی و رستوران و هتلداری، خدمات موسسات مالی و پولی، خدمات املاک و مستغلات، خدمات عمومی و اجتماعی و شخصی و خانگی و نیز غیرقابل طبقه بندی) طی سال های 1335 تا 1390 به تفکیک منتشر کرده است.
طبق این گزارش، در «سال 1335»، 5 میلیون و 907 هزار و 666 نفر به کار اشتغال داشته اند که از این میزان، 14 هزار و 85 نفر در بخش معدن فعال بوده اند. تعداد شاغلان «سال 1345»، 7 میلیون و 115 هزار و 787 نفر، بوده که در بخش معدن، 18 هزار و 961 نفر و در «سال 1355»، از 8 میلیون و 799 هزار و 420 نفر شاغل، 44 هزار و 740 نفر در بخش معدن مشغول به کار بوده اند.
در «سال 1365»، از 11 میلیون و 56 هزار و 330 نفر شاغل، 27 هزار و 429 نفر در بخش معدن، در «سال 1375»، از 14 میلیون و 571 هزار و 572 نفر شاغل، 40 هزار و 75 نفر در بخش معدن، در «سال 1385»، از 20 میلیون و 476 هزار و 341 نفر شاغل، 66 هزار و 934 نفر در بخش معدن و در «سال 1390»، از 20 میلیون و 546 هزار و 874 نفر شاغل، 91 هزار و 401 نفر در بخش معدن مشغول به کار بوده اند.
میزان اشتغال مستقیم بخش معدن نسبت به جمعیت طی «سال 1335» 24 صدم درصد، «سال 1345» 27 صدم درصد، «سال 1355» 51 صدم درصد، «سال 1365» 25 صدم درصد، «سال 1375» 27 صدم درصد، «سال 1380» 32 صدم درصد و در «سال 1390»، 44 صدم درصد بوده است که با توجه به وجود حجم بالای ذخایر معدنی و شرایط منحصر به فرد این بخش برای رونق اقتصاد، این میزان اشتغال رقمی بسیار پایین بوده است.